چند روز پیش خبر انتشار ترجمه تازه ای از وداع با اسلحه ارنست همینگوی توسط مترجمی ناآشنا که توسط ناشری غیر معروف منتشر شد، دوستی می گفت تا زمانی که ترجمه نجف دریابندری هست، چه کسی این ترجمه را می خرد؟
آثاری که از ارزش های ادبی و هنری بیشتری برخوردارند، مفاهیم، حرفها ی خود را به لایه های زیرین اثر می برند، یا برای خلق جذابیت های زیبایی شناسانه از از طرافت ها و المانهایی استفاده می کنند که برای درک آنها باید به دانشی بالاتر از سط دانش یک مخاطب عام مسلح بود.
پرویز دوایی هر چه بنویسد خواننده دارد! یا در واقع خوانندگان خود را دارد. این ماجرا اغلب خود او را هم متعجب کرده، چنانکه در مقدمه تازه‌ترین کتابش (روزی تو خواهی آمد) که به همت نشر جهان کتاب به بازار آمده نوشته است:« {اینکه نامه های جمع شده در این کتاب} به چه کار کسی…
چه دوست داشته باشیم و چه دوست نداشته باشیم صادق هدایت مهمترین و تاثیرگذارترین نویسنده ایرانی است. تنها نویسنده جهانی ما که در ایران آثارش بیش از هر نویسنده دیگری خوانده شده است. بی اغراق می توان گفت حتی محبوب ترین عامه پسند نویسان نیز آثارشان به اندازه هدایت نه خوانده شده و نه منتشر…
ادبیات امریکای لاتین همیشه برایم پر رمز و راز بوده، گاه به این فکر می کردم بعد از اینکه بزرگان آن میدان را خالی کنند؛ آیا باز هم در این خطه کسانی یافت خواهند شد که حرفی برای گفتن داشته باشند؟
آیا اسکار حق فیلمِ اصغر فرهادی بود؟ / نگاهی متفاوت به اسکار و عوامل موثر در آن / حمید رضا امیدی سرور
آیا اسکار ۲۰۱۷ حق فرهادی بود؟ آیا فرمان های غیر عاقلانه ترامپ و واکنش روشنفکران و هنرمندان امریکایی در گرفتن این جایزه تأثیر نداشت؟ پاسخ هر دوی این سوالها مثبت است. شک نکنید که واکنشها به ترامپ یکی از فاکتور های مهم کسب این جایزه بوده است، اما این مسئله هیچ از اهمیت جایزه…
براستی مشی گروهگ منافقین امروز و مجاهدین خلق آن روز چه بود که در روزهای پرتب تاب انقلاب که مردم آن همه به انقلاب ایمان داشتند تا این اندازه پرطرفدار بود و برخوردار از نیروهایی معتقد؟ تماشاگر ماجرای نیمروز اگرچه قرار است فیلمی در این باره ببیند اما عملا چیزی از این گروه دستگیرش نمی…
به گمانم هیچیک از فیلمسازان بزرگ و برجسته سینمای ایران را نمی توانید پیدا کنید که به اندازه مسعود کیمیایی فیلم بد ساخته باشد؛ اما نه فقط جایگاه او در تاریخ سینمای ایران دست نخورده باقی مانده
بی‌گمان رمان «مردی به نام اوه» اثر فردریک بکمن را باید پدیده چند ماه گذشته بازار کتاب ایران محسوب کرد. این جای خرسندی است که به جای بست سلرهای کم مایه‌ای که مدتی است سر زبانها افتاده‌اند، لااقل با کتابی طرف هستیم که اگرچه جزو برای توده مخاطبان نوشته شده، اما در عین حال اثری…
وقتی به علت کهولت سن درگذشت، معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به درخواست خانواده اش برای به خاک سپردن او در قطعه نام آوران پاسخ مثبت داد؛ اما مهدی چمران که به صندلی ریاست شورای شهر تکیه زده بود، علیرغم موافقت برخی از اعضای موثر شورای شهر با این تصمیم مخالفت کرد.…
قیصر ۴۰ سال بعد فیلمیست نوستالژیک در این تردیدی نیست، اما ساختن فیلمی دربارهی اثری محبوب و خاطره برانگیز که نسلهای مختلف درمورد آن خاطره دارند و اصلا تماشای خود آن متضمن غم غربت است(!)، کمترین کاریست که میتوان درمورد آن انجام داد به ویژه آنکه دستاندرکارانش حالا پا به سن گذاشتهاند و یا حتی…
هرچند که برخی از صاحب نظران براین باورند که ادبیات آلمان بعد از جنگ دوم جهانی، نثر نویسی به قدرت توماس مان نداشته؛ اما این بدان معنا نبوده که ادبیات آلمانِ بعد از جنگ نتوانسته در حد و اندازه های گذشته ظاهر شود. جنگ جهانی دوم بی شک تاثیری عمیق بر روح و روان ملتی…
اندک زمانی پس از جنگ جهانی اول ویرجینیا وولف نوشت: «هرچند غرایز در زن و مرد کم و بیش یکسان است، اما جنگیدن همواره راه و رسم مردانه بوده نه زنانه. تاریخ بشر کمتر انسانی را به یاد دارد که به ضرب گلوله زنی از پای در آمده باشد. بخش اعظم پرندگان و حیوانات را…
شک ندارم اگر ژول ورن «ماشین زمان» داشت و سری به سالهای پایانی قرن بیستم می‌زد، حسابی کیفور می شد؛ از دیدن اینکه کلی از تخیلاتش که جلوه‌ای جذاب و اسرارآمیز به آثارش داده بودند، حالا به واقعیت هایی متداول بدل شده اند که می توان آنها را به طور مستقیم تجربه کرد.
خدایش بیامرزاد هوشنگ گلشیری را؛ حضورش در ادبیات داستانی ایران فقط به عنوان یک داستان نویس بزرگ و تاثیر گذار محدود نشد. بلکه مستقیم و غیر مستقیم نقش مهمی در شکل‌گیری گونه ای خاص از سنت آموزش داستان‌نویسی داشت که به گمانم بسیار تاثیر گذارتر از شکل های کلیشه شده ای است که تصور…
تاراج در اکران سینمایی‌اش و با توجه به اینکه درجه‌ی کیفی «ج» داشت که در سالهای میانی دهه‌ی ۱۳۶۰ به معنی سه هفته اکران بود، توانست مخاطبان فراوانی برای خودش دست‌وپا کند. این فیلم دقیقاً در تقابل با سیاست‌های سینمایی آن دهه قرار داشت؛ هم ستاره‌سازی می‌کرد و هم با هدف جلب مخاطبان ساخته شده…
بی شک این از آن بازی های جذاب روزگار بود که نویسنده‌ای با آثارش نظام کمونیستی شوروی سابق را به شدت چالش کشید که در همه‌ی عمر نه چندان طولانی اش، خود را نویسنده ای چپ‌گرا و سوسیالیست می دانست و البته این چنین هم بود. اریک آرتور بلر که در دنیای داستان نویسی…
تاریخ بازی های جذاب کم ندارد، محمد رضا پهلوی دو بار جان مردی را نجات داد که از او بی اندازه نفرت داشت. هرگاه که می خواست با کنایه اشاره‌ای به ضعف و ناتوانی در سیاست کند؛ می گفت: مگر من هم مصدقم که از زیر لحاف کشور را اداره کنم!
در چند هفته گذشته انتشار چند مقاله درباره ادبیات معاصر ایران در «مد و مه»، بازتابهای مثبت و منفی مختلفی داشت، که برخی از آنها به صورت کامنت در انتهای مطالب منعکس شده اند.اما…
گاه با وجود این که در اوج بی حوصلگی هستی و دل و دماغ نوشتن نداری چیزهایی می خوانی که نمی توانی سکوت کنی…سکوت دربرابر این بی حرمتی به خواننده که او را تا این اندازه سطحی و بی دانش فرض می کنند. برای زدن حرفشان هر آسمان ریسمانی را به هم می بافند…
تا دو دهه پیش از این، ژیل دلوز در حد و اندازه اهمیتش، به عنوان یکی از متفکران مهم جهان معاصر، در ایران شناخته شده نبود. نام او در متن مقالات و کتابها دیده می شد، اما هنوز اثر مهمی از او به فارسی ترجمه نشده و اصولا اندیشه‌هایش در ایران به صورت مستقیم و…
شاید اگر نویسنده‌ای چون آلکساندر سالژنتسین در قرن بیستم روسیه ظهور نکرده بود، با اطمینان بسیار زیادی می‌شد گفت که ادبیات روسیه دیگر کسی را در قد و قواره بزرگان قرن نوزدهمی‌اش نداشته است.
در دوران جنگ جهانی اول، روان‌پزشکی آلمانی با موردی عجیب روبه روشد. کمک سرجوخه‌ای بر اثر گاز خردل صورتش تاول زده و چشم هایش نابینا شده بود. اما آزمایش ها نشان می داد که چشمهایش هیچ عارضه فیزیکی ندارد. او برخلاف دیگر مجروحان که اغلب به دنبال بهانه‌ای برای فرار از جبهه بودند، برای بازگشت…
آدم باید خیلی بدشانس باشد که شهرت در حد جهانی‌‌‌اش و در پی آن ثروت در حد کلانش، وقتی به سراغش بیاید که نه روی زمین که زیر خاک خفته باشد. شهرتی که ربطی به مرگ طرف ندارد و اگر زنده هم بود نصیب او می‌شد و بدتر از همه اینکه نوع زندگی و بی‌توجهی…
ویرجینیا وولف در طول زندگی مدام در حال دست‌وپنجه نرم کردن با بحران‌های شدید ناشی از افسردگی بود؛ یا افسرده بود و یا در هراسِ از راه رسیدن افسردگی. هر از چندی در سرش هنگامه‌ای برپا می‌شد، صداهایی غریب که آرام و قرار را از او می‌گرفتند
البته به خاطر همین بی‌پولی بهانه کرده‌ام که از نمایشگاه خاطره خوبی ندارم چون اولین سالی که به نمایشگاه کتاب رفتم به جرم دزدی کتاب یقه‌ام را گرفتند، دوره دوم یا سوم نمایشگاه بود و من سیزده سالم بود شاید هم نحسی ۱۳ دامنم را گرفت. آن‌وقت‌ها دم در خروج سالن‌ها کسانی بودند که به‌صورت…
در کودکی و نوجوانی چنان ایمان راسخی به مسیح و خداوند داشت که او را کشیش کوچولو می‌خواندند. اما تقدیر چنین بود که فرزند کشیشی لوتری که تا چند پشت اجدادش کشیش بودند، به شمایل یکی از بزرگ‌ترین ستیهندگان دین مسیحی بدل شود.
مد و مه/ امیدی سرور: عصر یخبندان، کوچه بی نام، احتمال بارش باران اسیدی، ایران برگر و اعترافات ذهن خطرناک من بوده اند که در طول نمایش آنها کامل بیدار بوده ام، شرف ناز ( با ۲۰ دقیقه بیداری) ارغوان (۱۵ دقیقه) و مزار شریف(۱۰) در رتبه های بعدی قرار دارند.
وارد صحبت با ناشران که می‌شوی همه از اوضاع ناراضی هستند، اما در واقع اقتصاد نشر آن‌چنان هم بد نیست. اگر کاری آن‌قدر اوضاع اقتصادی اش بد باشد
حمیدرضا امیدی سرور، پیش از آنکه نویسنده باشد، سال‌ها قبل به نقد فیلم می‌پرداخت. او چند سالی است که وارد حوزه ادبیات شده و نخستین رمانش را هم با نام «از پائولو کوئلیو متنفرم!» منتشر کرد. او که هم با سینما آشناست و هم با ادبیات، درباره ارائه تصویر شهر در داستانهای ایرانی می‌گوید که…