هيوا مسيح یکی از پرمخاطب‌ترین شاعران امروز ایران است. مسیح در دهه پرافت‌وخیز هفتاد که بیشتر شاعران دادِ زبان می‌زدند، او راه دیگری انتخاب کرد و رفت. مسیح با انتشار اولین کتابش «همچنان تا نمی‌دانم چه وقت» در سال ۱۳۷۷ شروع موفقی داشت و سپس با انتشار کتاب‌های دیگرش به سبک و بیان شخصی‌اش دست…

در حالی که طالبان همچنان بخش‌های مهمی از خاک افغانستان را در کنترل خود دارد و بیم آن می‌رود که قدرت و نقش این گروه شبه‌نظامی در آینده نزدیک نیز بیشتر شود، عتیق رحیمی، معروف‌ترین نویسنده افغان-فرانسوی به تازگی با انتشار رمانی، بار دیگر با پرداختن به افغانستان دوران طالبان، تصویر مخوف و تأسف‌باری از…

شهلا لاهیجی نخستین زن ناشر ایران است که شاید همین موضوع «زن» او را در پیوند نزدیک‌تری با بهرام بیضایی به‌عنوان بزرگ‌ترین نمایشنامه‌نویس ایران قرار داده است. همین امر هم موجب شد تا او نخستین پژوهش در این زمینه را در کتابی با عنوان «سیمای زن در آثار بهرام بیضایی» بنویسد و منتشر کند.

کولسون وایتهد (۱۹۶۹) نویسنده سیاه‌پوست آمریکایی با ششمین رمان خود توانست جایزه پولیتزر، جایزه کتاب ملی آمریکا، جایزه آرتور کلارک و مدال اندرو کارنگی را از آن خود کند و ظرف کمتر از یک سال کتابش به بیش از چهل زبان ترجمه شود؛ از جمله دو ترجمه به فارسی: ترجمه معصومه عسکری، با خرید کپی‌رایت…

برخی کلمات از حیات ساقط شده‌اند؛ معنی آن‌ها دیگر مابه ازای عینی ندارد. اما کلمات هستند که معنی خود را حفظ می‌کنند با این همه به موجب گذشت زمان، مورد سوء تعبیر قرار می‌گیرند. این پدیده امری تازه نیست. سارتر در سال ۱۹۶۴ اظهار داشت جهان‌بینی اگزیستانسیالیسم از معنا تهی می‌شود. امروزه کلمات و تعابیری…

این مجموعه که به زندگی آنیا داستایوفسکی، همسر فیودور داستایوفسکی، نویسنده­ ی برجسته­ ی قرن ۱۹ روسیه اختصاص دارد در چندین قسمت توسط نیکولاس کوتار، مترجم و نویسنده­ ی روسی ساکن آمریکا نوشته شده است. این مجموعه در مجله­ ی “فوما” چاپ روسیه منتشر شده است.

نام فرانسوا ولتر (۱۷۷۸-۱۶۹۴) به طور عجیبی با کشور فرانسه گره خورده است. او «استاد نثر فرانسه» است و «جمهوری فرانسه» بیش از هرکس مدیون او و تفکرات ترقی‌خواهانه‌اش است. ولتر در طول حیاتش بیش از هجده‌هزار نامه و دوهزار کتاب نوشت، از جمله ۲۶ داستان و حکایت که «کاندید» یکی از مهم‌ترین آنها است…

یوکیو میشیما، نویسنده و نمایشنامه نویس مشهور ژاپنی است که نوشته‌های پس از جنگ وی نیهلیستی بود و خودکشی آیینی هاراکیری (سپوکو) را انجام داد. در کودکی تخیل زیادی درباره مرگ داشت. در ۱۲‌سالگی نخستین داستانش را نوشت. او با ولع زیاد داستان‌های اسکار وایلد، ریلکه و ژاپنی را می‌خواند.

یکی از سنت‌های جنگ، نامه‌نگاری است؛ از مهم‌ترین نامه‌نگاری‌ها یا خاطره‌نگاری‌‌های جنگ، دو کتاب است؛ یکی با سرنوشتی تراژیک و دیگری با پایانی خوش. یکی از دختر نوجوان آلمانی به‌نام آن فرانک در کتابی زیرعنوان «خاطرات یک دختر جوان» و دیگری از دختر و پسری روس در روزهای سخت اردوگاه‌های کار پس از جنگ دوم،…

کورت ونه‌گات (۲۰۰۷-۱۹۲۲) از مهاجران آلمانی‌ای بود که در قرن نوزدهم به آمریکا مهاجرت کردند. او در جنگ دوم جهانی با یونیفرم پیاده‌نظام ارتش آمریکا در آلمان اسیر شد و شاهد یکی از خونبارترین روزهای جنگ بود:

ویل سلف، از نویسندگان سرشناس و صریح اللهجه بریتانیا می نویسد که جورج اورول یک شخصیت متوسط و نه چندان برجسته بود و نظرات او در مورد اهمیت نگارش به زبانی ساده کاملا نادرست است.

شاید کمتر کسی فکرش را می‌کرد که آخرین بچه خرده‌فروشی جزو در نجف‌آباد اصفهان، روزی، روزگاری بشود یکی از نویسندگان نامدار این ملک و با وجود آثار نه‌چندان پرشمارش، تاثیری غیرقابل انکار بر ادبیات ایران داشته باشد.

ادبیات هلند با یک نام در جهان زبانزد است، و آن نام کسی نیست مگر هری مولیش (2010-1927)؛ نویسنده‌ای که بارها به‌عنوان برنده احتمالی نوبل آینده از او یاد می‌شد، و شاهکارش «کشف آسمان» (1992) در جریان نظرسنجی در میان کتابخوانان هلندی (2007)، به‌عنوان بهترین رمان کشور هلند برای تمام دوران‌ها انتخاب شد

می گویند شروع پوشکین در ادبیات روسیه دوره عظمت آن در قرن نوزدهم و مرگ داستایوفسکی نقطه پایان این دوره بی نظیراست. نوشتن در باره کسی که سحر آمیز می نوشت و مسحور نوشتن بود خیلی سخت است….

چندی پیش دو جلد ویژه‌نامه با عنوان «ادبیات جهان در آینه» توسط نشریه اشپیگل و به صورت کتاب الکترونیکی عرضه شد. در آنها پرونده‌ّهایی را که برای ادیبان مختلف در بعضی شماره‌های این نشریه کار شده و عکس آن ادیبان هم روی جلد نشریه آمده است، گردآوری کرده‌اند.

کمتر نویسنده‌ای است که با نخستین کتابش نامش عالمگیر شود. یآ جسی یکی از این نویسنده‌های کتاب اول است که با همان تک‌کتابش «خانه‌روان» که در سال ۲۰۱۶ منتشر شد، توانست یک‌شبه ره صدساله را بپیماید. کتاب در همان سال انتشار توانست عنوان یکی از ده کتاب برتر سال ۲۰۱۶ را از آن خود کند…

برنارد مالامود را باید از دسته‌ نویسندگان یهودی‌آمریکایی نیمه دوم قرن بیستم دانست و منتسب به گروهی که بسیار درگیرتر از سایر نویسندگان هم‌نسلشان به مسائل اجتماعی جامعه‌ آمریکا پرداخته‌اند. نویسندگانی که با شاخک‌های تیزشان مدام به اوضاع و احوال شهر محل زیستشان سرک کشیده‌اند و فضاهای شهری را ترسیم کرده‌اند که مهاجرهایش را پس…

کارآگاهان خصوصی توی هر رسانه‌ای که فکرش را بکنید، سرک کشیده‌اند. یکی از اولین کارآگاه‌های تاریخ را سوفوکل در نمایشنامه اودیپوس رکس خلق می‌کند. این گستردگی حضور باعث می‌شود که با هر جور از رسانه‌ای هم که سروکار داشته باشید، دست آخر گذرتان به یکی از این مردان و زنان ذره‌بین به دست خورده باشد.

در روزی گرم و خشک شاید متقارن با این روز‌های واپسین تابستان، در جفرسون، شهر مرکزی سرزمین مخلوق ویلیام فاکنر، یوکناپاتافا، راوی مشکوک و در حاشیه ایستاده‌ای برای‌مان چیز‌هایی از قصه میس مینی کوپر بازمی‌گوید. در روزی از روز‌های یک سپتامبر خشک و بی‌باران. روزی و روزگاری که آنقدر خشک توصیف می‌شود که حتی هوا…

فاکنر تقریباً سی سال تمام، خود و داستان شخصی زندگی‌اش را پنهان کرد. تازه حالا بیشتر در انظار عمومی ظاهر می‌شود، اجازه می‌دهد از او عکس بگیرند و دوستان و آشنایانش به قدری در بارۀ او و خانواده‌اش حرف می‌زنند که یافتن دلایل و زمینه‌های داستان‌های پرهیجان و پرسرعت او امکان‌پذیر می‌شود.

تهرانِ ادبی، تهرانی است که در شعر و داستان‌های معاصر فارسی دو وجه دارد: یک رویش را در شعرهای محمدعلی سپانلو خوانده‌ایم که با گذشته نزدیک و دور تهران در پیوند است. از همین رو است که او را «شاعر تهران» می‌نامند.

گلی ترقی (متولد ۱۳۱۸-تهران) یکی از معدود نویسنده‌های مهاجر ایرانی است که هیچ‌وقت پیوند خود را با زبان مادری و سرزمین پدری‌ قطع نکرد. پس از سال‌ها زندگی در فرانسه، البته می‌توان اینطور گفت که او سال‌ها است دو زندگی دارد: زندگی در پاریس و زندگی در تهران.

جرالد مورنین از آن دست آدم‌هایی است که فاکنر درباره‌شان گفته است «ارواح شیطانی مدام زیر گوششان زمزمه می‌کنند»: از آدم‌ها فرار کن، هواپیما سوار نشو، دست به کامپیوتر نزن، به نویسنده‌ها و روشنفکرها فحش بده، و از همه بدتر، داستان‌های عجیب‌غریبی بنویس که احدالناسی از آن‌ها سر در نیاورد. می‌گویند مورنین از گزینه‌های نوبل…

الساندرو باریکو (۱۹۵۸-تورین) را در همه‌جای دنیا با دو اثر به‌یادماندنی می‌شناسند: یکی «نووه چنتو» یا همان «افسانه۱۹۰۰» (۱۹۹۴) و دیگری «ابریشم» (۱۹۹۶) که در همان سال انتشارش در ایتالیا بیست‌وهفت بار تجدید چاپ شد و سپس در سال۲۰۰۲ به فهرست ۱۰۰۱ کتابی که پیش از مرگ باید خواند نیز راه یافت