پرداخت لاکان به امر خیالی به چند دلیل حائز اهمیت است؛ علاوه بر اینکه از آن به‌عنوان اولین نوآوری وی یاد می‌شود، به‌نوعی محور اصلی جنبش بازگشت به فروید است چراکه اساس آن پرداخت به اگوست. همچنین پرداخت به امر خیالی بنیانی را برای تمایز لاکانی میان سوژه و اگو فراهم می‌آورد

با رسیدن به انتهای سپتامبر، چهاردهمین سال بدون ادوارد سعید نیز سپری شد؛ نظریه‌پرداز ادبی و روشنفکری تأثیرگذار که دربارۀ دامنۀ وسیعی از موضوعات می‌اندیشید. بسیاری از چیزهایی که سعید درباره‌شان نوشت، از شیوۀ ادراک و نمایش شرق از سوی غرب تا مسئلۀ فلسطین، همچنان موضوعاتی داغ هستند. برای گرامیداشت یاد او، مصاحبه‌های کوتاه با…

هر یک از ما به‌نحوی نامتوازن هستیم. مثلاً یکی از ما بیش‌ازحد متفکر یا احساسی است، دیگری صفات مردانه یا زنانهٔ زیادی دارد و شخصی دیگر بیش‌ازحد آرام یا بی‌قرار است. غذایی که ما دوست داریم، غالباً همان چیزی است که کمبودی را در بدن یا روان ما جبران می‌کند؛ یعنی غذایی که در ما…

نخستین ساعت‌های صبح روز بیست‌وپنجم اکتبر ١٩١٧ است. کارگرها دارند نقاط استراتژیک خیابان‌های برباد رفته شهر پتروگراد را فتح می‌کنند. الکساندر کرنسکی، رئیس دولت موقت، با دل‌نگرانی انتظار رسیدن اتومبیلی را می‌کشد تا وی را از «کاخ زمستانی» فراری دهد.

خیلی‌هایمان می‌دانیم زندگی آدم‌ها به شادی و طراوتِ صفحه‌های اینستاگرامشان نیست. با این‌حال، مگر می‌شود جلوی آرزوها را گرفت؟ مگر بهتر نیست که به‌جای صبح تا شب کار کردن، دور دنیا سفر کنیم و خوش بگذارنیم؟ شاید مسئله همین است. اینکه لذت‌ها را کجا باید پیدا کرد؟ در همراهی با چه کسانی؟ در تقلید از…

زاویه دو لاپورت (روزنامه‌نگار فرانسوی): سیمون وی سی‌وچهار سال بیشتر در این دنیا نزیست اما مجموعه نوشته‌های پرقدرتی به یادگار گذاشت که هنوز که هنوز است روشنی‌بخش‌اند. در ١٩٠٩ به دنیا آمد، در پاریس. از شاگردان آلن (Alain) بود، آلن نام مستعار امیل اوگوست شارتیه (١٨٦٨-١٩٥١) بود: فیلسوف فرانسوی و فارغ‌التحصیل دانش‌سرای عالی که کارهایش…

یووال نوح هراری متولد 1976 پیش از اخذ مدرک دکتری خود از دانشگاه آکسفرد، در زمینه تاریخ سده های میانه و تاریخ نظامی پژوهشگر شناخته شده ای بود. از آن زمان تاکنون چندین و چند کتاب و مقاله نوشته است. از او به عنوان متخصص تاریخ جهان و پروسه های تاریخی یاد می شود. تحقیقاتش…

ژاک دریدا را عده‌ای برجسته‌ترین فیلسوف پایان قرن بیستم نامیده‌اند. اهمیت کار وی از آن حیث است که وی با وضع‌ ترفند ساختارشکنی، خوانش جدیدی از سنت فلسفی غرب ارائه داد که تا آن روزگار بی‌نظیر بود.

نوشتن بخش «مرور منابع» برای برخی بسیار سخت است و برای بعضی بسیار آسان. دستۀ دوم این بخش را فرصت مناسبی می‌دانند تا تحقیقی که در اصل باید ۵۰ صفحه باشد، به ۱۵۰ صفحه برسانند یا فهرست منابع انتهای تحقیق را پربارتر کنند. اما جست‌وجو در منابع دیگر، باید راهی باشد برای پیدا کردن خودمان…

گفتاری درباره استبداد، سانسور و مشروطه؛ واقعیت این است که مشروطه دستاوردهای بزرگ و سودمندی برای جامعه ایران داشت، اما بسیاری از آرمان های آن هرگز تحقق نیافت.

مرداد سوزان سال 1332 که به پایان رسید، فصل خزان آزادی، نهادهای مدنی و مطبوعات فرا رسید. تا سال های بعد باید زمان می گذشت تا برخی از نشریات جانِ دوباره بگیرند.

نام یالوم برای کتاب‌خوان‌های ایرانی آشناست، روان‌شناسی که کتاب‌هایش گاهی با چند ترجمۀ مختلف به چاپ رسیده و رمان‌هایش نه‌فقط میان روان‌شناسان بلکه میان آن‌هایی که علاقه‌مند به حوزۀ روان‌شناسی و فلسفه هستند طرفدار دارد. از مسائل مهمی که یالوم در خلال زندگی حرفه‌ای و خصوصاً داستان‌هایش به آن پرداخته مسئلۀ مرگ است؛ او همچنین…

ساعت نه و نیم صبح روز دوشنبه بود که من با دو تن از ایرانیان مقیم سوئیس بر روی صندلی‌های راحتی کنار دریاچه (ژنو) لمیده و امواج نیلگون دریاچه را با قایق‌های زیبایی که در روی آن شناور بود تماشا می‌کردم. در این موقع ناگهان یکی از رفقای من با اتومبیل دودی‌ رنگی که در…

دنیای امروزین از سقوط کیهان‌‌شناسی باستانی و تشکیکی تازه در اقتدار دین و در نهایت از انقلاب علمی بی‌سابقه تاریخ بشر که در طول ‌صدو‌پنجاه سال اخیر در اروپا رخ داد، پدیدار گشت. در حدی که من می‌دانم، هیچ تمدن دیگری چنین خیزشی ریشه‌ای را در ساختار فرهنگ خود محقق نداشته است.‏

نیچه برای ایرانیان همان چیزی نیست که برای مسلمانان دیگر کشورهای اسلامی است. نیچه به واسطۀ کتاب «چنین گفت زرتشت»خواه ناخواه مخاطب ایرانی را از جهاتی دیگر نیز به سوی خود کشانده است.

در نیمه اول قرن بیستم فیلسوفانی چون ادموند هوسرل، مارتین هایدگر، مرلو-پونتی، ژان ‌پل سارتر و دیگران مطرح کردند. در این جنبش، پدیدارشناسی به‌عنوان بنیاد اصلی کل فلسفه ملاحظه شد. هوسرل و شاگردانش روش‌ها و ویژگی‌های پدیدارشناسی را بررسی کردند و این بحث‌ها تا امروز نیز ادامه دارد.

یرواند آبراهامیان از مورخان شناخته‌شده و نویسنده کتاب مورد توجه «ایران بین دو انقلاب» در مقوله «تاریخ ایران معاصر»، از برجسته‌ترین تاریخ‌نگاران محسوب می‌شود. چندی قبل، گفت‌وگویی با روزنامه اینترنتی بین‌المللی «ایران‌وایر» داشت که در آن به بررسی ماجرای کودتای ٢٨ مرداد و اسناد جدید منتشرشده درباره آن پرداخته است که در ادامه می‌آید

مارکس و کیرکگور هم‌عصر بودند، می‌توان گفت هر دو می‌کوشیدند راه خود را از هگل جدا کنند و از او فاصله بگیرند، منتها در دو جهت متفاوت و متضاد. ولی آیا این دو فاصله‌گیری مکمل یکدیگرند؟

نوشتن دربارۀ موسیقی دشوار است. موسیقی در میان هنرهای زیبا، شاید انتزاعی ترین هنر باشد. و این موضوع به طور خاص مربوط می شود به ذات موسیقی، یعنی موسیقی بی کلام. زمانی که کلام با موسیقی به طور مستقیم آمیخته می شود اوضاع کمی تغییر می کند. با اینکه همواره در این جا نیز اصوات…

بدون تقبیح خطرات پوپولیسم در اروپا هیچ روزی شب نمی‌شود. به‌همین‌دلیل، به‌سادگی نمی‌توان منظور دقیق این واژه را فهمید. پوپولیسم در دهه ١٩٣٠ و ١٩٤٠ در آمریکای لاتین حاکی از شیوه‌ای از حکومت‌داری بود. در این شیوه رئیس کالبد جسمیت‌یافته یک مردم تلقی می‌شد که فراتر از شکل‌های نمایندگی پارلمانی می‌رود.

پینک فلوید گروه مورد علاقه نسل دهه های شصت و هفتاد میلادی است که هنوز هم در میان نسل های جدید طرفدار دارد. چند سال پیش بود که در ایران خودمان بسیاری از گروه ها و موسیقی دان ها جوان، کاور آلبومی در بزرگداشت پینک فلوید منتشر کردند.

تابستان گذشته بود که محققان صندوق بين‌المللي پول عاقبت با يک نتيجه‌گيري به مباحثات تند و تيز و درازمدت خود پيرامون «نوليبراليسم»‌ پايان دادند: آنان اذعان داشتند که نوليبراليسم وجود دارد. سه اقتصاددان ارشد اين سازمان که همواره به احتياط و مصلحت‌انديشي شهره بوده، با انتشار مقاله‌اي فوايد و مزاياي حاصل از نوليبراليسم را زير…

از سالگرد رخداد ٢٨ مرداد، حدود يك هفته مي‌گذرد. امسال انتشار بخش‌هاي ديگري از اسناد طبقه‌بندي‌شده سازمان «سيا» و آمدن نام مرحوم آيت‌الله کاشاني در اين اسناد، باعث شد يک بار ديگر موضوع اختلاف‌های تاريخي ميان ايشان و مرحوم دکتر مصدق در جريان ملي‌شدن نفت و کودتاي ٢٨ مرداد در سال ١٣٣٢، در سطح جامعه…

عاقبتِ سال‌های حصر و تبعید، پایان یک تراژدی است؛ مالک تبعیدی قلعه احمدآباد، در آخرین روزهای زمستان سال ١٣٤٥، درگذشت. او سال‌های انزوا و تنهایی را پشت‌ سر گذاشته، مثل همیشه دور از خانواده و همسرش. دیدار خانواده تنها به ‌روزهای جمعه محدود می‌شود. نامه‌هایش طعم تلخ تنهایی و ناامیدی می‌دهد: «از تنهایی رنج می‌کشم،…