«خدای چیزهای کوچک» بنای سحرآمیزی است از روایت «بیخود»شدگی انسان در بستر ارزشهای ترکیبی که با معماری مقتدرانهاش ما را به تماشای دنیایی مینشاند که در ازدحام کثرت، آدمهایش را به انزوایی ناگزیر میراند؛ دنیاییکه بهشدت نیازمند لمس یگانگی و گذر از زیرساختهای هولناکِ بدفرجام و چندگانه است.
وقتی «خدای چیزهای کوچک» را میخوانی، به حرفِ جان برجر ایمان میآوری که این رمان «شاهکار بینظیری است که هرگز مثل آن نوشته نشده و نخواهد شد»؛ جان برجر، رماننویس و منتقد بریتانیایی
«خدای چیزهای کوچک» اولین رمان خیرهکننده آرونداتی روی [که با ترجمه فارسی آن توسط سیروس نورآبادی با مقدمه جان آپدایک در نشر نقش جهان منتشر شده] با رمزوراز آغاز میشود: چرا پسری که استا نام داشت تصمیم گرفته بود دیگر حرف نزند؟
آرونداتی روی (۱۹۶۱-هند) یکی از برجستهترین زنان نویسنده جهان است؛ نهتنها در نوشتن رمان، که در دفاع از حقوق زنان و کودکان؛ شاید به همین دلیل هم بود که در سال ۲۰۱۴ مجله تایم از او بهعنوان یکی از صد چهره تاثیرگزار جهان یاد کرد