«گفت‌وگو» آنطور که در یونان باستان قالبی برای گفتن و شنیدن بوده، به‌ویژه برای ارسطو و حتی افلاطون، بهترین راه بیان و درک مفاهیم فلسفی نیز بوده، سهمی مهم‌تر در قوام‌بخشیدن به اندیشه؛ از همین منظر است که مجموعه «بفرمایید فلسفه» (تاریخ فلسفه به روایت فیلسوفان معاصر) در قالب گفت‌وگو است

«شب فرا مي‌رسد. همراه سرما. در جاده‌اي سفيد از يخ، زن و مردي جوان، مانده در راه، به خانه كنار راه نگاه مي‌كنند. خانه لُخت است، هم از بيرون، هم از تو. هنوز هيچ چراغي توي خانه روشن نيست. در پس پنجره مردي بلندقامت و باريك، با موهاي سفيد روي شقيقه، چشم به جاده دوخته…

فلسفه مي‌تواند ادبيات شود و باز خود را بشناسد اما نه به‌مثابه فلسفه». سايمون كريچلي، نظريه‌پردازِ اهل انگلستان در كتاب خود با عنوانِ «خيلي كم… تقريبا هيچ» بر ارتباط ادبيات و فلسفه تاكيد دارد. او مي‌نويسد: «اگرچه مرگ پدرم هسته تجربي كتاب است اما من درباره آن فلسفه‌پردازي نمي‌كنم… اگر چيزي اين هسته تجربي را…

«روي نقشه پيدايش نمي‌كني؛ مكان‌هاي درست‌وحسابي هيچ‌وقت روي نقشه نيستند»، مصداقِ اين نقل‌قول از ملويل، «كامچاتكا» است. يكي از همين لامكان‌هاي ملويل كه در نظر راويِ رمان «كامچاتكا» اثر مارسلو فيگراس، مكاني است «دور از همه‌جا، دست‌نيافتني»، پناهگاهي براي جان به‌دربردن. جايي که در نقشه جغرافيا نيست و راوي نوجوانِ رمان و برادر پنج‌ساله‌اش در…