ایرانی ها دست پر از کن برگشتند…

درحالی‌که لرد به کارگردانی محمد رسول‌اف در ایران مجوز نمایش به دست نیاورده است و انتقادات فراوانی در محافل داخلی بابت چگونگی و چرایی شرکت فیلم لرد محمد رسول‌اف در جشنواره فیلم کن ابراز شده و حتی خیلی‌ها کلیت این فیلم را زیر سوال برده‌اند، این فیلم یکی از بزرگترین افتخارات سازنده‌اش را به دست آورد و جایزه اصلی بخش رسمی نوعی نگاه هفتادمین جشنواره فیلم کن به این فیلم اهدا شد. این جایزه را هیأت داوری این بخش رقابتی به ریاست اوما تورمن، بازیگر آمریکایی به لِرد اهدا کرد.

همچنین فیلم دختر ایپریل، ساخته مایکل فرانکو جایزه هیأت داوری نوعی نگاه را از آن خود کرد. جایزه بهترین کارگردانی نیز به فیلم رودخانه باد، ساخته تیلور شریدان اهدا شد. این جایزه را ‌هاروی وینستاین به جای کارگردان فیلم دریافت کرد که این نخستین تجربه کارگردانی او بوده است.

علاوه بر این بخش، هیأت داوری فدراسیون بین‌المللی منتقدان فیلم (فیپرشی) در جشنواره کن هفتادم جایزه اصلی خود را به فیلم ١٢٠ تپش بر دقیقه به کارگردانی روبن کامپیلو اهدا کرد. این درام ١٣۵ دقیقه‌ای که در بخش رسمی جشنواره فیلم کن روی پرده رفته، روایتگر اقدام‌های مستندی است که در دهه ١٩٨٠ برای حمایت از بیماران مبتلا به ایدز در پاریس صورت گرفت. از دو فیلم نزدیکی، ساخته کانته‌میر بالاگوف و فیلم کارخانه هیچ به کارگردانی پدرو پینو هم تقدیر شد. همچنین، جایزه بهترین فیلم اول یا دوم در بخش جنبی دو هفته کارگردانان به فیلم کارخانه هیچ، ساخته پدرو پینو اهدا شد.

اما همه اینها در مقابل بازتاب نخل طلای کن که اواخر شب گذشته اهدا شد، درخششی ندارد. هفتادمین جشنواره فیلم کن درحالی دیشب به کار خود پایان داد که می‌توان گفت هیچ‌یک از فیلم‌های بخش رقابتی شانس بسیار بیشتری نسبت به رقبای خود برای کسب نخل طلا ندارند و حالا که این مطلب نوشته می‌شود، هرکدام از فیلم‌های بخش مسابقه این فستیوال بزرگ می‌تواند به‌عنوان برنده نخل طلای این دوره معرفی شده باشد؛ با این حال امسال فیلمی چون تونی اردمن، ساخته مارن اده که همگان در بهترین بودن آن اتفاق نظر داشتند، در جشنواره حضور نداشت.

گاردین در این‌باره گزارش داده که فیلم‌هایی که امسال به پناهندگان پرداخته‌اند، شانس خوبی در کن خواهند داشت. فیلم پایان خوش، ساخته جدید میشاییل‌ هانکه  از این گروه است هانکه که پیش از این دو بار با فیلم‌های روبان سفید و عشق، برنده نخل طلای کن شده است، با وجود این‌که در این فیلم دور از روزهای خوبش به نظر می‌رسد، اما باز هم یکی از کسانی است که با گرفتن نخل طلا کسی را شگفت‌زده نخواهد کرد. دیگر فیلم شانس‌دار امسال دریای اندوه، ساخته ونسا ردگریواست که آن نیز به شکلی صمیمی به مهاجران پرداخته است. پیتر بردشاو، منتقد ارشد سینمایی گاردین درباره این فیلم می‌نویسد: در این میان فیلمی که بیشتر مرا با خود نگه داشت، دریای اندوه بود؛ به‌ویژه مصاحبه‌های معتبر موجود در فیلم با لُرد دابس، سیاستمدار حزب کارگر بریتانیا که در‌ سال ٢٠١۶ طرح اجازه ورود کودکان پناهنده بدون والدین را به بریتانیا مطرح کرد. در این میان، اما گمانه‌ها بیشترین شانس دریافت نخل طلای بهترین فیلم را مربوط به فیلم بی عشق به کارگردانی آندری زیاگینسف می‌دانند و جایزه بزرگ هیأت داوران را نیز سزاوار فیلم ١٢٠ تپش در دقیقه به کارگردانی رابین کامپیلو که در جوایز فیپرشی نیز برنده جایزه شد. برادشاو در ادامه می‌نویسد: درحالی‌که برخی معتقدند فیلم‌های امسال کن تا حدی مأیوس‌کننده بوده‌اند اما من از دیدن چند فیلم بسیار لذت بردم: بی‌عشق ساخته آندری زیاگینسف، اُکجا از بونگ جون – هو، پایان خوش ساخته میشاییل ‌هانکه و فیلم فوق‌العاده ١٢٠ تپش در دقیقه به کارگردانی رابین کامپیلو که درباره جنبش ACT UP در دهه ٨٠ و ٩٠ میلادی برای یافتن دارویی برای بیماری ایدز است. این منتقد جایزه هیأت داوران را نیز سزاوار اُکجا به کارگردانی بونگ جون-هو می‌داند و می‌نویسد که فیلم فوق‌العاده اُکجا ساخته بونگ جون-هو کارگران کره‌ای، فیلمی ماجراجویانه و خانوادگی درباره دختری است که نمی‌خواهد اجازه بدهد نزدیک‌ترین دوستش که یک حیوان عجیب است، توسط یک کمپانی بین‌المللی دزدیده شود. از نگاه منتقد گاردین، فیلم کمدی داستان‌های میروویتز ساخته نوآ بامباک را نیز نباید نادیده گرفت. این فیلم که درباره یک خانواده ناکارآمد نیویورکی است که پدرشان که یک مجسمه‌ساز بداخلاق با بازی داستین ‌هافمن است، صدمه‌ای جدی وارد می‌کنند؛ می‌تواند یکی از گزینه‌های بازیگری در هر دو بخش زنان و مردان باشد.  از دیگر فیلم‌های مهم بخش رقابتی می‌توان به میدان، ساخته رابین اوستلاند، اوقات خوش از برادران سفدی با بازی رابرت پتینسون و عاشق دوگانه، آخرین ساخته فرانسوا اوزون اشاره کرد.

ریاست هیأت داوران امسال که الان چند ساعتی است نتیجه‌اش مشخص شده برعهده پدرو آلمادوار بود و ویل اسمیت، جسیکا چستین، ماردن اِده، پائولو سورنتینو، پارک چان – ووک، فن بینگ بینگ، آنیس ژوئی و گابریل یارد، هشت عضو هیأت ‌داوران رقابتی بودند.

شهروند