رفتن به محتوا رفتن به فوتر

نگاهی به رمان «احتمالا گم شده ام» نوشته سارا سالار

2 نظر

  • نعمت نعمتی
    ارسال شده 19 می 2011 در 5:28 ب.ظ

    علی رشوند ، صمیمی و روان می نویسد.دور از اداهایی که برخی منتقدین ادبیات داستانی می خواهند سواد خویش را به رخ خواننده بکشند. به همین خاطر ، از اصطلاحات پیچیده بهره نمی گیرد و به نقد کتاب همت می گمارد ، یا به قول خودش یاد داشت می نویسد.این خصیصه ، موجب فهم بهتر مطلب می شود و می توان به راحتی مضمون کتاب را دریافت.
    تنها چیزی که برایم گنگ مانده ، این عبارت است :
    ” داستان به‎طور خلاصه شرح حال زنی است که درحین خیابان گردی از خانه تا مهد کودک پسرش (سامیار)، با فلاش بک‎هایی که به گذشته و حال زندگیش می‎زند، آمال و تصورات خویش را روایت می کند”.
    منظورم اصطلاح سینمایی ” فلاش بک ” است که به معنای باز گشت به گذشته است و علی رشوند در این عبارت ، اشاره به گذشته و حال دارد. شاید اشتباه چاپی است و شاید لازم باشد بسنده کند فقط به ” فلاش بک ” که همه چیز را در خود مستتر دارد. با سپاس از وی و نویسنده ی گرامی خانم سارا سالار و آرزوی موفقیت برای هردو.
    نعمت نعمتی – اهواز

  • کاتب
    ارسال شده 13 نوامبر 2011 در 3:33 ب.ظ

    مگر می شود اثری را نقد کرد اما به تکنیک یا ساختار یا فرم آن کاری نداشت؟پس در این صورت تفاوت سطح این اثر با آن یکی اثر چگونه قابل تبیین است؟چگونه میتوان گفت این داستان با ارزش است آن یکی سخیف؟

ارسال نظر

0.0/5