فردوسی‌پور در‌«خندوانه»

فردوسی‌پور در‌«خندوانه» چه‌گفت؟

شامگاه گذشته بینندگان تلویزیون شاهد رودررویی دو مجری محبوب تلویزیون بودند؛ مجریانی که هر کدام به تنهایی برنامه‌شان از پرمخاطب‌ترین‌های تلویزیون محسوب می‌شود و حالا این دو در یک قاب حاضر شدند تا آخرین‌های «خندوانه‌» با همراهی «90» پربیننده‌تر شود. به گزارش ایسنا، شامگاه یکشنبه – ۱۹ مهر ماه – عادل فردوسی‌پور در برنامه «خندوانه» رامبد جوان حاضر شد. حضور همزمان رامبد جوان و عادل فردوسی‌پور در یک برنامه تلویزیونی نخستین‌بار نبود که رقم می‌خورد؛ پیشتر نیز مجری این روزهای «خندوانه» در ویژه برنامه نوروزی «90» حاضر شده بود و اتفاقا یکی از پربیننده‌ترین‌های «90» با این حضور رقم خورد. حال این‌بار فردوسی‌پور بود که دعوت جوان را می‌پذیرفت.

خودش در سایت ۹۰ این‌گونه نوشته بود که «بالاخره رامبد گیرم انداخت و شب قبل به استودیو خندوانه رفتم و در این برنامه شرکت کردم.» جریان حضور فردوسی‌پور به همراه برادرش در «خندوانه» یکشنبه شب پخش شد و مجری «90» در این برنامه اعلام کرد، «همیشه می‌گویند به دست آوردن موقعیت قهرمانی شاید سخت نباشد، ولی حفظ آن خیلی سخت است.» عادل فرودسی‌پور درباره‌ی محبوبیت خود در این سال‌ها و جایگاهی که در میان مخاطبان به دست آورده است، اظهار کرد: ۱۷ سال است که از حیات برنامه «90» می‌گذرد، اینک این برنامه توانسته ارتباط خودش را با مردم حفظ کند. هنوز مردم آن اقبال قبل را دارند، حتی بیشتر هم شده است. او ادامه داد: استقبال مردم از ۹۰ یک دلیل مهم داشته و آن اینکه همیشه سعی کردم خودم باشم. همیشه از ریا دوری جستم. همیشه اصول و خط قرمزهایی برای خودم داشتم که سعی کردم نه خودم و نه برنامه‌ام از آن عبور نکند. از دلایلی که احساس می‌کنم مردم این ارتباط تنگاتنگ را با برنامه و من دارند، فکر می‌کنم همین داستان است. اینکه مردم فکر می‌کنند برنامه صادقانه با آنها صحبت می‌کند. وی گفت: ۱۵ سال قبل که دومین سال پخش برنامه «90» بود، شاید مخاطبان برنامه فقط آقایان بودند، اما در حال حاضر یک خانم خانه‌دار یا یک دختر جوان و قشرهای مختلف مردم برنامه را می‌بینند، چون کمی‌از فوتبالی بودن خارج شده و در آن به جنبه اجتماعی فوتبال نیز پرداخته می‌شود. خدا را شکر من راضی هستم و واقعا کار می‌کنم. خیلی خیلی برای برنامه وقت می‌گذارم. فردوسی‌پور که به قول رامبد جوان بالاخره در «خندوانه» گیر افتاد، در بخشی از برنامه به طنز گفت، «دیوانه که هستم اما نه در آن حد؛ دیوانه خوش‌خیم هستم». او سپس یادآور شد: اما از بچگی دیوانه فوتبال بودم، فوتبال خیلی تماشا می‌کنم. اگر لیگ ایران باشد، در حد اینکه سه تلویزیون در اتاق فوتبال پخش می‌کند، بعد یک رادیو می‌گذارم، تمام بازی‌ها را می‌بینم و هر کسی بیاید سرسام‌ می‌گیرد و دیوانه می‌شود. او ادامه داد: بعد که بازی‌ها را می‌بینم، کل هشت بازی در طول هفته و حواشی که ایجاد شده را یک بار دیگر کامل می‌بینم، سپس آن را برای تدوینگر دکوپاژ می‌کنم که چطور بچیند و خودم خیلی وسواس دارم. پنج‌شنبه، جمعه، شنبه و یکشنبه درگیر کامل هستم و دوشنبه هم از صبح برای بخش برنامه درگیر هستم. سه‌شنبه‌ها دانشگاه می‌روم و زبان تخصصی مهندسی صنایع تدریس می‌کنم. چهارشنبه‌ها هم تا ترم پیش درگیر PHD بودم و تمام شد. هنوز آقای دکتر نیستم ولی… بله. فردوسی‌پور در ادامه تاکید کرد که فوتبال در زندگی‌اش نقش زیادی دارد و توضیح داد: فوتبال‌های خارجی هم اهمیت زیادی دارند. آنها را هم می‌بینم و گزارش می‌کنم. بعد اگر دوست دارید که بدانید چقدر دیوانه‌ام، خواب که می‌بینم، درباره فوتبال است. بیشتر خواب‌های من فوتبالی است. لیورپول را خیلی دوست دارم. چند بار خواب دیده‌ام عضو هیات‌مدیره لیور شده‌ام. تقریبا با همه ستاره‌ها در خواب فوتبال بازی کرده‌ام یا برایشان بازی گزارش کرده‌ام. فردوسی‌پور در ادامه با این پرسش رامبد جوان مواجه شد که برای اینکه بتوانیم مثل تو موفق شویم، چه پارامترهایی را باید رعایت کنیم؛ پشتکار، وسواس، دقت زیاد، کوتاه نیامدن یا اصول قائل شدن؟او اظهار کرد: من در این سال‌ها خیلی سختی کشیدم. فشار کاری زیاد بوده، درگیری‌های مختلفی در این سال‌ها از درگیری با نماینده مجلس گرفته تا وزیر و رئیس سازمان تربیت بدنی داشته‌ام. اینکه می‌بینید موهای من همه سفید شد برای این است که خیلی سختی کشیدم. من روی اصول خودم ایستاده‌ام، در این سال‌ها هم مدیران از من حمایت کرده‌اند چون این را یقین پیدا کردند که من سالم کار کردم؛ یعنی هیچ‌وقت سعی نکردم از این موقعیتی که داشتم استفاده کنم چه برسد به اینکه سوءاستفاده کنم. استفاده یعنی اینکه هرگز حاضر نشدم بروم برنامه استیجی اجرا کنم چون احساس کردم شأن برنامه «90» پایین می‌آید. همیشه سعی کردم این اصول را حفظ کنم. فردوسی‌پور همچنین در ادامه‌ی گفت‌وگوی خود اظهار کرد که عاشق بازی است و خطاب به رامبد جوان گفت: من و تو الان بزرگ شده‌ایم، اما نمی‌دانم چرا هنوز کودک درون‌مان زنده است؛ البته این خیلی خوب است. این کارشناس مجری برنامه‌های ورزشی درباره‌ی اینکه محبوبیت چقدر می‌تواند لذت‌بخش باشد؟ اظهار کرد: خیلی لذت‌بخش است؛ خیلی فرق است بین شهرت و محبوبیت؛ اینکه احساس کنم مردم من را پذیرفتند، پیر و جوان، اینکه تلاشم را کردم و زندگی‌ام را روی کار گذاشته‌ام، خیلی چیزها را از دست داده‌ام، خیلی کارهایی که همه مردم عادی در زندگی می‌کنند، من نمی‌توانم انجام دهم، اما پشیمان نیستم چون در کنارش لطف مردم کنارم بوده است و تنها عامل انگیزش من در کار همین لطفی است که مردم به من دارند. پول هیچ‌وقت برایم ملاک نبود، اگر بود خیلی این شرایط فرق می‌کرد و من قطعا این جایگاه را نمی‌داشتم. وی درباره اینکه آیا صداقتی که شرط موفقیت برنامه «90» بوده است، در برنامه‌های دیگر حاکم نیست؟ توضیح داد: درباره برنامه‌های دیگر، در این سال‌ها خیلی‌ برنامه آمد و رفت و هنوز هست؛ برنامه‌هایی که رانت مسائل مالی پشت آنها بوده است و حتی حمایت درون سازمانی و بیرون سازمانی هم داشتند. من حالا می‌گویم، خیلی از این برنامه‌ها نیت‌شان خوب نبوده است؛ مثلا نیت‌شان این بوده که بیایند و برنامه «90» را بزنند، نیت‌شان این نبود که یک برنامه خوب بسازند. من خودم خیلی آدم رقابت‌جویی هستم ولی هرگز تلاش نمی‌کنم رقیبم را به شکل غیراخلاقی از صحنه به‌در کنم. اما خیلی‌ها آمدند، تلاش و خرج کردند اما چون نیت‌شان درست نبود، پایدار نبودند. فردوسی‌پور درباره‌ی میزان عصبانیتش و اینکه تا چه میزان می‌تواند آن را بروز دهد، گفت: خیلی کم عصبانی می‌شوم، اما اگر عصبانی شوم بد عصبانی می‌شوم. من از هر نظر خیلی سالم زندگی کرده‌ام. وقتی که تهمت‌های مالی و… زده می‌شود، خیلی به هم می‌ریزم. من که این همه زحمت کشیدم، خودم را حفظ کردم، تلاش کردم با صداقت کار کنم، اگر حرف بشنوم خیلی عصبانی می‌شوم، کلا آدم آرام و کم حرفی هستم. فردوسی‌پور در ادامه گفت‌وگوی خود در «خندوانه»، این برنامه و رامبد جوان را تحسین کرد و گفت: یکی از علت‌های موفقیت‌ «خندوانه»، این دلیل است که رامبد جوان با تمام وجود برنامه را اجرا می‌کند و به تک تک مخاطبان انرژی می‌دهد و افراد خیلی خوب با این برنامه همکاری دارند. تیم «خندوانه» فوق‌العاده است و البته اجرای بدون ریای رامبد جوان نیز تاثیرگذار بود. این اتفاق که خنده را به تلویزیون آورده و مخاطب را پای تلویزیون کشانده اتفاق خوبی است. مدیران سازمان را هم که از این برنامه حمایت کردند تحسین می‌کنم. بهترین راهی که مردم سراغ ماهواره نروند ساخت همین برنامه‌هاست، برنامه‌های ساده که صداقت داشته و ایده خلاقانه استندآپ کمدی‌ها. فردوسی‌پور با ابراز تاسف از اینکه مردم کتاب نمی‌خوانند، گفت: متاسفانه خیلی‌ها در شبکه‌های اجتماعی برای همدیگر جوک و مطالب دیگر می‌فرستند، در حالی که از لحاظ فرهنگی ما خیلی باید غنی‌تر از این باشیم اما اصلا کتاب نمی‌خوانیم. وی سپس گفت که کتاب زیاد می‌خواند و چند کتاب هم ترجمه کرده است. فردوسی‌پور درباره‌ی اینکه وقتی حالش بد می‌شود چه می‌کند؟ توضیح داد: در خلوت خودم سعی می‌کنم خیلی آرام باشم. دوستان خیلی خیلی خوبی به جز خانواده‌ام دارم که مدیون آنها هستم و هر چه دارم از آنهاست. دوستان بسیار خوبی دارم و یکی از رموز موفقیت من این بوده که دوستان بدون هیچ چشم‌داشتی به من کمک کردند. دوست ندارم خیلی به مسائل ناراحت‌کننده که پیرامون ما زیاد است فکر کنم. وقتی فوتبال می‌بینم به هیچ چیز فکر نمی‌کنم. فردوسی‌پور در پایان از رامبد جوان می‌پرسد که چه نوع مرگی را می‌پسندد و او نیز پاسخ می‌دهد: دوست دارم مردنم مثل یک گیم باشد، یعنی بدانم که می‌خواهم بمیرم. خود فردوسی‌پور نیز گفت که سقوط هواپیما خیلی برایم جذاب است، ترجیح می‌دهم کسانی هم که دوستشان دارم با من همراه باشند. مخالفم صفر تا صد مرگ طول بکشد. ترجیحا دوست دارم به صخره بخورد. مرگ سقوط با هواپیما خیلی جذاب است. 

آرمان