این مقاله را به اشتراک بگذارید
توهین «دیودُنِه» به دین اسلام
«شومن» پشت نقاب
به گزارش مد و مه، به نقل ازشرقُ نام «دیودُنِه» با «جنجال» گره خورده. جنجال تازه شومن فرانسوی البته نه تازه است و نه از نوع مخالفت با هولوکاست یا مواجهه با صهیونیسم. او در سال‌های ٢٠٠٣ و ٢٠٠۴ در چند برنامه تلویزیونی به مقدسات دین مبین اسلام و دیگر ادیان آسمانی توهین کرده بود. این کمدین مخالف دولت فرانسه، سال٢٠٠٣ در برنامه‌ای با نام «جدایی پاتریک»، به کتاب آسمانی مسلمانان توهین کرده و در برنامه‌ای دیگر که لیبراسیون گزارش آن را منتشر کرد، پا را فراتر گذاشت و با الفاظی رکیک به دین اسلام تاخته بود. چهره دیگر دیودُنه در حالی با توهین به اسلام کشف می‌شود که همواره خود را مخالف سر سخت صهیونیسم معرفی کرده است.
عاشقِ «محمود»
«دیودنه» از هواداران محمود احمدی‌نژاد است که سال٢٠١٠ تاک‌شوی پرمخاطبی به نام «محمود» در کشور فرانسه روی صحنه می‌بُرد. اوکه تا حالا چندین‌بار برای دیدار با احمدی‌نژاد به ایران آمده، اوایل اسفند امسال بار دیگر بی‌سروصدا به تهران آمد و با رییس‌جمهور سابق دیدار کرد؛ دیداری که در آن هدیه‌ای ویژه هم به احمدی‌نژاد داد. اما آنچه سفر اخیر «دیودُنِه» را دوباره خبرساز کرد، شایعاتی مبنی‌بر کمک هنگفت دولت سابق به این کمدین بوده. آنطور که سایت‌های خبری پیش از این خبر داده بودند، «دیودُنِه» پس از سفر قبلی خود به تهران، از کمک مالی مهم دریافتی از ایران برای ساخت دو فیلم پرده برداشته و گفته بود: این کمک‌ها به‌قدری است که می‌توان با آن دو فیلم هالیوودی ساخت؛ فیلم‌هایی که قرار بود یکی در مورد بردگی سیاهان و دیگری در زمینه جنگ الجزایر باشد. جواد شمقدری، رییس اسبق سازمان سینمایی که اولین‌بار این کمدین را به احمدی‌نژاد معرفی کرد، مدتی قبل در پاسخ به این سوال «شرق» که آیا هزینه هنگفتی برای ساخت فیلم به دیودُنِه داده شده یا نه؟ گفته بود: «ماجرای سفر او به ایران و صحبت برای ساخت فیلم به سال اول حضور من در سازمان سینمایی برمی‌گردد. او به ایران سفر کرد و طی گفت‌وگو‌هایی قرار بود تولید مشترکی با سرمایه‌گذاری ما و طرف‌های خارجی صورت بگیرد. او در این نشست‌ها مطرح کرد فیلمنامه‌ای درخصوص تجارت برده‌داری دارد و معتقد است تجارت برده با مدیریت یهودی‌ها صورت می‌گرفته و فیلمنامه خوبی برای ساخت فیلم سینمایی است.» به‌گفته شمقدری قرار بوده این فیلم با نام «کُدسیاه» ساخته شود و شرکت‌هایی از ونزوئلا و مکزیک نیز در ساخت آن مشارکت داشته باشند. اما زمانی که آنها نمی‌توانستند مبلغ موردنظر را تامین کنند، دولت ایران هم انصراف داد. شمقدری در آن گفت‌وگو افزوده بود: «او یک تئاتر کمدی داشت که می‌خواست آن را به تله‌تئاتر تبدیل کند. من هم او را به مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی معرفی کردم و حدس می‌زنم حدود صدمیلیون‌تومان هزینه ساخت آن کار شد. این فیلم درباره شخصیتی بود که در تخیلاتش آدم یهودستیزی بود و سال٩٠ نیز در بازار فیلم کن به نمایش درآمد و البته با واکنش‌های مسوولان جشنواره روبه‌رو شد چون او یک ضدصهیونیست است و این بینش نیز در آثارش وجود دارد.» شمقدری در پاسخ به این پرسش که به چه دلیل قرار بود چنین سرمایه‌ای به یک فیلمساز خارجی برای ساخت فیلم تعلق بگیرد؟ گفت: «به‌هرحال ساخت اینگونه فیلم‌ها یک حرکت متقابل بود. وقتی وزارت‌خارجه فرانسه بودجه‌ای مخصوص برای ساخت فیلم‌های مخفیانه در ایران کنار می‌گذارد تا تصویر سیاهی از ایران ارایه دهد، چنین حرکتی را ما نیز می‌توانستیم انجام دهیم.»
«یهودستیز» ١٠٠میلیون‌تومانی
«بسیاری از هنرمندان در غرب با سیاست‌های فرهنگی آنجا مشکل دارند و در آنجا تحت فشار جریانات صهیونیستی هستند و به نظر می‌رسد این وظیفه جمهوری‌اسلامی است که با آنها همکاری داشته باشد. در دولت پیشین نیز این باب باز شد که چنین حرکت‌هایی انجام شود اما به‌دلیل محدودیت بودجه، به شکل مطلوب استمرار نیافت. قطعا ساخت اینگونه آثار هزینه‌بردار است و ما در دولت پیشین تاحدی حرکت‌هایی انجام دادیم مثل ساخت فیلم «٣٣روز» که با واکنش جریانات صهیونیستی روبه‌رو شد.» شمقدری، با این جملات حمایت دولت قبل را از کمدین فرانسوی توجیه می‌کند. «دیودُنِه» آن‌زمان با ساخت تله‌فیلم «یهودستیز» صدمیلیون‌تومان برای ساخت فیلم گرفت و از قضا آن را همان‌سال پس از ساخته‌شدنش در بخش بین‌الملل جشنواره فجر شرکت داد و در سلسله‌نشست‌های هالیوودیسم هم درباره آن بحث شد؛ محسن علی‌اکبری تهیه‌کننده این تله‌فیلم به «شرق» گفته است: «زمانی که این فیلم ساخته شد، بحران اسلام و ایران‌ستیزی در جهان زیاد شده بود. در آن زمان او در فرانسه تئاتری را اجرا می‌کرد که ضدرییس‌جمهور سابق فرانسه و صهیونیست بود و مردم از آن خیلی استقبال می‌کردند و برای ما هم مهم بود که چنین تئاتری در پاریس اجرا می‌شود. این هم پیشنهاد خودم بود که او کاری در این زمینه انجام دهد و فیلمی بسازد و به‌نوعی کار کوچکی انجام دهد و اگر توانایی داشت، پروژه بزرگ‌تری را به او محول کنیم که بعد به این نتیجه رسیدیم او توانایی انجام پروژه بزرگ را ندارد.» پس از ماجرای حمله به نشریه فکاهی «شارلی ابدو»، وزارت دادگستری فرانسه به دستگاه‌های قضایی و امنیتی در فرانسه دستور داده بود که با «نفرت‌پراکنی، یهودستیزی و ستایش تروریسم» برخورد سختگیرانه‌ای کنند. دیودنه با شعار «من شارلی هستم» شوخی کرده و گفته بود: «من شارلی کولیبالی هستم.» امدی کولیبالی، عامل گروگانگیری فروشگاه یهودیان بود که در آن چندنفر کشته شدند. حال این سوال مطرح می‌شود که آیا حامیان ایرانی این کمدین، آگاهی دقیق از سوابق او داشته‌اند یا نه؟