یوجین اونیل (۱۸۸۸-۱۹۵۳) تنها نمایشنامه‌نویسی است که در تاریخ ادبیات نمایشی جهان، توانسته چهاربار جایزه پولیتزر نمایشنامه‌نویسی را در سال‌های ۱۹۲۰، ۱۹۲۲، ۱۹۲۸ و ۱۹۵۷ از آن خود کند. جز اینها، او جایزه نوبل ادبیات را هم در سال ۱۹۳۶ دریافت کرد. اونیل چهل‌وهفت نمایشنامه نوشته که تقریبا در تمامی آنها مبارزه انسان در برابر…

بريل بينبريج يكي از محبوب‌ترين رمان‌نويسان بريتانيا است. دوبار برنده جايزه معتبر كاستا (ويتبرد) براي بهترين رمان سال بريتانيا شده: رمان‌هاي «وقت هرز» (ترجمه فارسي از: آزاده فاني) و «هر كسي به فكر خودش» (ترجمه فارسي از: سلما رضوان‌جو، نشر شورآفرين) و نامش بارها در فهرست نامزدهاي نهايي جايزه بوكر قرار داشته كه در آخرين…

با انتشارِ «ائوريپيدس»، شامل پنج نمايشنامه مهمِ اين تراژدي‌نويس مطرح يونان، اينك مخاطبان فارسي‌زبان مجموعه‌اي درخور از تراژدي‌هاي مطرح را در اختيار دارند. «اورستيا»، تريلوژيِ آيسخولوس، «سنكا»، «آيسخولوس» و «ائوريپيدس»، ماحصل دستاورد مترجمِ بنام، عبدالله كوثري است كه «ائوريپيدس» را اخيرا با نمايشنامه‌هاي «مدئا»، «ايپوليتوس»، «الكترا»، «زنان تروا» و «باكخانت‌ها» در نشر ني درآورده است

ویلیام اس. باروز، با نام ادبیِ ویلیام لی (۱۹۹۷-۱۹۱۴)، داستان‌نویس، مقاله‌نویس و نقاش آمریکایی بود که به‌عنوان اولین چهره‌ی نسل بیت و همچنین یکی از سیاسی‌ترین، تأثیرگذارترین و خلّاق‌ترین نویسندگان قرن بیستم شناخته شده است. نوشته‌های او به‌یک‌اندازه بر ادبیات و فرهنگ عمومی تأثیر داشته‌اند

شاید یکی از جالب‌ترین نکته‌ها درباره برگزیدگان آکادمی نوبل ادبیات، اعطا نشدن آن به نویسندگان صاحب‌نام و تأثیرگذاری است که هریک نقطه عطفی در تاریخ ادبیات جهان به‌شمار می‌آیند. برخی از این ‌نام‌های بزرگ که شاید در ذهن هر خواننده‌ای سؤال ایجاد کنند «تولستوی»، «ناباکوف»، «چخوف»، «ایبسن»، «جویس»، «بورخس» و «فوئنتس» هستند.

“آرتور میلر” نمایشنامه نویسی از نسل غول های بزرگ تئاتر معاصر جهان و در ردیف کسانی چون تنسی ویلیامز، برشت، بکت، یونسکو، آرابال و چخوف در تحول تئاتر مدرن نقش مهمی داشته و”مرگ دستفروش” او از نخستین تراژدی های مدرن جهان است که سه جایزه اصلی نمایشنامه نویسی یعنی”پولیتزر”، “تونی” و جایزه “حلقه منتقدان نمایشنامه…

ابراهیم گلستان از چهره های یگانه در تاریخ ادب و هنر این دیار است با تاثیراتی انکار ناپذیر که چه میانه ای با لحن صریح او داشته باشیم و یا نه، نمی توان این اهمیت را انکار کرد. 26 مهرماه زادروز «ابراهیم گلستان» (26 مهر 1301)، بهانه ای شد برای انتشارگفت و گوی او با…

آنچه در ادامه خواهید خواند جوابیه است که خانم مرضیه خسروی در پاسخ به یکی مطالب منتشره در سایت ادبی و هنری «مد و مه» ارسال کرده است. ماجرا از این قرار است که چندی پیش مطلبی تحت عنوان «کارخانه ترجمه‌سازی / به سوی جهنم ترجمه…» {اینجا} به قلم سمیه مهرگان منتشر شد؛ این نوشته…

این مقاله در پی آن است تا لذت‌های خاص ادبی را كه شنونده‌های ترانه‌های باب دیلن تجربه می‌كنند بررسی كند. در راستای این هدف، تحلیل حاضر فرض می‌گیرد كه چنین لذتی، از توافق سه فعالیت ادبی حاصل می‌شود: متن‌های شاعرانه‌ دیلن ابتدا به نگارش درآمده و سپس اجرا می‌شوند؛ صدای دیلن، شعر او را به…

باب دیلنِ نوازنده، آهنگساز و خواننده، یکی از تاثیرگذارترین هنرمندان تاریخ آمریکا و جهان است. جز اینها، دیلن، طراحی و نقاشی می‌کند، فیلمنامه می‌نویسد، برنامه‌ رادیویی اجرا کرده، موسیقی متن فیلم ساخته، داستان و مقاله می‌نویسد. به همه اینها نوشتن زندگی‌نامه‌ خودش را هم باید اضافه کرد، که تاکنون یک جلدش منتشر شده

آكادمی نوبل یك‌بار دیگر جهان را شوكه كرد. برنده نوبل ادبیاتِ ٢٠١٦ روز پنجشنبه، سیزدهم اكتبر با چند روزی تأخیر اعلام شد: باب دیلن. یك ترانه‌سرا! این نخستین‌بار است كه نوبل ادبیات به یك ترانه‌سرا یا آن‌طور كه آكادمی نوبل در بیانیه‌ خود آورده است «یك شاعر» تعلق می‌گیرد. تمام رسانه‌ها با اعلام نامِ این…

ارسطو یکی از انواع مهم ادبی را اربیات دراماتیک یا نمایشی دانسته است . دراما در یونانی به معنای کار یا عملی است که واقع می شود . پس در اصل هنری است که روی صحنه می آید

زبان ادبیات داستانی در ایران با پیدایش و رواج روزنامه‌نگاری ـ به‌ویژه با انتشار ” قانون ” و ” صوراسرافیل” و ترجمه ی نمایش ‌نامه‌ها و رمان‌های فرنگی به زبان فارسی بنیاد گذاشته شد. انتشار کتاب‌هایی نظیر ” سیاحت‌نامه ابراهیم بیگ” ، ” مسالک المحسنین” و ” سرگذشت حاجی‌ بابای اصفهانی” ، که اگرچه…

فرزند کدکن در کتاب «قلندریه در تاریخ» از اسطوره‌سازی گله‌مند است: «در تاریخ ما، برای ستیزه با ناروایی‌ها، ذهن جامعه، پیوسته در حال اسطوره‌سازی بوده است.»

«مقتل» عنوان رمانی ست از ساعدی که گویا نخست بخشهایی از آن در مجله نگین که از نشریات ارزنده آن روزگار محسوب می شد، به چاپ رسید. روایت است که نوشتن این رمان تمام شده بوده و به دست ناشر نیز رسیده حال چه اتفاقی افتاده که منتشر نشده دقیقا روشن نیست و متاسفانه این…

«حکومت نظامی» نوشته خوسه دونوسو، نویسنده شیلیایی با این جملات است که آغاز می‌شود. مانونگو ورا خواننده محبوب شیلیایی بعد از کودتای ١٩٧٣ علیه آلنده از شیلی خارج می‌شود و پس از سيزده سال دوری به سانتیاگو بازمی‌گردد و به سوی خانه نرودا در دامنه تپه سن‌کریستوبال می‌رود، او اسیر خاطراتی از گذشته و همین‌طور…

اشاره: این مطلب درباره رمان «حکومت‌نظامی» خوسه دونوسو در سال ۱۹۸۸، هم‌زمان با ترجمه انگلیسی آن، در روزنامه لس‌آنجلس‌تایمز به‌قلم کریستوفر لیلاند منتشر شده است. کریستوفر لیلاند در آن زمان استاد دانشگاه سیراکوز بوده است و کتابی با عنوان «آخرین مرد خوشحال، نسل۱۹۲۲، رمان، واقعیت‌های آرژانتین» منتشر کرده بود.