فرانسواز ساگان در ایران نامی شناخته‌شده است. آثار وی از دهه چهل تا به امروز ترجمه و منتشر می‌شود. تاکنون بیش از پانزده اثر از ساگان – «سلام بر غم»، «یک نوع لبخند»، «بی‌سایگان»، «ویولن‌ها، گه‌گاه»، «آهنگساز»، «ضربه طبل به علامت تسلیم»، «مثل خاری در انگشت»، «قصری در سوئد»، «ابرهای خیال»، «تاریک ماه، تاریک سالی»،…
