رفتن به محتوا رفتن به نوار کناری رفتن به فوتر

برچسب: ساموئل بکت

آیا زندگی‌نامه می‌تواند هنر خشک بی‌پیرایه‌ی بکت را توضیح دهد؟ / ترجمه: پیمان چهرازی

در ۱۹۴۵، بعد از تجربه‌های سخت بکت، ابتدا در نهضت مقاومت فرانسه و مخفی‌شدن، و سپس دوره درمان در سَن-لو [در فرانسه]، آتشی درگرفت. ایده‌‌ای، خیلی نزدیک به ‌سبک و ‌سیاق دانته، روح نگهبان بکت، در ذهن‌ او جرقه زد که «آخرین نوار کراپ» برداشتی از آن را به ثبت می‌رساند که چندان پوشیده نیست

ادامه مطلب

ساموئل بکت؛ نخستین نویسنده دوزبانه قرن بیستم / بهار سرلک

ساموئل بکت سال ۱۹۰۶ در دابلین ایرلند به دنیا آمد. او نمایشنامه‌نویس، رمان‌نویس و شاعری بود که از انزوا، اندوه و پوچی می‌نوشت. بخش عمده‌ای از عمرش را در پاریس گذراند. او که در قالب‌های ادبی مختلف به زبان انگلیسی و فرانسه می‌نوشت، از کمدی سیاه استفاده می‌کرد تا موقعیت‌های انسانی را واکاوی کند.

ادامه مطلب

واپسین تاریخ در انتظار گودو / حامد داراب

این نوشته به قلم حامد داراب نخستین بار در اوایل دهه نود در مد و مه منتشر شد و از جمله مطالب پر بازدیدی که متاسفانه در تغییرات طراحی سایت که سه سال پیش اتفاق افتاد از دسترس خوانندگان خارج شد این روزها که مصادف است با سالگرد درگذشت ساموئل بکت، فرصت خوبی است…

ادامه مطلب

نگاهی به کتاب «مالون می‌میرد» و «دست آخر»/ حمیدرضا امیدی‌سرور

«دست آخر» را اغلب بعد از «در انتظار گودو» شاخص‌ترین اثر نمایشی بکت محسوب کرده‌اند. اثری که چهار شخصیت اصلی دارد، تک پرده‌ای است و مهمتر از همه اینکه طرح مشخصی هم ندارد!

ادامه مطلب

شکل‌های زندگی: به مناسبت انتشار «بوطیقای صحنه، مقالاتی در مطالعات تئاتر»

زمانی بکت گفته بود «شاید» کلمه موردعلاقه‌اش است، این کلمه نوشته‌های او را سراسر با حسی از قطعی‌نبودن همراه می‌کند: شاید گودو بیاید، شاید نیاید، شاید انتظار برای آمدن گودو نوعی کنش باشد و شاید از فرط استیصال باشد، شاید انتخاب نام ولادیمیر برای یکی از دو قهرمان اصلی «در انتظار گودو» اشاره‌ای به نام…

ادامه مطلب

بکت به یاد می آورد؛ اولین بار که جویس را دیدم…

متنی که پیش روی شماست، گزیده از مصاحبه هایی است که جیمز نولسون با ساموئل بکت انجام داده است و در کتابی به نام «بکت به یاد می آورد/یادمان بکت: یک قرن بزرگداشت» منتشر شده است. این گزیده بخشی از خاطرات نویسنده با جیمز جویس است که در جوانی رابطه بسیار نزدیک و دوستانه یی…

ادامه مطلب

بازتاب قرنی دگرگون و شرمگین / نگاهی به آثار بکت / اکبر پویان فر

ساموئل بکت نویسنده ای با اصالت ایرلندی، مهاجر و خود-تبعید که آثار مهم خود را به زبان فرانسه نوشت و ادبیات و به خصوص تئاتر زمان خود را دگرگون کرد به طوری که در ۱۹۶۹ جایزه نوبل ادبیات را از آن خود کرد.

ادامه مطلب

«ننامیدنی» اثر ساموئل بکت؛ ترجمه مهدی نوید/ هم آوازی ادبیات و فلسفه / حمیدرضا امیدی سرور

یکبار برادر بزرگش (فرانک) در نامه ای به او نوشت: چرا سعی نمی کنی رمانی بنویسی که مردم بخوانند! این توصیه از سر دلسوزی فرانک، به ساموئل چندان کارگر نیفتاد، او بعد از آن نیز به نوشتن همان آثاری ادامه داد، که از او برمی آمد؛ آثاری که اغلب مردم یا توانایی خواندن آنها نداشتند…

ادامه مطلب

بکت، نویسنده‌‌ای که از نسبیت انسان خردگرا می‌گریزد

۱۳ آوریل، زادروز ساموئل بکت، مترجم نمایشنامه‌نویس، رمان‌نویس و شاعر ایرلندی است. اصغر رستگار، نویسنده و پژوهشگر مطرح کشورمان و مترجم«در انتظار گودو» مهم‌ترین اثر بکت، به همین مناسبت یادداشتی را نوشته که می خوانید

ادامه مطلب

این منم ساموئل بکت! / حمید رضا امیدی سرور (به بهانه انتشار پارتیزان و کبوترها)

این رابطه ادبی سرانجامی تراژیک پیدا کرد. دختر جویس عاشق بکت شده بود و این جوان کمروی عاشقِ ادبیات، علاقه ای به دختر جویس نداشت که علاوه بر انحراف مردمک چشمانش، به مشکلات عدیده روانی هم دچار بود و در بیان احساستش بیش از حد صراحت به خرج می داد.

ادامه مطلب

همچنان در انتظار گودو هستیم! / به همراه ۱۰ جمله ماندگار ساموئل بکت

اولین اجرای «در انتظار گودو» قریب به شش دهه پیش از این در سالن تاتر بابیلون در پاریسبه اجرا گذاشته شد. ساموئل بکت در این نمایش آوانگارد کوچک چه کرده که «در انتظار گودو» بخشی از ادبیات نمایشی دنیا را شکل داده است؟

ادامه مطلب

دلهره انسان در برابر تنهایی و مرگ

بکت را اغلب ادامه جیمز جویس می‎دانند، بخصوص که کارهای اولیه او شباهت‎هائی با آثار آن نویسنده بزرگ ایرلندی دارد. هر دو سعی دارند که تمامی زندگی را در نوشته های خود منعکس کنند. ولی بکت تلاش می‎کند تا همین زندگی را در کوچکترین فضا فشرده کند… نوشته زیر کاری ست خواندنی از دکتر محمد…

ادامه مطلب

«سولی پرودوم»، اولین نویسنده ای که نوبل ادبیات گرفت

 به بهانه سالمرگ اولین برنده نوبل ادبیات/ نگاهی به فرانسوی‌هایی که نوبل گرفتند ششم سپتامبر سالروز درگذشت «سولی پرودوم»، نویسنده فرانسوی است که اولین برنده نوبل ادبیات نام گرفت.  پنج سال از آخرین‌ باری که یک فرانسوی توانست جایزه نوبل ادبیات را به دست آورد می‌گذرد. اما تاریخ ادبیات جهان هرگز از یاد نخواهد برد…

ادامه مطلب

یادداشتی بر نمایشنامه‎ی «درانتظار گودو» اثر ساموئل بکت

بدون هیچ تردیدی، جنبش مشهور به پست مدرن، جهان اجتماعی و فرهنگی ما را در بر گرفته است، از معماری گرفته، تا موسیقی، از نقاشی تا شعر، و از همه ی این ها گذشته با آنکه ممکن است برداشت شود که این جنبش محدود به مرزهای هنر اروپا و آمریکا ست، باید گفت که در…

ادامه مطلب

دلهره انسان در برابر تنهایی و مرگ

بکت را اغلب ادامه جیمز جویس می‎دانند، بخصوص که کارهای اولیه او شباهت‎هائی با آثار آن نویسنده بزرگ ایرلندی دارد. هر دو سعی دارند که تمامی زندگی را در نوشته های خود منعکس کنند. ولی بکت تلاش می‎کند تا همین زندگی را در کوچکترین فضا فشرده کند... نوشته زیر کاری ست خواندنی…

ادامه مطلب