ادموند ویلسون، ناباکوف را در شغلِ پیشینش در آمریکا حمایت کرده بود و ناباکوف نیز در پاسخ، ساعت‌های زیادی از وقتِ خود را صرفِ آموزشِ آثارِ فاخرِ ادبیاتِ روسی، تاریخ، سیاست و تقطیع به ویلسون کرده بود؛ درس‌هایی که ناباکوف اغلب از طریقِ نامه به ویلسون می‌رساند. این دو، دوستانِ ارزشمندی برای هم بودند، اما…
