در آغاز کارم به عنوان یک منتقد برایم ماندگاری ادبی یک اثر در اولویت قرار نداشت اما حال که پیر شده ام و جامه ها پاره کرده ام تنها پرسشی که با آن مواجه هستم همین پرسش بنیادین است که آیا یک اثر ادبی از ماندگاری و دوام برخوردار خواهد بود؟

مارگارت اتوود در «سرگذشت ندیمه» به داستانی در آینده‌ای نزدیک می‌‌پردازد. جامعه‌ای کابوس‌وار: زنانی که شدیدا تحت کنترل‌اند، نه می‌توانند بروند سر کار و نه پولی داشته باشند و به طبقات مشخصی دسته‌بندی می‌‌شوند: همسران عفیف بی‌بچه، مارتاهای خدمتکار و ندیمه‌های مولد که بچه‌‌هایشان را به همسرانی که «از نظر اخلاقی شایسته‌اند» می‌سپارند. داستان از…