Share This Article
یک-
اگر چه به مثابه آن کودکی که تازه روی پاهای خود ایستاده و نخستین گامهایش را برمی دارد، ما نیز در ابتدای راهیم و هنوز با آنچه باید فاصله ای محسوس احساس می کنیم، اما شوق حضور در فضای عطراگین ادبیات ما را به حرکت وا میدارد، تا با سرعت به سمت ایده آل هایمان که امید واریم مورد توجه شما قرار بگیرد حرکت کنیم. تنها دو روز از گشایش رسمی «مد و مه» گذشته، کارهای فنی سایت که هفته های قبل آغاز شده، آخرین مراحل خود را سپری می کند و شاید بسیاری از این اعلام حضور خبردار نشدهاند، ابزاری برای اطلاع رسانی در اختیارنداریم، جز همراهی و همدلی شمایی که سری به «مد و مه» زدهاید، از همین رو از شما دوستان و عزیزان تمنا داریم که ما را در این مهم یاری کرده، و از دادن این خبر به دیگران و یا قرار دادن لینک «مد و مه» در میان دوستان و پیوندهای روزانه یا ثابت وبلاگ یا سایتتان دریغ نورزید که ما به نیت دوستی و با مهر آمدهایم.
بر خود واجب دیدیم که در همین ابتدا درود و سپاسی بگوییم به آن دوستان نادیدهای که لطفشان شامل حال ما شد. به ویژه از نویسندهی نام آشنای این سالها، یوسف علیخانی، که منت گذاشته و در سایت پرمخاطب «تادانه» آغاز به کار «مد و مه» را لینک دادند و تعداد قابل توجهی از بازدید کنندگان «مد و مه» از پنجره تادانه به این دفتر نگریستند، همچنین نویسندگان و منتقدانی چون علی رشوند که در وبلاگ خود «هرآنک» به همین ترتیب آغز به کار این سایت را اعلام کرده و لیک دادند و به خصوص حمید رضا امیدی سرور که در وبلاگ«مانی» پستی را به این متاسبت نوشته، و همچون روزهای قبل که اجازه دادن از مطالب وبلاگشان در تست راه اندازی «مد و مه» استفاده کنیم، این بار هم حسن نیت خود را نشان داده و همچنین با قول مساعدت و همکاری خود ما را بسیار دلگرم کردند. و نیز با تشکر از همه بزرگوارانی که احتمالا قدمهایی در معرفی و شناساندن «مد و مه» برداشتند که ما بی خبریم، امیدواریم شایسته این این ابراز محبتهای صادقانه باشیم.
دو-
یکی از دوستان نزدیک، این نکته را به ما اشاره کردند که چرا نام و نشان گردانندگان سایت «مد و مه» مشخص نیست. حقیقت اینکه رمز و رازی در این مسئله وجود ندارد، این تنها یک قرار جمعیست، هرچند که دلایل گوناگونی هم برای این تصمیم داریم.
«مد ومه» به هیچ گروه یا جریان درون با بیرون از حوزه ادبیات وابستگی ندارد، از بنیهی مالی خاصی برخوردار نیست و همین کف هزینههای جاری آن نیز توسط همین جمع بسیار کوچک از علاقمندان و شیفتگان ادبیات داستانی تأمین میشود. در مطالب رسیده حک و اصلاح نمیکند (مگر در مواردی که تبعات حقوقی داشته یا نسبتی ناروا به کسی داده شده باشد و از این دست) و رعایت لحن، نثر و رسم الخط را حق نویسندگان میداند. در مطالب رسیده جز از لحاظ کیفی گزینش نکرده و بازتاب دهنده دیدگاههای متنوع و صدایهای گوناگون ادبی متناسب با عرف و خطوط مشخص داخل کشورخواهد بود. جز مطالبی که رسما در درون «مد و مه» بازتاب میدهد، در هیچ رسانهای اعم از سایت یا وبلاگ، پیغام نمی گذارد.
به زعم ما، هویت یک رسانه جمعی نه به اعتبار یک نام مشخص یا عنوان گردانندگان آن، که به خط و مشی تکثرگرایانه و کیفیت مطالب مندرج در آن است. گردانندگان «مد ومه» نیز اگر از قلم و نظری برخوردار بودند، در شرایطی یکسان با دیگر عزیزانی که این دفتر را قابل انعکاس نظرات خود میدانند، نوشتههایشان را به نام خود (اما بدون عنوانی مرتبت با سایت)، منتشر خواهند کرد. زیرا «مد و مه» چه در راهی که آغاز کرده موفق شود و چه ناموفق، بنا نداریم که از آن به عنوان ابزاری برای شناساندن خود یا تقویت و دمیدن در یک جریان مشخص استفاده کنیم. این دفتر با بضاعتها و ظرفیتهایش هرچند اندک، متعلق به همهی عاشقان ادبیات است و از همه دعوت به همراهی میکند. امیدواریم که این دعوت بی پاسخ نماند.
در نوشته بعدی خود از چگونگی برخی از مطالبی که در «مد و مه» منتشر میشوند، سخن به میان خواهیم آورد، مطالبی که برخی از آنها به حوزههایی بکر و پرداخته نشده، عنایت دارد. این مطلب را حتما بخوانیدکه تصویر خوبی از سرفصل ها و مطالب این دفتر به شما خواهد داد.
دبیر تحریریه
۲۵ شهریور ۱۳۸۹