این مقاله را به اشتراک بگذارید
گفت‌وگو با کارگردان بهترین فیلم جشنواره
حمله به «ابد و یک روز» را درک نمی‌کنم
محمدحسین مهدویان، کارگردان ٣۴ساله‌ای است که با «ایستاده در غبار» که اولین ساخته سینمایی اوست، در جشنواره فجر خوش درخشید و توانست چند سیمرغ به خانه ببرد. با او به این بهانه گفت‌وگو کرده‌ایم.
وقتی فیلم «ایستاده در غبار» به کارگردانی شما و فیلم «ابد و یک روز» به کارگردانی سعید روستایی در بخش‌های زیادی نامزد می‌شوند و سیمرغ می‌گیرند، گفته می‌شود سینمای ما شاهد نسل تازه‌ای از فیلم‌سازان است که آمده‌اند جای بزرگان بنشینند. از طرفی این توجه و بهادادن به فیلم اولی‌ها از سوی منتقدان پرسش‌برانگیز شده است. نکته مهم این است که به باور برخی بهادادن بیش‌ازحد به فیلم‌های اول، به آینده کارگردان‌های جوانشان آسیب می‌زند. نظرتان چیست؟
چنین چیزی یک مقدار به خود افراد بستگی دارد. من شخصا با دیده‌شدن فیلمم از سوی هیأت داوران، انگیزه زیادی پیدا کردم برای اینکه فیلم بعدی‌ام را بسازم. یک مقدار هم آینده مسیر ما، به شرایط سینما بستگی دارد. این صرفا به دیده‌شدن و سیمرغ ربطی ندارد. گاهی شرایط کلی سینما خوب نیست و برای همین نمی‌توان فیلم ساخت. من ایده‌هایی دارم که می‌خواهم شروع به ساختشان کنم، حتی اگر دیده هم نشود. قرار نیست سینما در این مملکت تمام بشود. اگر ما جشنواره‌ای داشتیم که نسل جدید می‌آمدند و چیزی عرضه نمی‌کردند که خیلی ناامید‌کننده بود. باید به جوان‌ها توجه کرد و مردم و مسئولان هم از حضورشان استقبال کنند. واقعا باید حواس مردم و مسئولان به ما باشد و ما را به حال خودمان رها نکنند.
در روزهای جشنواره در برخی محافل سینمایی، حملات تندی به فیلم «ابد و یک روز» شد. نظر شما درباره این فیلم که رقابت تنگاتنگی هم با شما داشت چیست؟
«ابد و یک روز» را ندیده‌ام، ولی فکر می‌کنم فارغ از این سیاسی بازی‌ها، به فیلم خوب باید توجه کرد. فیلم سعید روستایی حتی اگر فیلم بدی هم باشد، من حملات به آن را درک نمی‌کنم. عرصه فرهنگ و هنر، عرصه خط‌کشی‌های سیاسی نیست. در مراسم جشن نامزدها، من و سعید روستایی گپ زدیم و اتفاقا به او گفتم خیلی‌ها تلاش می‌کنند خط بکشند و من و تو را جدا کنند، اما چیزی که ما را به هم نزدیک می‌کند سینماست و این است که هردویمان دغدغه جامعه و فرهنگ را داریم. چرا باید فیلم‌سازی را که با دلسوزی اثر فرهنگی تولید می‌کند و به زبان فرهنگ حرف می‌زند، سیاسی کنیم؟ ما اگر می‌خواستیم سیاسی باشیم، حزب می‌زدیم نه اینکه فیلم بسازیم!
چرا احمد متوسلیان، سوژه شما شد؟
به‌طورکلی من دغدغه تاریخ معاصر را دارم و موضوع جنگ برای من همیشه جزء موضوعات جذاب بوده است. برای ساخت یک فیلم با موضوع جنگ، کمی هم باید وجه سینمایی سوژه را در نظر می‌گرفتیم و برای ساخت یک فیلم نیاز به شخصیت جذاب سینمایی داشتیم و احمد متوسلیان واجد ویژگی‌های سینمایی بود.
گفته می‌شود این اثر، اثری سفارشی است. چقدر این فرضیه صحت دارد؟
سفارشی است و ایراد سفارشی‌بودن چیست؟ اولش این فیلم سفارش بوده. این‌طور نبوده که من فیلم‌نامه بگیرم دستم و بروم سراغ تهیه‌کننده. فیلم سفارشی بود در ابتدا، ولی نتیجه‌اش سفارشی نبود و من روایت خودم را ارائه دادم. خیلی از منتقدان هم به آن اشاره کردند و گفتند این فیلم، فیلم سفارشی‌ای است که غیرسفارشی شده. نهایتا فیلم روایت من است، از احمد متوسلیان.
خانواده شهید احمد متوسلیان به اینکه برای ساخت فیلم با آنها مشورت نشده، اعتراض کردند و روز اختتامیه حاضر نشدند برای تقدیر روی سن بیایند. پاسخ شما به اعتراض آنها چیست؟
ستاد جشنواره درباره دعوت از خانواده ایشان در مراسم اختتامیه با ما هماهنگی‌ای نکرده بود و به بهانه فیلم از ما تقدیر کردند و هیچ مشورتی نکردند تا ما شرایط را بگوییم. من مطمئن نیستم که همه خانواده شهید احمد متوسلیان چنین اعتراضی داشته باشند و باید دید کدام‌یک از اعضای خانواده او، در سالن حاضر بوده‌اند و چنین اعتراضی را مطرح کرده‌اند.
شرق