لذت خواندن رمانی از یک نویسنده آلبانیایی آن هم زمانی که اخیرا ۳۴ کشور – شامل تمامی کشورهای اروپایی، البته بهجز آلبانی- منشور پاریس را امضا کردهاند؛ لذتی دوچندان است
باید از اسماعیل کاداره متنفر باشم. باید از او متنفر باشم، چراکه من اهل مقدونیه هستم و او آلبانیایی است، و مردمان ما قرنهاست که دشمن همدیگر بودهاند و اخیرا چند سالی است به جنگ همدیگر میشتابند. باید از او متنفر باشم، چراکه در تازهترین گردهمایی جهانی اهل قلم واقع در اسلوونی، تنها فردی بود…
اسماعیل کاداره سالهاست یکی از بختهای اصلی نوبل ادبیات است؛ نویسندهای که شناختهشدهترین نویسنده تاریخ ادبیات آلبانی است. از دهه هفتاد میلادی به ادبیات جهان معرفی شد و امروزه یکی از نویسندههای بزرگ زنده دنیاست. کاداره بخش بیشتر زندگیاش را در رژیم کمونیستی انور خوجه در آلبانی سپری کرد، نوشت، و بخشی از دوران دانشجوییاش…
اسماعیل کاداره در گفتوگو با مجله نیویورکر و دبرا تریسیمن به تحلیل دوران استبداد سیاسی در آلبانی و تاثیرات مستقیم آن بر آثار ادبی نویسندگان این کشور پرداخته است .در ادامه سه روایت و گفتگو که با این نویسنده انجام شده می خوانید.