«افسانههای روسی، قصههای پریان» با توجه به نکات پندآموز و اخلاقی نهفته در آنها نه تنها برای کودکان که برای بزرگترهایی که وظیفه خواندن آن را برای بچهها به عهده گرفتهاند نیز جدابیتهای زیادی میتواند داشته باشد. به خصوص که به شکلی نوستالژیک یادآور تجربههای دوران کودکی آنهاست.
ماجرا اینطور شروع میشود که زنِ پا به ماه برای دوشیدن شیر گاو به طویله میرود، دوشیدن شیر گاو زیاد طول می کشد، خواهر شوهر نگرانش میشود: چرا این دختر دیر کرد؟! همه با عجله به سمت طویله میروند، آنجا زن را میبینند که بچه کوچک چشم آبی خود را در آغوش گرفته!
کمتر جنبش و آموزهای را میتوان سراغ گرفت که به اندازه آنارشیسم نزد عوام و خواص با کجفهمی همراه باشد و در تنوع نگرش و عمل خود نیز تا این اندازه دچار سردرگمی و اشتباه شده باشد. معمولاً تا حرف از آنارشیسم میشود همه آن را صرفاً به «هرجومرجطلبی» تعبیر میکنند.
در روزهای گذشته حسن کیائیان (مدیریت نشر چشمه) در پاسخ به شایعاتی پیرامون نحوه انتشار آثار نویسندگان جوان و تازه کار در نشر چشمه، یادداشتی کوتاه در کانال نشر چشمه منتشر کردکه در کانال مد و مه نیز منعکس شد. یکی از خوانندگان در واکنش به این یادداشت نکاتی را مطرح و برای انتشار…
این یادداشتهای طنزآمیز پیش از این توسط مونا زارع در روزنامه شهروند منتشر شده بود، حال با چاپ این کتاب در بخش جهان تازه دم نشر چشمه که به نویسندگان طنز نویس اختصاص یافته، علاقمندان میتوانند این مجموعه را یک جا و با سر و شکلی قابل قبول در اختیار داشته باشند.
برای کاری مقابل دانشگاه تهران رفته بودم، از تعداد زیاد بساطیهای کتاب پیادهروی آن شوکه شدم. در عرض دو سه ماه از چند بساطی به دهها بساطی رسیدند. تعدادی هم در مناطق دورتر (مانند تقاطع انقلاب با ولیعصر یا خیابان کارگر بالاتر از میدان انقلاب) بساطشان را پهن کردهبودند.
«دست آخر» را اغلب بعد از «در انتظار گودو» شاخصترین اثر نمایشی بکت محسوب کردهاند. اثری که چهار شخصیت اصلی دارد، تک پردهای است و مهمتر از همه اینکه طرح مشخصی هم ندارد!
هنر یکی از بزرگترین دستاوردهای انسان است و مانند سایر دستاوردهای انسان تاریخ دارد و بهخاطر سابقه بسیار کهنی که دارد، تاریخ آن هزاران سال را در برمیگیرد…
به نظر میرسد که در ایران دو آفت بزرگ، پژوهشهای زنانهمحور را تهدید میکند. اولی رویکرد مردستیزی است. بسیاری از پژوهشگران، بهویژه برخی فمنیستها، گمان میکنند برای جانبداری از زنان و طرفداری از حقوق آنان باید به مردان به مثابه دشمنان یا متجاوزان نگاه کر
مستاجر راجع به هویت است. ما انسان ها با چه ویژگی هایی شناخته می شویم؟ رنگ پوست و مو و چشم ؟ اما این ویژگی ها برای شناخته شدن توسط دیگرانند . یک انسان چگونه برای خودش شناخته می شود؟ گره کتاب از جایی شوع می شود که انسانی برای خود غریبه بشود. ترلکوفسکی…
شهرت گرینبرگ به دلیل دفاع جانانه او از سبک و مکتب آبستره اکسپرسیونیسم است، بهویژه در عرصه نقاشی. لذا او هوادار هنر آوانگارد است. او تقابلی را میان هنر آوانگارد و هنر کلیشهای مطرح میکند. از نظر او هنر کلیشهای نه فرهنگی است و نه پیشرو و نه حتی نقادانه
ریچارد براتیگان (1984-1935). ریچارد براتیگان، شاعر و نویسندهی امریکایی که البته در ایران خیلی خوب میشناسندش. تقریبا همهی رمانهای او را خواندیم: «ژنرال جنوبی اهل بیگ سور»، «صید قزل آلا در آمریکا»، «در قند هندوانه»، «هیولای هاوکلاین»، «در رویای بابل»، «پس باد همه چیز را با خود نخواهد برد» و «یک زن بدبخت»
نسیم مرعشی با نخستین رمانش «پاییز فصل آخر سال است»، که برایش جایزه جلال آلاحمد بهعنوان بهترین رمان سال ۹۴ را به ارمغان آورد، توانست هم خودش را بهعنوان نویسندهای آتیهدار معرفی کند هم رمانش را تا امروز به چاپ بیستوپنجم برساند. اتفاقی نادر که برای کمتر رمان ایرانی میافتد؛ اتفاقی که برای رمان دوم…
در آغاز داستان مخاطب با خود فکر میکند بنا به ریتم و تمپوی داستان، زبان ساده و معمولیاش همین طور کم بودن رخدادهای داستانی، داستانی ملال آور خواهد خواند، اما به مجرد خواندن چند صفحه از داستانها، همین سادگی و معمولی بودن رخدادهاست که مخاطب را متوجه اثر میکند
در آغاز داستان مخاطب با خود فکر میکند بنا به ریتم و تمپوی داستان، زبان ساده و معمولیاش همین طور کم بودن رخدادهای داستانی، داستانی ملال آور خواهد خواند، اما به مجرد خواندن چند صفحه از داستانها، همین سادگی و معمولی بودن رخدادهاست که مخاطب را متوجه اثر میکند
املی نوتومب در داستان بلند «سفر زمستانی» ایدههای بسیار و البته بدیعی پیش میکشد که سبک رمان نویسیاش تا حدود زیادی مبتکرانه میکند. همهی اینها البته در بستری از سادگی مطلق اتفاق میافتد
فانوس دریایی» به راحتی خوانده میشود، و وقتی میبینید که نویسنده موضوعات مهمی را برای نگارش وجیزهاش انتخاب کرده است، آن وقت خوش خوانی یادداشتها بیش از پیش برجسته میشود. خیلی از مخاطبان به این دلیل موضوعات مهم را پیگیری نمیکنند که به قول خودشان حوصله خواندن متنی پیچیده و بغرنج را ندارند
اگر بخواهیم مهمترین درونمایه تماتیک «هزارپا» را در یک کلمه خلاصه کنیم میتوانیم بنویسیم رمان «هزارپا» درباره شگفتی است. در این کتاب تا دلتان بخواهد اتفاقهایی رخ میدهد که شخصیتهای داستان را شگفت زده میکند
«سالتو» روایتی است جذاب از زندگی دوزخی و پر فراز و فرود جوانی به نام سیاوش. زندگی پر مصیبت و پر خطری که جان میدهد برای اقتباسهای سینمایی
ندیم اختر با سفری پژوهشی و تحقیقی که از شهر بمبئی آغاز و در شهرهای دیگر ادامه مییابد، بر اساس یادداشتها، نامهها و داستانهای هدایت، اماکن هند را که او از آنها در نوشتههایش نام برده شناسایی کرده و سپس به بازسازی مسیر سفر هدایت پرداخته
«ترنا» را دادگاهی نمادین تصور کنید که در آن مردم بر مردم حکومت و قضاوت میکنند. در همین نمایش نمادین است که ریشههای استبدادی رفتارهای اجتماعی شخصیتهای قصه و البته ظلم ستیزیشان آشکار میشود. در این نمایش بومی ما با شخصیتهای ثابت شاه و وزیر رو به رو هستیم
عباس عبدی (۱۳۳۱-آبادان) اگرچه دیر شروع کرد به داستاننویسی، اما با همان نخستین حضورش در ادبیات داستانی در ابتدای دهه هشتاد، نشان داد که راه دیگری برگزیده؛ او نه به راه داستانهایی که در آن دوره به داستانهای آپارتمانی و شهری و کاروی مشهور بودند رفت، و نه راه تجربهگرایان صرف دهه هفتاد، بلکه به…
اگر از همان اول بخواهیم برویم سر اصل مطلب باید بگوییم «کیلومتر 11 جادهی قدیم ارومیه به سلماس» یکی از آثار ایرانی جالب توجهی است که به تازگی در نشر چشمه منتشر شده است. داستان بلندی از حامد حبیبی که در وهلهی اول لحن گیرا و زبان ویژهاش توجه خواننده را به خود معطوف میکند
این سفرنامه همانند دیگر سفرنامهها نیست. هدف سفرنامههای متعارف گزارش مسائل جغرافیائی و مردمشناختی است و مناطق زیبا و حوادث جالب را نقل میکنند. اما این سفرنامه گزارش وضعیت فرش و مسائل گوناگون مربوط به آن در نقاط مختلف ایران است
سقوطِ رؤیاها
«هزارپا» رمانی است از جابر حسینزادهنودهی که در نشر چشمه منتشر شده است. «هزارپا» رمانی است که با روایتی طنزآمیز یک جنون گسترده را به تصویر کشیده است. در معرفی پشت جلد رمان «هزارپا» درباره آن میخوانیم: «تازهترین رمانِ جابر حسینزادهنودهی روایتی است از ذهنهایی که در پریشانی روزگارشان دچار بُهت شدهاند.…
«دیدار در کوالالامپور» قصه خاص و جسورانهای است. خاص و جسورانه است به این دلیل که نویسنده دست روی سوژهای گذاشته که کمتر نویسندهای به آن میپردازد. ناصر قلمکاری در «دیدار در کوالالامپور» قصه گویی است وفادار به آنچه نظریه پردازان واقعیت داستانی توصیفش میکنند
هوده وکیلی در کنار روایتی ساده از زندگی زنی با ویژگیهایی که همهمان بارها و بارها با آن مواجه شدیم، پازلهایی از روابط شخصیتهای داستان برابرمان میچیند که بعضا موجب کشمکش و تعلیق «پنجرهای مشرف به میدان» میشوند
رمان «پیچ» اثری است علیه ملال… شاید تمامی آثار ادبی به این هدف گوشه چشمی داشته باشند یا در بخشهایی قدرت رواییشان را معطوف به مبارزه با همین مفهوم کنند. آنچه در «پیچ» مبارزهای تمام قد علیه ملال را برجسته جلوه میدهد نحوهی روایت و نوع برخورد با رویدادهایی است که برای شخصیت اصلی داستان…
دست کم تمام 11 داستان «پایکوبی» با رویکردی رئالیستی به نگارش درآمدهاند، اما این رئالیسم از آن گونه نیست که داستانها را به جهان عینی و بیرونی محدود کند. ویژگی که در قریب به اتفاق آثار «پایکوبی» دیده میشود، نوعی مواجه با امر شگفت است.
«شوماخر همیشه اینجاست» با داستان جوانی آغاز میشود که خوابش میآید وُ مادرش نمیگذارد روی تختش آرام بگیرد. سینا دوست دارد بخوابد اما مادرش او را از خوابیدن منع میکند و به نوعی پرتش میکند بیرون تا برود دانشگاه