مانوئل دی اولیویرا، سینماگر برجسته پرتغالی در سال ٢٠١۵ و در حالی که صدوهفت ساله بود از دنیا رفت. اولیویرا نه فقط مسن‌ترین فیلمساز تاریخ سینما، بلکه کارگردانی بود که سینما را از دوران صامت تا عصر دیجیتال تجربه و زیست کرد و تا پایان عمر فیلم ساخت. فیلم «دیدار، یا خاطرات…

تاراج در اکران سینمایی‌اش و با توجه به این‌که درجه‌ی کیفی «ج» داشت که در سال‌های میانی دهه‌ی ۱۳۶۰ به معنی سه هفته اکران بود، توانست مخاطبان فراوانی برای خودش دست‌وپا کند. این فیلم دقیقاً در تقابل با سیاست‌های سینمایی آن دهه قرار داشت؛ هم ستاره‌سازی می‌کرد و هم با هدف جلب مخاطبان ساخته شده…

تا به حال به فیلم‌های معروف و اسم‌وُرسم‌داری برخورده‌اید که تاریخ‌مصرف‌شان گذشته باشد؟ به آثاری که به‌به‌ و چه‌چه‌ گفتن‌های منتقدان وطنی و فرنگی سال‌هاست نثارشان می‌شود اما درواقع علاوه بر این‌که دیگر کم‌ترین جذابیتی ندارند گه‌گاه مبتذل و مشمئزکننده هم هستند، چطور؟… آدمیزاد در مواجهه با چنین فیلم‌هایی، دو راه بیش‌تر ندارد؛ یا بایستی…