رفتن به محتوا رفتن به نوار کناری رفتن به فوتر

برچسب: امیر جلالی

ملاک ارتباط‌‌پذیری ادبیات

تاملی در ملاک ارتباط‌‌پذیری ادبیات به حساب نثر امیر جلالی بسیار می‌شنویم که مخاطبی به قصد بیان رضایت خود از اثری ادبی، به این جمله متوسل می‌شود: «با آن خوب ارتباط برقرار کردم.» ظاهرا چنین تعبیری رضایت مخاطب یا حتی منتقد را از اثر ادبی بیان می‌کند. ولی جمله «با آن خوب ارتباط برقرار…

ادامه مطلب

دگرگونی ادبیات به فرهنگ از منظر مارسل پروست / در آداب ادیبندگی

مارسل پروست در جلد دوم «در جستجوی زمان از دست‌ رفته»، وضعیتی را توصیف می‌کند که در آن مفهوم جدید‌التاسیس و انتزاعی «فرهنگ»، بر کنش خلاقانه «ادبیات» سبقت می‌گیرد و در مقام حامی و در ظاهر پشتیبان، به‌‌شکل مانعی برای هنرمند و به‌‌خصوص نویسنده در می‌آید.

ادامه مطلب

خوان رولفو و پدرو‌ پارامو + نقد رمان پدرو پارامو

١٩۵۵، خوان رولفو تنها رمانش، «پدرو پارامو» را منتشر کرد. پیش‌تر در ١٩۵٣ مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه او با عنوان «دشت سوزان» نام او را بر سر زبان‌ها انداخته بود. تا سال‌ها بعد هم اکثرا رولفو را با همین مجموعه می‌شناختند.

ادامه مطلب

گونتر گراس رفت ؛ طبل بزن اسکار

وقتش رسید، طبل بزن اسکار امیرجلالی اگر خبر این باشد که گونترگراس، پیرمرد نویسنده، برنده نوبل ادبیات، ٨٧ساله، بستری در بیماستان لوبک حوالی ساعت ١٠ صبح مرده است، پس لابد همین حالا است که اسکار با طبل حلبی‌اش گوش عالم را کر کند. این اتفاق جالبی است که در بسیاری از رسانه‌ها و سایت‌ها،…

ادامه مطلب

دو نقد بر رمان «فیل‌ها» اثر شاهرخ گیوا

«فیروز جناه» شخصیت اصلی رمان «فیل‌ها»، کارمند سابق چاپخانه بانک مرکزی، مطلقه، ثروتمند، باز‌مانده‌ای از خاندانی زمین‌دار در آذربایجان، ساکن یکی از محلات حوالی میدان فردوسی یا به‌قول خودش «علاء‌الدوله»، در خانه‌ای درندشت و قدیمی تنهای تنها داستان پاییزی‌اش را باز می‌گوید.

ادامه مطلب

دو نقد بر مجموعه‌ داستان «چندواقعیت باورنکردنی» اثر امیرحسن چهلتن

گرایش ناآگاهانه‌ای در تاریخ وجود دارد تا برخی وقایع را به فراموشی بسپارد، وقایعی که گاه با چنان شدتی روی می‌دهند که از مقیاس زمان بیرون می‌زنند. این وقایع با همه اهمیتی که دارند، مهجور می‌مانند و نقش‌آفرینان آن گمنام. «چندواقعیت باورنکردنی» از همین چندسطر نخست نسبتش را با تاریخ تعیین می‌کند

ادامه مطلب

نگاهی به رمان «من و سیمین و مصطفی»، رمان شیوا ارسطویی

ظاهرا دهه شصت دست از سر داستان‌نویسان ایران برنمی‌دارد. نباید هم بردارد. اما رمان ارسطویی به آغازهای این دهه می‌پردازد. به لحظه‌هایی از دهه‌شصت که دهه شصتی‌ها شاهدش نبوده‌اند

ادامه مطلب

«آلبر کامو» به روایت «اورهان پاموک»

لابد از اثر گذشت زمان است که خواندن آثار نویسندگان را هیچ به یاد نمی‌آوریم، مگر اینکه با جهانی دوباره دیدار کنیم که شناختمان از آن، مدیون اولین‌بار خواندن آنها و یادآوری شورهای جوانانه‌ای باشد که در ما بیدار کردند. چنانچه با نویسنده‌ای اُخت شدیم، دلیلش تنها این نیست که او ما را به جهانی…

ادامه مطلب