افسانه بد هلدینگ فرهنگی / یادداشت رسیده به مد و مه در پاسخ به واکنش حسن کیائیان درباره شایعات اخیر درباره نشر چشمه

یک توضیح ضروری:

در روزهای گذشته حسن کیائیان (مدیریت نشر چشمه) در  پاسخ به شایعاتی پیرامون نحوه انتشار آثار نویسندگان جوان و تازه کار در نشر چشمه، یادداشتی کوتاه در کانال نشر چشمه منتشر کردکه در کانال مد و مه نیز منعکس شد. یکی از خوانندگان در واکنش به این یادداشت نکاتی را مطرح و برای انتشار در مد و مه ارسال کرده است. ما با توجه به رویکرد بی طرفانه مد و مه این یادداشت را منتشر کرده ایم، هرچند که به نویسنده آن نیز اعلام کردیم که با موارد مطرح شده در این نوشته موافق نیستیم و مهمتر از آن اینکه عمده این موارد را برای نخستین بار می شنویم و چندان نیز با نشر چشمه و مدیر آن مرتبط نمی بینیم. البته چنان که به نظر می رسد نویسنده این یادداشت، گلایه هایی عمومی از وضعیت نشر داشته که حالا در این فرصت آنها را خطاب به حسن کیائیان نوشته است. افزون براین باید توجه داشت وقتی در نوشته ای نکاتی از اساس اشتباه مطرح می شود، خود به خود حرف و ادعای طرف مقابل تایید خواهد شد! یعنی در واقع نوعی نقض غرض!

با این حال با حفظ حق نشر چشمه برای پاسخ گویی به اذعاهای مطرح در این نوشته آن را منتشر می کنیم.

***
واقعیت این است که نگارنده با توجه تجربه این سالهای حضور در فضای کتاب و نشر اگر چه انتقاداتی را به برخی آثار نشر چشمه وارد می دانم  (که درباره هر نشر دیگر هم می تواند وجود داشته باشد) اما بی تعارف بدون آنکه هیچ رابطه یا بده بستانی بین مد و مه و نشر چشمه وجود داشته باشد (حتی در حد متعارف میان نشر ها و رسانه ها)  می توانم بر این نکته تاکید داشته باشم که حسن کیائیان به شهادت همکاران و تا آنجا که دورا دور دیده و شنیده ام، فردی بسیار شریف یافته ام، با دغدغه های فرهنگی، پایبند بر اخلاق حرفه ای، چنانکه اغراق نیست اگر او را از چند چهره بسیار خوشنام صنعت نشر در این سالها به حساب آوریم با صفاتی که کمتر در همکاران خود او نیز می توان یافت، حکایت حمایت از حرکت های فرهنگی نیز  توسط او نه یک شعار که لااقل در مواردی که از دور و نزدیک شاهد آن بوده ام واقعیتی انکار ناپذیر بوده. بگذریم…

اما با این حال لازم می دانم که اشاره کنم، اگر چه به شخصه نشنیده ام که نشر چشمه برای انتشار آثار نوقلمان از آنها وجهی دریافت کرده باشد، کاری که برخی از ناشران به شکلی آشکار انجام می دهند، امااگر چنین شایعاتی در باره نشر چشمه طرح شده، نباید یکسره به حساب بدخواهی رقبای این نشر گذاشته شود و تا حد زیادی آن را می توان حاصل انتشار برخی آثار کم مایه ای دانست که در سالهای اخیر به دلایل مختلف در حوزه ادبیات داستانی ایران و همچنین شعر معاصر توسط نشر چشمه منتشر شده است؛ آثاری که در حد و شأن نام نشر چشمه نبوده اند، شاید همین آثار که انتشارشان پرسش برانگیز بوده در شکل گیری چنین شایعاتی تاثیر به مراتب بیشتری داشته اند. بخصوص که زمینه ذهنی دیگران را برای پذیرفتن چنین شایعاتی مهیا کرده اند.

با این مقدمه نوشته رسیده به مد و مه را می خوانید که مطالب مطرح شده در آن دیدگاه های نویسنده را نمایندگی می کند اما پیش از آن بد نیست یادداشت حسن کیائیان را نیز دوباره منعکس کنیم که خوانندگان بهتر در جریان ماجرا قرار گرفته باشند:

****

پاسخ بنیانگذار و مدیر نشر چشمه به شایعات اخیر :

سخنی با دوستان

 

بیش از سی و سه سال است که از آغاز به کار نشر‌چشمه می‌گذرد.

در این‌ مدت بارها از سوی شما دوستان اهل‌قلم و مخاطبان کتاب‌هایمان مورد تفقد و محبت قرار گرفتیم.

مشکلات ریز و درشت پیش‌آمده در این سال‌ها را به کمک شما عزیزان پشت‌سر گذاشتیم و با قاطعیت می‌گویم که اگر نبود حمایت جامعه‌ی فرهنگی کشور از این انتشاراتی‌،‌ عبور ما از آن مشکلات میسر نمی‌شد.

در تمامی این سال‌ها کوشیدیم تا بر سر پیمانمان در ادای دین به فرهنگ این مرز‌و‌بوم بمانیم.

بدیهی است که نه‌تنها ما بلکه هیچ نهاد فرهنگی‌ـ‌اقتصادی در هیچ جای دنیا نمی‌تواند مدعی این باشد که تافته‌ی جدابافته‌ای بوده و می‌تواند رضایت تمامی مراجعان به خود و مخاطبان کتاب‌هایش را به بهترین شکل ممکن فراهم نماید‌، ولی مدعی هستیم که اگر اصل نسبیت را در قضاوت‌ها رعایت کنیم در این زمینه نمره‌ی ردی نخواهیم گرفت.

نکته‌ای که موجب شد تا این چند سطر را قلمی کنم این بود که بعضی‌اوقات سخن نادرستی از سوی برخی از دوستان در فضای مجازی بیان می‌شود که مانند پاشیدن نمک بر زخم‌، آزاردهنده است. از جمله این اتهامات که گاه‌به‌گاه از سوی کسانی که به هر دلیلی از ما رنجیده‌خاطر شده‌اند‌ بیان می‌‌شود این است که از نوقلمان بابت انتشار کتاب‌هایشان هزینه دریافت می‌کنیم. هراس من از تکرار این سخن نادرست است که می‌تواند به‌مرور زمان‌، چنانچه به آن پاسخ داده نشود‌، سخن راست قلمداد شود.

تمامی کتاب‌های نشر‌چشمه ـ‌لااقل در دو دهه‌ی اخیر‌ـ با هزینه‌ی این انتشاراتی و با بستن قرارداد با همه‌ی صاحبان‌قلم ـ‌‌حتی نو‌قلمان‌‌ـ و پرداخت حق‌تألیف به ایشان منتشر شده است و اگر کسی به دوستی خلاف این سخن را گفت تقاضا می‌کنم از گوینده‌ نام کتاب مورد‌نظر یا مؤلف آن را بپرسند که در این‌صورت اطمینان داشته باشید قادر به بردن نامی نیستند چون اصل خبر نادرست است.

با احترام

حسن کیائیان ۱۳۹۶/۱۰/۲۳

 

 

****

 

یادداشت رسیده به مد و مه

از محمود طوقی                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                         عمر تو اگر افزون شود از پانصد

افسانه شدی از روی خرد

باری چو فسانه می شوی ای بخرد

افسانه نیک شو نه افسانه بد

 

                                    بابا افضل کاشانی

افسانه بد هلدینگ فرهنگی

حسن کیاییان مدیر انتشارات چشمه در تاریخ ۲۳/ /۱۰/ ۹۶ در کانال مد و مه مدعی است که:

۱- ۳۵ سال کار فرهنگی با افتخار کرده است

۱- بارها از سوی اهل قلم مورد تفقد قرار گرفته است

۲-با کمک اهل قلم از بحران ها عبور کرده است

۳-در تمامی این ۳۵ سال بر سر تعهد فرهنگی اش باقی مانده است

۴-بخودش نمره قبولی می دهد

۵ -به او اتهام زده اند برای چاپ کتاب از ومولفین جوان پول گرفته است. که صد البته نگرفته است

 

سئوال انحراف پاسخ انحرافی

۱-ایا اتهام حسن کیائیان که نه. مافیای نشر در ایران این است . هرگز

اما قبل ااز ان که روی این مطلب کمی خم بشویم به پرسش کیائیان پاسخ بدهیم و رفع اتهام از او کنیم که به ضرس قاطع می توان گفت ساحت مافیای نشر از تیغ زدن مولفین جوان پاک است .کسانی که گوشه ای از  اندوخته های شان در این سال های اقتصاد نئولیبرالی از تمامی هست و نیست کارگران فرهنگی ایران افزون تراست خودشان را مچل چند صدهزار تومان یک نویسنده جوان نمی کنند .معده این اقایان  به چک های میلیاردی عادت دارد نه چندر غاز چند شاعر و قصه نویس جوان که باعث نفخ ورودل می شود .

۲-کیائیان مدعی است ۳۵ سال کار فرهنگی کرده است و به رسالت فرهنگی اش متعهد بوده است و بخودش نمره قبولی می دهدو.

اگر چنین است .که نیست . پس چرا ما با یک فرهنگ ویران روبروئیم.

مگر می شود که متولیان نشر و پخش که خود یک هلدینگ اقتصادی اند٫ ۳۵ سال کار فرهنگی کرده باشند و ما اینجا باشیم که هستیم.کلید حل این تناقض کجاست .

۳-کیائیان مدعی است عده ای از مولفین اورا تایید می کنند . که درست می گوید اما از شاکیان خود حرف نمی رند.

اگر راست می گوید یا در فضای مجازی یا درفضای حقیقی فراخوان بدهد . و خود و هودارانشان بیایند شاکیان هم بیایند انوقت می بینند که باید با کاردک از کف خیابان انها را جمع کنند.

۴- به هر ناشری از این گروه که مراجعه می کنیم همه در دهان هم تف کرده اند و یک چیز می گویند:وضع بازار نشر خراب است اگر این گونه است پس چرا مدام قطر شکم شما اضافه می شود.

۵-کتاب شعری در ۹۰ صفحه توسط بخش بازبینی کتاب با ۱۳ صفحه بزرگ پشت و رو مجوز نشر نمی گیرد .اما وقتی کار به توضیح و مذاکره می شود با یکی دو تصحیح جزیی مجوز می گیرد . اما همین مافیای فرهنگی از پخش کتاب خوداری می کنند و حتی حاضر نمی شوند کتاب را امانی در کتابفروشی های خود در معرض فروش بگذارند براستی سانسورچی کیست ارشاد یا مافیای فرهنگی.

۶- کتاب در زمینه کامپیوتر چاپ می شود علمی تر و اموزشی تر از انچه در بازار است و اما پخش ان توسط این مافیا بلوکه می شود . چرا؟بخاطر ان که کتاب موجود در بازار توسط این مافیا چاپ و پخش شده است . این کتاب انقدردر انبار می ماند که مولف مجبور می شود برای خمیر کردن انرا بفروشد.

۷- کتاب های بسیاری توسط مولفین جوان به سختی چاپ می شوند توسط همین مافیا بلوکه می شود تا تبدیل به زباله فرهنگی شود و مولف از خیر تولید فرهنگی بگذرد . سانسورچی کیست حکومت یا باند مافیای فرهنگی.

۸- برادر یکی از همین کارگزاران ۳۵ ساله فرهنگی از دلالی ماشین تغییر ریل می دهد بکار پخش کتاب . بعد از مدتی ویرش می گیرد برگردد سرکار سابق. تمامی کتاب های موجود را نصف قیمت می فروشد و بر می گرددبین رفقای سابقش ووقتی صاحبان اصلی کتاب برای طلب و یا اصل مال که کتاب های شهیدشان باشند مراجعه می کنند . می گویند ورشکست شده است.

اگر شما بروید نه از یک بازاری و یا یک اقتصاد دان بلکه از یک شاگرد حجره  بپرسید معنای ورشکستگی چیست می گوید تولید کننده و یا تاجری اگر جنسی را باقیمت معین و کیفیت مشخصی تولید و یا ابتیاع نماید و وارد بازار کند و همزمان یا کمی بعد همان جنس با همان کیفیت و یا بهتر و با قیمت کمتر وارد بازار شود این تولید کنند و تاجرباید این کالا را به قیمت مساوی یا کمتر بفروشد تا بتواند با کالای رقیب رقابت کند و پایان این رقابت می تواندورشکستگی باشد.

در همان روزها من به دوست اقتصاد دانم گفتم ترم ورشکستگی این نیست . کسی که یک ریال به مولف نداده است و کتاب های امانی را به قیمت کامل و یا نیمه فروخته است . کلاه بردار است نه ور شکسته.اینان این گونه شکم فربه کرده اند و تری گلیسرید و کلسترول حسابشان از میلیارد بالاتر رفته است.

۹-داستان کتاب امانی داستان پر اب چشم مولف مظلوم ایرانی است .بچه ای که هیچکس حاضر نیست سرپرستی اورا قبول کند .حتی انهایی که مثل گاو نه من شیرده او را می دوشند . ناشرین محترمی که ۳۵ سال است دارند کار فرهنگی می کنند .کتاب هیچ نویسنده جوانی راچاپ نمی کنند . وقتی کتابی توسط مولف چاپ می شود  .پخش نمی کنند . کار به خرده فروش ها که می رسد می پذیرند با کلی منت که جا ندارم .ودر اخرکتاب را بشکل امانی می گیرند ٫و هیچ زمانی نه کتاب را و نه پول کتاب را پس نمی دهند . و اگر کسی مراجعه کند برای پول یا کتاب به تحقیر می گویند کسی نمی خرید بردیم ریختیم انبار . سر بزنید تا وقت کنیم برویم از انبار باوریم و این یعنی امر محال.

 

حقیقت ماجرا

براستی حقیقت ماجرا چیست..

نشر و پخش توسط یک هلدینگ اقتصادی اداره می شود و این باند از طریق کنترل چاپ و نشرو گره خوردن با موسسات مافیایی اموزشی که کلاس ها و کتاب های کنکور را اداره می کنند . با رانت خواری کاغذ و وام به ثروت های نجومی رسیده است . این باند تنها در زمینه ای وارد می شود که سود های نجومی در جیب او سرازیر کند.

نه علاقه ای بکار فرهنگی دارد و نه تعهدی و. اگر در پی چاپ وپخش کتاب های اموزشی است برای ان که سود در ان است .

این باند مولفین جوان را در سه عرصه قتل عام کرده و می کنند . یا کتاب های انها را به بهانه  نگرفتن مجوز در ارشاد رد می کنند. یابه بهانه خراب بودن بازار نشراز  چاپ کتاب تن می زنند. ویا کتاب هایی که از سد ارشاد گذشته است و با هزینه زیاد به چاپ رسیده است از پخش ان چون سود کمی دارد خودرای می کنند.

اینان این گونه تیر خلاص را به شقیقه فرهنگ کشود می زنند.

نگاه کنیم به وضعیت مالی غول های شعر و ادب در کشور و مقایسه کنیم وضع انها را با اینها.زندگی حقیرانه شاملو و گلشیری کجا برج ها و ویلا ها و حساب های بانکی داخل و خارج این اقایان کجا.

استدعای این کمترین

من از اقای کیائیان وتمامی دوستانشان استدعای عاجزانه دارم نفرمایند ۳۵ سال کار فرهنگی کرده اند . حرمت واژه ها را حفظ کنیم .بفرمایندکار تجاری کرده اند . تا ادمی هایی مثل من کلاه از سربرگیرند و برای خرده بورژاهای فرهنگی که حالا بورژا شده اند.هورا بکشند.تا کور شود هر انکه نتواند دید.

اقای کیائیان  من برای شما و همکارانتان بعنوان بیزنسمن های موفق عرصه فرهنگی احترام قائلم هر چند بورژا شدن شما با طبقاتی کردن تحصیل و زد و بند های اشکار و پنهانتان با طراحان سئوال های کنکور پوست از گرده زحمت کشان کنده است .رجوع کنید به امار ترک تحصیل فرزندان  طبقات فرو دست جامعه. ان هایی که قادر نیستند کتاب های شما و رفقا یتان را بخرند . قادر نیستند در کلاس های کمک اموزشی شما و رفقایتان شرکت کنند. وچون قادر نیستند نمی توانند در این مسایقه مرگبار رتبه بیاورند پس عطای تحصیل را به لقایش می بخشند .

بقول رفقای دیروز ما و رفقای امروز شما که حالا همه سلبریتی شده اند پروسه انباشت در کشورهایی پیرامونی با خون و رنج جلو می برد . و ارابه ران تاریخ هم که بورژازی است.پس این ارابه را برانید تا فرصت باقی است.

 

                                                                                     محمود طوقی۹۶/۱۰/۲۷