مرادی کرمانی: خودم را تکرار نمی کنم

«ته خیار» جدیدترین مجوعه داستان هوشنگ مرادی کرمانی، پس از گذشت سه ماه، از سوی نشر معین در آستانه انتشار چاپ چهارم قرار دارد.

به گزارش مد و مه، هوشنگ مرادی کرمانی در گفتگو بامهر از انتشار چاپ چهارم  مجموعه داستانی «ته خیار» خبر داد و افزود: این کتاب آذر ماه منتشر شد و حالا چهارمین چاپ آن هم آماده انتشار است و به زودی منتشر می‌شود و من باور دارم که این کتاب، راه خود را پیدا کرده و دیگر به من تعلق ندارد. به این معنی که مردم یک، دو و نهایت سه چاپ را به خاطر نام مرادی کرمانی می‌خرند، چاپ چهارم خود کتاب است که راه خود را بازکرده و به زندگی‌اش ادامه می‌دهد.

به گفته نویسنده «قصه‌های مجید» بعضی منتقدان و اهل کتاب می‌گویند: هوشنگ مرادی کرمانی به یک برند تبدیل شده؛ من از محبت این دوستان سپاسگزارم اما باوری به این ماجرا ندارم. هستند نویسنده‌ها و کارگردان‌هایی که به قول معروف برند بوده و شاهکار خلق کرده‌اند اما تمام شده‌اند. در حالی که هنر، خط پایان ندارد و انتهایی بر آن نیست.

«ته خیار» به مرگ و پیری می‌پردازد. گرچه نویسنده، تلخی‌ها را به زبانی شیرین بیان کرده است. مرادی کرمانی، قبرستان را به یک کتابخانه تشبیه کرد و گفت: من بسیار به مرگ فکر می‌کنم. از این رو در مجموعه داستان «ته خیار» که تازه ترین کار من است، به نگارش داستان‌هایی با موضوع «مرگ و پیری» پرداخته‌ام. نزدیک به ۳۴۰ داستان درباره مرگ و رویدادهای تلخ زندگی انسان نوشته و در تمام این داستان‌ها به این فکر کرده ام آیا می‌توان این تلخی‌ها را با شیرینی همراه کرد چون بیشتر آدم‌ها از مرگ می‌ترسند و بسیاری از نویسندگان دوست ندارند درباره مرگ بنویسند. من در مجموعه «ته خیار» نگاه طنزآمیزی به مرگ داشتم.

نویسنده «شما که غریبه نیستید» همچنین از چاپ بیستم این مجموعه خبر داد. این داستان، زندگی‌نامه خودنوشت نویسنده از کودکی تا ۱۹ سالگی و زمانی است که از کرمان به تهران می‌آید و کفالت پدر را برعهده می‌گیرد و نویسنده می‌شود و…

همچنین خالق «قصه‌های مجید» از چاپ بیست و هشتم این مجموعه خبر داد. مجموعه‌ای که با کارگردانی کیومرث پوراحمد در قالب یک مجموعه تلویزیونی درآمد.

مرادی کرمانی نوشته های خود را فرزندان خود دانست و افزود: اثر هنری هر هنرمندی به فرزند او می ماند. او بچه‌اش را به دنیا می‌آورد، غذا می‌دهد، دستش را می‌گیرد و به مدرسه می برد. آنجا خود بچه است که باید گلیم خود را از آب بیرون بکشد و خود اوست که باید بداند با بغل دستی اش چه می کند و جواب معلم را چه می دهد. کتاب های من، بچه‌هایم هستند. بعد از انتشار، راه خود را در پیش می گیرند. در چاپ اول و دوم خیلی ها به خاطر اسم من، کتاب را می‌خرند. چاپ های بعدی است که نشان می دهد استقبال واقعی مردم از کتاب چه بوده است.

نویسنده کتاب «مربای شیرین» با اشاره به اینکه من خودم را تکرار نکرده ام، گفت: نزدیک به ۵۰ سال است که می‌نویسم اما نمی دانم که خداوند و طبیعت چه در ذهن من به ودیعه گذاشته‌اند که همچنان خود را و شخصیت ها و داستان هایم را تکرار نمی‌کنم.