این مقاله را به اشتراک بگذارید
فیلمبرداری فیلم جدید «کن لوچ» کلید خورد
بهار سرلک
یکی دو سال پیش، هنگامی که فیلم «تالار جیمی» (٢٠١۴) به کارگردانی «کن لوچ» کارگردان انگلیسی، در مرحله پیش تولید قرار داشت، «ربهکا اوبرین» تهیهکننده فیلمهای این کارگردان خبر کنارهگیری لوچ از ساخت فیلمهای بلند را اعلام کرد و گفت: «احتمالا فیلم «تالار جیمی» آخرین فیلم بلند روایی او خواهد بود. » در آن زمان اوبرین میگفت: «این فیلمساز فقط چند ایده مستند در ذهن دارد که ممکن است آنها را بسازد. اما فیلم «تالار جیمی» درام تاریخی جدیای است که کار زیادی میبرد.»
اما ظاهرا حالا کن لوچ تغییر عقیده داده است و استودیوی فیلمسازی «سینهیوروپا» فاش کرده که فیلم بعدی لوچ «من، دانیل بلیک» در مرحله تولید قرار دارد و نخستین تصاویر فیلمبرداریشده از این فیلم در دسترس این استودیو است. «پاول لاورتی» که پیش از این برای فیلمنامهنویسی فیلم «بادی که کشتزارهای جو را تکان میدهد» (٢٠٠۶) با لوچ همکاری کرد، فیلمنامهنویسی این فیلم را نیز بر عهده دارد.
٢٠ اکتبر تصویربرداری «من، دانیل بلیک» آغاز شد و شش هفته دیگر در نیوکاسل و مناطق اطراف این شهر ادامه خواهد داشت و سال ٢٠١۶ در سینماهای انگلستان و ایرلند روی پرده خواهد رفت. «دیو جانز» و «هیلی اسکوایرز» در این فیلم ایفای نقش میکنند. همانطور که از اسم فیلم برمیآید داستان فیلم حول زندگی «دانیل بلیک» ۵٩ ساله میچرخد. بلیک بیشتر عمر خود را در شمال شرقی انگلستان به نجاری مشغول بوده اما حالا در بستر بیماری است و برای نخستینبار از دولت تقاضای کمک دارد. مسیر زندگی او با مادری مجرد «کیتی» و دو دخترش گره میخورد. این مادر که قصد دارد از زندگی در اتاقی که بنیاد بیخانمانها به آنها داده خلاص شود تنها چارهاش این است که به آپارتمانی در ٣٠٠ مایلی لندن بروند. دانیل و کیتی حالا در سرزمینی زندگی میکنند که قوانین بروکراسی و شهری آنها را محدود نمیکند و به دور از سختکوشی در دنیای مدرن شهری به زندگی خود ادامه دهند. کن لوچ را برای شیوه فیلمسازیاش که از عناصر ناتورالیستی و رئالیست اجتماعی بهره میبرد، میشناسیم. همچنین نگرش او در مورد مسائل اجتماعی مانند بیخانمانی، که در نمایشنامه تلویزیونی «کتی به خانه میآید» (١٩٩۶) و حقوق کارگری، که در فیلمهای «ریف-رف» (١٩٩١) و «ماموران قطار» (٢٠٠١) به وضوح ثابت میکند که او یک «سوسیالیست» است. کن لوچ فیلمهای «دزد دوچرخه» (١٩۴٨) ساخته «ویتوریو دسیکا»، «عشق یک بلوند» (١٩۶۵) به کارگردانی «میلوش فورمن» و «نبرد الجزیره» (١٩۶۶) اثر «جیلو پونتهکوروو» را آثار تاثیرگذار بر حرفهاش میداند. فیلمهای «دسیکا» تاثیر شگرفی بر دیدگاه لوچ در عرصه فیلمسازی داشتهاند. خود لوچ در این باره میگوید: «فیلم دزد دوچرخه باعث میشود بفهمم سینما هم میتواند در مورد مردم عادی و بحرانهایشان حرف بزند. این فیلم درباره ستارهها یا ثروتمندها یا ماجراجوییهای پوچ نیست.»
اعتماد