Skip to content Skip to sidebar Skip to footer

Tag: پرونده احمد محمود

سرنوشتِ محتومِ «همسایه‌ها»

هفتاد سال پس از 28 مرداد، روزی که در تاریخ معاصر ما یکی از نقاط اوج و تجلی‌خواهی نیز به‌حساب می‌آید، هنوز هم می‌توان برای یافتن اثری مرتبط با این روز به سراغ احمد محمود «خالق ادبیات داستانی ملی ایران» و رمان «همسایه»هایش رفت؛ رمانی که در سال 53 منتشر شد و پس از آن…

Read more

نگاهی به واقع‌گرایی احمد محمود/ نادر شهريوري (صدقي) / آگاهی معطوف به درون

اگر تاریخ را به خانه‌ای تشبیه کنیم انسان‌ها تنها آجرهای خانه نیستند، بلکه سازندگان آن نیز هستند. وانگهی خانه برای آنان ساخته شده است، آنها با محیط خانه و خانواده آشنا شده، انس پیدا می‌کنند تا آنکه به‌تدریج با «همسایه‌ها» آشنا می‌شوند. آگاهی از فرد آغاز می‌شود، با همسایه‌ها ادامه یافته و عمق پیدا می‌کند…

Read more

احمد محمود؛ راوی غریبی و غربت آدمی / محسن حاجی‌پور

احمد محمود سال ۱۳۷۱ بر آن شد تا گزیده‌ای از داستان‌های کوتاهش را گردآوری و چاپ کند، نتیجه تجربه‌هایش در نوشتن، از میان «داستان‌هایی که بین سال‌های ۱۳۳۸ تا ۱۳۵۲ در مطبوعات، منتخبات و یا مجموعه‌ داستان‌ها چاپ شده است»، و به پیروی از الگوی ذهنی‌اش بیست‌وسه داستان از حدود پنجاه، شصت داستان‌ کوتاهی را…

Read more

داستان آدینه (21): «تب خال» اثر احمد محمود

خاله گل آمد و مرا برد خانه خودشان. غروب بود. هوا خاکستری بود. شوهرخاله گل بغلم کرد. به موهام دست کشید و بعد، پیشانی‌ام را و گونه‌هام را بوسید. با سبیل شوهر خاله گل بازی کردم که مثل پشمک نرم بود، اما مثل پشمک سفید نبود.

Read more

بررسی نشانه‌ها در داستان «شهر کوچک ما» اثر احمد محمود / ناهید نقشبندی

شهر کوچک ما یکی از داستان‌های موفق احمد محمود نویسنده‌ی اهل اهواز است که در مجموعه داستان غریبه‌ها و پسرک بومی به چاپ رسیده است. راوی این داستان کودکی است که مشاهدات خود را بیان می‌کند. انتخاب چنین راوی موجب شده که نویسنده بتواند فاصله خود را از شخصیت‌ها حفظ کند. افکار و احساسات کودک…

Read more

«شهر کوچک ما» داستانی کوتاه از احمد محمود

بامداد یک روز گرم تابستان آمدند و با تبر افتادند به جان نخل‌های بلندپایه. آفتاب که زد، از خانه‌‌ها بیرون زدیم و در سایه‌ی چینه‌های گلی نشستیم و نگاهشان کردیم. هربار که دار بلند درختی با برگ‌های سرنیزه‌ای تودرهم و غبار گرفته،‌ از بن جدا می‌شد و فضا را می‌شکافت و با خش‌خش بسیار نقش…

Read more

رنج نوشتن؟! / شرحی براحوال احمد محمود / علی ربیعی(ع-بهار)

ازولایت خراسان شهر سبزوار روستای دولت آباد همراه و هم نشین با محمود دولت آبادی که حرکت می کنی روی به سمت جنوب غرب به خوزستان و اهواز در کناره رود کارون جنب خانه ای قدیمی در حاشیه رود می رسی می ایستی نشانه ها را می پرسی آره همین جاست خانه احمد محمود…

Read more

تنهایی سرنوشت او بود! / احمد محمود به روایت احمد دهقان

خیلی ها «مدار صفر درجه» را کتاب بهتری می دانند، اما پس از گذشت سال ها خاطره خواندن کتاب «همسایه ها» برای اولین بار، همچنان برایم لذتبخش است. خاطره خوبی که از مطالعه کتاب های احمد محمود داشتم، سبب شد تا از این گفت و گو درباره «احمد محمود» حس خوشایندی داشته باشم، اما پس…

Read more

نگاهی به رمان زمين سوخته، نوشته احمد محمود / محمد حنيف

بستر زندگي در رمان زمین سوخته،فقيرترين محله هاي اهواز است. در اين محله ها،آدم ها همچون ماهي هاي بي دفاع در جويبار پر تلاطم زندگي شنا مي كنند و بالاخره با ديناميت و باروت صيد مي شوند. در جامعه رمان واقع گرايانه زمين سوخته،مردم-كه اغلب آدم هاي كوچه و بازارند-جنگ را پذيرفته اند و در…

Read more

یادداشت هایی کوتاه به مناسبت سالگرد درگذشت احمد محمود / امیرحسن چهل تن: داستانهای احمد محمود و یک پرسش

امیرحسن چهل‌تن داستان‌های احمد محمود و یک پرسش! احمد محمود هم‌چون بسیاری از هم‌نسلان خود دغدغه عدالت داشت و در عمده داستان‌ها و رمان‌هایش کوشش می‌کرد طلب نان و آزادی را به بیان هنری تبدیل کند. با تاریخ معاصر نیز به‌خوبی یا دست‌کم به حد کفایت آشنا بود و به ضرورت طرح آن در…

Read more

دلم برای روزهای همصحبتی با احمد محمود تنگ شده / لیلی گلستان

لیلی گلستان احمد محمود عزیز اگر بود، هشتاد‌وپنج سالش بود. کاش بود. کاش هنوز می‌نوشت. دلم برای آن روزهایی که به خانه‌اش می‌رفتم و دو سه ساعتی را به گفت‌وگو و ضبط حرف‌هایش می‌گذراندم بدجوری تنگ شده. چند سال است که رفته؟ نه می‌دانم و نه می‌خواهم بدانم. نرفته. یادم می‌آید وقتی گفت‌وگوها تمام…

Read more

اتهاماتی به من زدند که هر چه در زندگی ام می گردم پیدای‌شان نمی کنم!/ از نامه منتشرنشده از احمد محمود

آنچه می خوانید بریده ای از نامه ای منتشر نشده از احمد محمود، جدای بخشهایی که به وضع سلامت خود اشاره دارد، تلخ ترین بخش جایی است که به ماجرای جایزه بیست سال داستان نویسسی در ایران اشاره دارد، جایزه ای که قرار بود به او داده شود و پیرمرد با آن بیماری به سالن…

Read more

استعاره احمد محمود / از نقد و ناقدان/ شیما بهره‌مند

منتقدان و آسیب‌شناسان دیگر نیز در این میانه، نقشی شبیه به مفتی را پذیرفته‌اند و نشسته‌اند به حکم‌دادن برای ادبیات، از ازل آن تا ابد، که «رمان» فرم ادبی زمانه ماست و دوران داستان کوتاه به‌سر رسیده و چه و چه. عده‌ای چراغ‌به‌دست دنبال مخاطب گمشده‌اند، حال آن‌که سازوکار مبهم نشر این روزها، هر آن…

Read more

به یاد احمد محمود / درد جاودانه

آثار احمد محمود، نویسنده مطرح از همان اواخر دهه سی كه او نوشتن آغاز كرد، نقدونظراتِ بسیاری را برانگیخت و تا هنوز هم جزوِ پرشمارترین و پرمخاطب‌ترین رمان‌های ایرانی است. محمود در سال ٣٨ با مجموعه‌داستان‌های «مول» و بعدتر «دریا هنوز آرام است» و «بیهودگی» پا به عرصه نویسندگی گذاش

Read more

احمد محمود؛ فروتن، صادق و صمیمی / یک خاطره از محمد دهقانی

خاطره ای از یک دیدار محمد دهقانی چنين بي‌دفاع دوستان خبرنگار در روزنامۀ وزین «شرق» از من خواسته‌اند که مطلبی در گرامیداشت نویسندۀ چیره‌دست فقید، زنده‌یاد احمد محمود، بنویسم. مثل اغلب موارد متأسفانه این درخواست را خیلی دیر مطرح کردند و الان دیگر فرصتی نیست که من مفصلاً از ارزش کار محمود و سبک و…

Read more

کَندنِ چاه با نوک قلم / داستان نویسی احمد محمود به روایت محمد بهارلو

در اوایلِ تابستانِ شصت‌ونه یک روز درآمد که می‌خواهد رمانی در بارۀ جنگ بنویسد، که شاید ادای‌دینی به هم‌ولایتی‌هاش باشد، و نوعی تجدید‌نظر و تکمله بر «زمین سوخته» که در نوشتن و چاپِ آن‌ قدری تند رفته بود. «زمین سوخته» زمانی منتشر شد که هنوز ترکش‌های انفجار جنگ و غبار کورکنندۀ ناشی از آن فرو…

Read more

داستان آدینه (16): «شهر کوچک ما» نوشته احمد محمود / به همراه روایت کوتاه احمد محمود از زندگی خودش

«از جمله مشکلاتی که همیشه داشته‌ام نوشتن زندگی‌نامه خودم بوده است. شاید علتش این باشد که وقتی به سال‌های پشت سرم نگاه می‌کنم می‌بینم چیزی برای گفتن ندارم. این است که درمی‌مانم. همچنان که حالا درمانده‌ام.»

Read more

تعهد در ادبیات از نگاه احمد محمود

حكايت حال* تعهد در کار نوشتن من درباره تعهد با آن کیفیتی که مطرح بود یا هست فکر نمی‌کنم. شاید روزگاری، تفسیر دهان‌پرکنی از تعهد برای خودم داشتم، اما امروز دیگر آن‌طور فکر نمی‌کنم. من معتقدم نویسنده متعهد است که به خودش و به مردم دروغ نگوید. صادق باشد. همین‌قدر که این تعهد را…

Read more

انگار مجسمه‌اي از سنگ/ احمد محمود، پنج‌شنبه‌ها، درکه

محمود، پنج‌شنبه‌ها، درکه انگار مجسمه‌اي از سنگ شيما بهره‌مند اگر سال‌های قبل از شصت‌ونه بود، «شاسب» -‌‌ شخصیت داستانِ «بازگشت» - سرنوشت دیگری داشت. «نه. این‌طور نیست. اتفاقا من با شاسب بدون دلسوزی،‌ بدون ملاحظه و رحم مواجه شدم. شاید اگر سال‌های قبل بود، طور دیگری با او برخورد می‌کردم»,١ اما حالا آن‌طور که برزو…

Read more

احمد محمود؛ داستان یک تبعید

اگر آن ١٣ نفر برگه را امضا کرده بودند هیچ‌کدام از این ماجراها پیش نمی‌آمد. چند هزار نفر به‌صف شده بودند در ردیف‌های صدنفره دانشکده افسری. می‌خواستند بروند خدمت سربازی. فرمانده روبه‌روشان فریاد می‌زد: «فقط به پنج صف نیاز داریم. قرعه می‌کشیم. بقیه می‌روند رد کارشان». انتخاب‌شده‌ها باید خودشان را معرفی می‌کردند و لباس نظام…

Read more

قطعیت شَر خدمت به صلح /کنکاشی در داستانی از احمد محمود

قطعیت شَر خدمت به صلح کنکاشی در داستان «خرکُش» اثر احمد محمود فرهاد خاکیان‌دهکردی بر آن شدم تا به‌صورت مصداقی تعدادی از داستان‌های معاصر فارسی را که در آنها رابطه مشهودی بین ادبیات و امر انسان‌دوستی هست، بررسی کنم. واضح است که انتخاب‌ها به‌جهت حضور واضح آن عنصر ذکر شده در محتوای اثر است…

Read more

به یاد احمد محمود / سالگرد درگذشت نویسنده زمین سوخته

احمد محمود، با نام حقیقی احمد اعطا، دیری است که از میان ما رفته است؛ در 12 مهر ماه 1381 ما و دنیا را وا می گذارد و می رود: زندگی می گذرد و هر کس سهمی از عمر دارد و تا آن جا که از دست برآید باید چنان زندگی کرد که تلخ نباشد…

Read more

گفت و شنیدی با احمد محمود

آثار «احمدمحمود» اما، با چنين نگاهي قابل ارزيابي‌اند. او نويسنده‌ خلاقي بود که همواره به کشف افق‌هاي تازه مي‌انديشيد. ازهمين رو، مي‌توان در آثارش، تجربه‌هاي تازه‌اي را- چه در«مفهوم» و چه در«ساخت» و«تکنيک» و البته «زبان»- ديد.

Read more