درست پشت کشور پادشاهی‌ای که سقوط کرد یک رودخانه‌ جاری بود. رودخانه جریان آب زلال و دلنشینی داشت و ماهی‌های بسیاری در آن زندگی می‌کردند. درونش علف‌های هرز هم می‌روئیدند و ماهی‌‌ها علف‌های هرز را می‌خوردند. ماهی‌ها اهمیتی نمی‌دادند که کشور پادشاهی سقوط کرده است یا نه. اینکه آن کشور، پادشاهی بود یا جمهوری…

پانزده ساله که بودم خواهرم مرد. مرگش ناگهانی اتفاق افتاد. آنموقع او دوازده سال داشت و سال اول پیش دبیرستان بود. با مشکل قلبی مادرزاد بدنیا آمده بود، اما بعد از آخرین جراحی‌‌هایش، در سال آخر ابتدایی، دیگر علائمی از بیماری بروز نداده بود، و خانواده‌ی ما دوباره قوت قلب گرفته بود

اگر اهل کتاب خواندن هستید قطعا این فهرست از بهترین نویسندگان زنده‌ی دنیا که سایت رنکر آن را منتشر کرده است برایتان جالب خواهد بود. در این فهرست از میان نویسندگان معاصر نام‌هایی را می‌بینید که برای همیشه جهان ادبیات را تغییر داده‌اند و کتاب‌هایی خلق کرده‌اند که در آینده به کلاسیک‌هایی جاودانی تبدیل خواهند…

هاروکی موراکامی هفتادساله است. هر روز، چهار صبح بیدار می‌شود، پنج‌شش ساعت می‌نویسد و سپس نُه کیلومتر می‌دود. تنها یکی از رمان‌هایش، در اولین سال انتشار، ۳.۵ میلیون نسخه فروش رفته. خودش خبر ندارد چرا این‌همه مردم دوستش دارند، اما می‌داند محبوبیتش بی‌ربط به عجیب‌بودن اتفاقات قصه‌هایش نیست: ماهی‌هایی که از آسمان می‌بارند و گربه‌هایی…

هر آدمی که برای اولین بار در تاریخ از «کتاب» به عنوان یک «دوست خوب» یاد کرده، به نیکی قدر کتاب را دانسته، چرا که هم‌صحبتی با یک دوست خوب غنیمت است و کتاب به واقع چنین است. ارنست همینگوی نویسنده امریکایی نیز به این حقیقت اذعان داشته «هیچ دوستی وفادارتر از کتاب نیست».

گابریل گارسیا مارکز خود را در زمینه موسیقی صاحب نظر می دانست و عقیده داشت شاعران و نویسندگانی که فاقد دانش موسیقی هستند یا دست کم به موسیقی عشق نمی ورزند، درکی از هنر ندارند.

وقتی از «موراکامی» حرف به میان می‌آید، همه اذعان دارند که میان دیدگاه هواداران و منتقدان او نوعی تقارن خاص وجود دارد؛ همه توافق دارند که کتاب‌های او عجیب و مرموز هستند و دیالوگ‌هایش خنده‌دار.

هاروکی موراکامی از نویسندگان ژاپنی است که این روزها طرفداران زیادی در ایران دارد. محمود مرادی، یکی از مترجمان آثار او درباره این نویسنده و آثارش می‌گوید….

هاروکی موراکامی یکی از نویسنده‌هایی است که در سده اخیر، سده آغازین قرن بیست‌ویکم همیشه نامش در میان کاندیداها و افراد صاحب بالاترین شانس برای دریافت جایزه نوبل شنیده شده است.

«موراکامی» نویسنده ژاپنی است که هر سال بر سر شانس او برای کسب نوبل ادبیات، بحث و گمانه‌زنی‌های زیادی راه می‌افتد. او نویسندگی را از ۲۹ سالگی شروع کرده؛ در حال تماشای یک بازی بیسبال بوده که ناگهان به خودش می‌گوید: فکر می‌کنم می‌توانم یک رمان بنویسم.

در آثار ادبی ژاپن بسیار به شهر توکیو پرداخته شده است. توکیو پایتخت کشور ژاپن، شهر آسمان‌خراش‌ها، مراکز تجاری متعدد و معابد زیبایی است که رودخانه سومیدا از میان آن می‌گذرد. این شهر که تا پیش از اواسط قرن نوزدهم، یک دهکده ماهیگیری کوچک به نام ادو بود، در دوره باکوماتسو، بین سال‌های ۱۸۵۳ و…

هاروکی موراکامی، داستان‌نویس مشهور ژاپنی است که طی سال‌های اخیر با کتاب‌هایش سروصدای زیادی در بازار بین‌المللی برپا کرده است. موراکامی ۶۶ ساله را با «کافکا در کرانه» به یاد می‌آورند و رمان‌های «جنگل نروژی» و «سوکورو تازاکی بی‌رنگ و سال‌های زیارتش» هم از محبوب‌ترین کتاب‌هایش محسوب می‌شود.

رژه پیروزی در بندر آرتور»، دریچه‌‌ای است برای ورود به دنیای عجیب چشم‌بادامی‌ها، و خوانش بهترین داستان‌های کوتاه ژاپنی از آغاز تا امروز؛ نمونه‌هایی از بهترین داستان‌های کوتاه ژاپنی که اصالت بیشتری نسبت به رمان دارد، و می‌تواند تفکر ما را درباره نوشته‌های «خوب» گسترش دهد