پیش از خواندنِ «پسران، بدون پدران»-متنی که اُکتای براهنی درباره‌ی آلزایمرِ پدرش در ماهنامه‌ی تجربه نوشته بود- امیدی به فیلمش نداشتم. راست می‌گفت:«یک توافقِ نانوشته وجود دارد. جامعه فرزندانِ آدم‌های بزرگ را دوست ندارد.» و این را وقتی مطمئن شدم که همه در جوابِ پیشنهادم برای دیدنِ این فیلم، می‌گفتند:«چرا ببینیم؟ چون پسر رضا براهنی‌ه؟…

آیا مرگ نابه‌هنگام سریدیوی کاپور به معنی پایان دوره تولید فیلم‌های زن‌محور در بالیوود است؟ این بازیگر که هنگام مرگ ۵۴ سال داشت، در دنیای مردانه و اکشن سینمای مردم‌پسند هند، بازیگر فیلم‌هایی بود که زنان در آن‌ها نقش اصلی داشتند و حضورشان پررنگ بود. حتی منتقدان و رسانه‌های هندی هم زمانی که قصد تعریف…

از زمان اولین رمان ژان اشنوز، «نصف‌النهار گرینویچ» که در سال ۱۹۷۹ منتشر شد، تا زمان انتشار آخرین کتابش «نماینده ویژه» درسال ۲۰۱۶، از او هفده کتاب منتشرشده که بسیاری از آنها برایش جایزه‌های معتبری را به ارمغان آورده است. جایزه گنکور و عنوان بهترین رمان سال ۱۹۹۹ از سوی مجله معتبر فرانسوی «lire» برای…

دومین فیلم وحید جلیوند را می‌توان در تداوم همان منظومه معنایی و جهان سینمایی فیلم اولش چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت دانست، اگرچه یک گام به جلو نبود و حفره‌های داستانی آن، هم فیلم را از حیث منطق دراماتیک دچار مشکل می‌کند و هم ریتم آن را می‌گیرد. قصه از این قرار است که دکتر کاوه نریمان…

روزی یک جوان کارگردان در مجله «صدف» چشمش به داستان کوتاهی از نویسنده‌ای به نام «گوهر مراد» افتاد. کارگردان جوان آنقدر درگیر این داستان – روایت دو پسربچه که منتظر پدرشان بودند – شد، که همان جا به سیروس طاهباز زنگ زد و این آغاز یک آشنایی و داستانی بود که تاریخ تئا‌تر و سینمای…

فارغ از این‌که در این چند وقت اخیر در سینمای ایران چه‌ها گذشته و کدام فیلم‌ها در فستیوال‌های بین‌المللی حاضر بوده و موفق شده یا شکست خورده‌اند؛ و گذشته از این‌که سی‌وششمین جشنواره فیلم فجر چگونه برگزار شد و داوری‌هایش چگونه بود و چند فیلم با بی‌عدالتی پشت خط جشنواره ماندند و مسائل و مواردی…

متأسفانه یکی از مشکلاتی که در مواجهه با فیلمی مثل «برداشت دوم از قضیه اول» پویان باقرزاده به آن برمی خوریم، الصاق عنوان «هنر و تجربه» به چنین فیلمی است؛ البته نه فقط به این فیلم، بلکه به تقریباً تمام فیلم های نامتعارف روایی و ساختاری سینمای ایران و تعریف کردن شان ذیل سینمای تجربی،…

«به اعتقاد من فروغ فرخزاد عاقبت به خیر هم شد.» این جمله ای است که رهبر انقلاب در یکی از دیدارهایشان با شاعران در تابستان 89 گفتند. 24 بهمن امسال درست 51 سال از درگذشت فروغ فرخزاد می گذرد و هنوز بحث بر سر شعرهای او داغ است. حتی همین چند وقت پیش در پی…

برخی از فیلسوفان می‌گویند فلسفه میدانِ برهان‌آوری عقلی است، نه بازی با احساسات و هیجانات، و به همین دلیل نباید فیلم‌ها را وارد بحث‌های فلسفی کرد. اما واقعیت آن است که سردرگمی‌ها، شعف‌ها و غم‌ها بخشی جدانشدنی و پراهمیت از حیات انسانی‌اند، مسائلی که جایشان در بحث‌های فلسفی معمولاً خالی است. اینجاست که اتفاقاً یک…

با پایان سکانس نهایی پرده سینما تاریک می‌شود و سپس متنی روی پرده سینما نقش می‌بندد، تماشاگران با خواندن متن حیرت‌زده می‌مانند، لحظه‌ای بعد ده‌ها اسم، مخاطبین را میخکوب می‌کند، هر کدام از اسامی در کنار نامشان نوشته شده «شهید» و اینجاست که ناخودآگاه بغض‌های زیادی می‌شکند و اشک‌های زیادی فرو می‌ریزد و بعد…تشویقی ایستاده…

ساده، دلنشین و قابل احترام اردوان زینی‌سوق «شهروند» سهیل بیرقی با کارگردانی فیلم من، نشان داد موقعیت و خرده پیرنگ‌ها رو به خوبی می‌شناسد و یکدستی فضا را بلد است. عرق سرد، با گرمی خاص مسابقات ورزشی، گرم و روان و جذاب آغاز می‌شود. زن قهرمانی که در دوره‌ای تیتر رسانه‌ها و فضای مجازی بود،…

هنوز یک سال از ماجرای سوختن و ریختن ساختمان پلاسکو نگذشته است که فیلمی با همین اسم و با همین موضوع ساخته می‌شود. این قدر اسم فیلم روی مردم تأثیر می‌گذارد که از همان ابتدا با پیش‌فرض متأثر شدن، پای پرده می‌نشینند. مصطفی کیایی استاد پیچیدگی و ریتم تند در سینماست و مخاطب او را…

فیلم دارکوب به کارگردانی بهروز شعیبی یک فیلم اجتماعی است. مسائلی از قبیل اختلاف طبقاتی، فقر، اعتیاد و حاشیه‌نشینی در این فیلم مورد توجه قرار گرفته است. این فیلم با انتخاب پرسوناژهایی از طبقات مختلف اجتماعی همزمان فرهنگ، سبک زندگی، معضلات و مشکلات آنها را بررسی و مقایسه می‌کند. فیلم سعی می‌کند به شکلی منصفانه…

فضاي تخت، سرد و بي‌روح فضايي است که «نيما اقليما» براي اولين ساخته سينمايي خود انتخاب کرده. «امير» داستان شخصيتي است که تنهايي را به همهمه‌هاي روزمرگي ترجيح داده و در برخورد با اطرافيان سکوت را انتخاب می‌کند و سعي دارد شنونده خوبي باشد و درعين‌حال به اوضاع اطرافيان، خانواده و دوستان سروسامان دهد

«تنگه ابوقریب» از معدود فیلم‌هایی است درباره جنگ که «سینما»ست؛ سینمایی اما زیاده‌گوی که یک‌جاهایی در مسیر روایتش لَنگ می‌زند اما می‌دانی آنچه -گاهی- بر تصویر می‌نشیند «سینما»ست؛ چون تصویر است که حرف می‌زند و این مدیون اشراف کارگردان است

«مغزهای کوچک زنگ زده» در مورد سه برادر است؛ شکور و شاهین و شهروز، شکور(فرهاد اصلانی) برادر بزرگتر است و البته جای پدر منفعل خانواده را پر می‌کند او یک آشپزخانه (مواد مخدر) دارد. آن ها در حلبی آبادی زندگی می‌کنند. شکور بچه‌های بی‌خانمان را می‌خرد و پرورش می‌دهد تا بعدتر در خدمت آشپزخانه باشند،…

وقتی در اسکار ۱۹۸۳، هفتمین نامزدی پل نیومن هم به جایزه تبدیل نشد و همه با خود گفتند «چه اسکارنگیری است این پل نیومن!»، آکادمی به‌فکر افتاد حالا که این بازیگر دارد شصت‌سالگی را رد می‌کند و بعد از این‌همه ناکامی، به او یک اسکار افتخاری بدهند و این اتفاق بالاخره در ۱۹۸۶ رخ داد.

سهیل بیرقی با کارگردانی فیلم من، نشان داد موقعیت و خرده پیرنگ ها رو به خوبی می شناسد و یکدستی فضا را بلد است.عرق سرد، با گرمی خاص مسابقات ورزشی، گرم و روان و جذاب آغاز می شود. زن قهرمانی که در دوره ای تیتر رسانه ها و فضای مجازی بود، سوژه بیرقی برای ساخت…

«عرق سرد» داستان زن فوتبالیستی است که همسرش او را از کشور ممنوع الخروج کرده. این فیلم دومین اثر سهیل بیرقی است که پیش از این «من» را به روی پرده سینماها برده بود. باران کوثری نقش افروز، شخصیت اصلی داستان را دارد و امیر جدیدی نقش همسرش را

ایرج (پیمان معادی) و میترا (لیلا حاتمی) زن و شوهری فرهنگی هستند که در تهران سال 66 و در میانه بمباران‌ها دچار سردی شده اند و قهر کرده‌اند. آن ها آن قدر به انتها رسیده اند که حتی پس از شنیدن صدای آژیر قرمز هم به پناهگاه نمی‌روند و چیزی برای از دست دادن ندارند.