منتخبی از نظرات افراد مختلف درباره سووشون، نظراتی که از میان کتابها و گفتگوها انتخاب شدهاند و اغلب قصد دارند نگاهی تحلیلگر به لایههای سطحی و درونی اثر داشته باشند. نظراتی که سووشون را گاه مثل یک سند تاریخی میبینند و گاه یک اثر نمادین.
این روزها نام سیمین دانشور به واسطه نمایش سریال سووشون ساخته نرگس آبیار دوباره در مرکز توجه قرار گرفته است. با این تفاوت که اگر در گذشته این مخاطبان خاص بودند که به دانشور و آثارش توجه داشتند، این بار عامه مردم نیز نام یکی از مهمترین نویسندگان سدهی گذشته ادبیات ایران را…
دبورا لوی، رماننویس سرشناس و تحسینشده، میگوید: «وقتی میپرسیم چرا رمان مهم است، روشن است که در این پرسش امر خطیری نهفته است. اما واقعاً روشن است؟ گاهی ابهام را بر روشنی ترجیح میدهیم چون درد کمتری دارد. اهمیت رمان از آن روست که الزامی به روشنی یا ابهام در خود ندارد. بااینحال، روی همین…
هیچ کتابخوانی با این وسوسه غریبه نیست. بخشی از یک کتاب را خواندهاید، اما دیگر جذابیتی برایتان ندارد، حوصلهتان سر رفته و ندایی آرام زیر گوشتان زمزمه میکند: «بس است. بگذارش کنار». خیلی از کتابخوانها نیمه رهاکردن کتابها را دوست ندارند.
کتاب «در راه خدا (فی سبیلالله)، فتوحات اعراب و تشکیل امپراتوری اسلامی»، نوشته رابرت هُیلَند در سال 2015 توسط انتشارات دانشگاه آکسفورد به چاپ رسیده است. هیلند استاد موسسه مطالعات دنیای باستان در دانشگاه نیویورک است. او به خصوص پس از چاپ کتاب معروفش، «دیدنِ اسلام آنگونه که دیگران دیدهاند»، چهره شناختهشدهای در جامعه علمی…
«انجمن حلزونهای چپگرد» نوشتهی مَهسا عِلّیون، نشر لف،چاپ اول ۱۴۰۳
جواد اسحاقیان
رمان "انجمن حلزونهای چپگرد" از جمله رمانهایی برجسته است که به دفتر "بنیاد فردوسی توس" (شاخهی "مشهد") رسیده و از میان دهها اثر داستانی به دریافت "جایزهی ادبی کیومرث" مفتخر گردیده که من خود، از شمار داوران آن بودهام. این نهاد فرهنگی مستقل…
چارلز دیکنز، یکی از بزرگترین نویسندگان تاریخ ادبیات، با آثار خود تصاویری زنده و دردناک از رنجهای دوران کودکیاش ترسیم کرده است. از تجربههای تلخ و تحقیرآمیز دوران بچگی در فقر و بیپناهی، تا تصویر کودکانی که در دنیای داستانی او معصومیتشان را از دست دادهاند، دیکنز با قلمی پر از خشم و اندوه، جامعه…
چرا دیگر نامی مثل «اِما بوواری» یا «آنا کارنینا» در ذهنها نمیماند؟ در دورانی که نامها بیشتر در شبکههای اجتماعی و سیاست شنیده میشوند تا در رمانها، جای شخصیتهای ماندگار ادبی کجاست؟ نگاهی دوباره به سخنان اینگبورگ باخمن ما را به این پرسش مهم میرساند: آیا ادبیات هنوز میتواند نامهایی بسازد که زنده بمانند؟
نویسندهای که از نوشتن برای بیمارستان تا طراحی کاریکاتور درآمد کسب میکند، حکایت میکند چگونه نوشتن تنها کلمهنگاری نیست، بلکه ایستادگی و زیستن در برابر بیجوابیها و نامعلومیهاست.
به مناسبت باز چاپ ترکه مرد با ترجمه احمد میرعلایی در نشر نو
حمید رضا امیدی سرور
اغراق نیست اگر بگوییم «ترکه مرد» اثر دشیل همت، یکی از شاهکارهای ادبیات پلیسی و جنایی است. این رمان در جریان هارد بویلد قرار می گیرد که خاستگاهش آمریکا بود و همت خود یکی از بنیانگذاران و چهره…
اشتباه تواین در این بود که تجربه خودش را مبنای قضاوت قرار میداد. او در سالهای پایانی عمرش بخش زیادی از وقتش را صرف دیکتهکردن خاطراتش کرده بود که تا آن زمان به ۴۵۰ هزار کلمه رسیده بود؛ بنابراین نمیتوانست باور کند که شکسپیر هیچ نامه یا دستنوشتهای از خود بر جای نگذاشته باشد
ویرجینیا وولف، نویسنده بزرگ قرن بیستم، با خلق رمان نوآورانه و تاثیرگذاری چون «خانم دالووی» نشان داد که فرایند آفرینش ادبی، فراتر از نظم و ترتیب کلاسیک است و در دل آشفتگیهای ذهنی و زندگی روزمره، به ثمر میرسد.
ستوننویس روزنامه مایرور در مروری ادبی بر «در جستوجوی زمان از دسترفته» اثر مارسل پروست اعتقاد دارد هرچند خواندن این رمان طولانی شاید برای بعضیها اتلاف وقت باشد ولی نمیتوان از چیزی که میشود با آن زندگی کرد، گذشت.
«مارگارت اتوود» نویسنده برجسته کانادایی و برنده جایزههای معتبر ادبی است که تاکنون دهها رمان، داستان کوتاه و شعر منتشر کرده است. «گاردین» در گزارشی ۱۰ اثر برتر این نویسنده را رتبهبندی کرده است.
طوری موهایم را آرایش میکنم که گوش چپم دیده نشود. عاشق گوشواره هستم. روی عکسها زوم میکنم تا گوشواره گوش آدمها را ببینم. از هر اکسسوری زنانهای بیشتر از همه گوشواره دارم. گاهی گنجشکهایی که میآیند تا خرده نانهای جلوی پنجره را بچینند، چند پر کوچک و نازک از خود به یادگار میگذارند.
گاهی شکافها آنقدر عمیق میشوند که حتی بزرگترین تلاشها هم آنها را پُر نمیکند؛ مانند فاصله میان واتسلاو هاول و میلان کوندرا، دو چهره برجسته ادبیات چکسلواکی که تلاشها برای آشتی این دو ناکام ماند.
حضور راوی نوجوان در داستان، منجر به ایجاد شکل و سبک خاصی از روایت میشود که از مهمترین مؤلفههای آن میتوان به صراحت، بیپروایی، سرعت بالا در توصیف وقایع و بکارگیری زبانی ساده و درعینحال بسیار نزدیک به زبان روزآمد جامعه اشاره کرد
«نردبان یعقوب» اثر «لودمیلا اولیتسکایا» نویسندهی برجسته و دگراندیش روس با شهرت جهانی، روایتی حماسی و مستند از وقایع صدوبیست سال تاریخ معاصر روسیه است که از بطن تاریخ شخصی و سرنوشت شش نسل از یک خانواده برخاسته تا نزدیکترین تصویر از واقعیت را ترسیم کند.
زندگی را چگونه باید زیست؟ بهنظر میرسد که از ابتدا دو مسیر مبتنی بر دو تلقی از زمان وجود دارد. من این موضوع را خط اصلی روایت در بار هستی (سبکی تحلناپذیر هستی)* میدانم. رمان دربستری از تعلیقِ چهار شخصیت بین دو حالت وجودی با دیدگاههای متفاوت نسبت به زمان شکل میگیرد و «سبکی و…
احتمالاً روانکاوی قَدَرترین و پیچیدهترین شاخۀ روانشناسی باشد. این شاخه با نام و نظریات فروید عجین شده است، طوری که اغلب افراد از روانکاوی، دیدگاههای فروید به ذهنشان متبادر میشود.
رابطهی میان تاریخ و ملتها همواره زیر ذرهبین علمای سیاسی و جامعهشناسان قرار داشته و حول آن حواشی و کلیشههای بسیاری شکل گرفته است. یکی از معروفترین این کلیشهها که بارها در قالب جملات قصار زبان به زبان چرخیده همین است که ملتی که حافظهی تاریخی ضعیفی دارد ناگزیر از تکرار تجارب تلخ تاریخی خود…
دیروز سهراب مرد. آفتاب که غروب کرد او را هم با خود برد. دربارهٔ مرگ دوست چه میتوان گفت: مرگی که مثل آفتاب بالای سرمان ایستاده و با چشمهائی گرسنه و همیشه بیدار نگاهمان میکند، یکی
مرگ بیشمار مطلب دارد و نامتناهی معنا از آن سرچشمه میگیرد. از این رو، در باب آن نامحدود میتوان گفت و نوشت. کتابهایی با عنوان مرگ هم غالباً میخواهند سیری در این دیدگاهها داشته باشند و به همین دلیل شکل گزارش اجمالی از نظریات به خود میگیرند.
فراسوی کتابخانههای ملی تمام ملل، کتابخانة عظیمتری وجود دارد که دربردارندة تک تک آن کتابخانههاست: کتابخانهای آرمانی و به نحو باورناپذیری پهناور که نه تنها تمامی کتابهای تاکنون به نگارش درآمده را در خود جای میدهد، که نیز شامل آثاری است که چهبسا روزی روزگاری به نگارش درآیند، حاوی آن مجلداتی که هنوز از راه…
سال ۲۰۲۴ برای دنیای ادبیات نیز با فقدانهایی همراه بود و نویسندگان بزرگی همچون پل آستر، آلیس مونرو، اسماعیل کاداره و دیگر چهرههای ماندگار در این سال درگذشتند و میراثی جاودان از خود برجای گذاشتند.
عطیه عطارزاده در سه رمان اخیرش نشان داده که در داستانپردازی بسیار شخصیتمحور عمل میکند و در اغلب مواقع ویژگیها و ابعاد مختلف شخصیتها از ماجراها برجستهتر میشوند و سکان قصه را در دست خود میگیرند.