این مقاله را به اشتراک بگذارید
درگذشت «گونتر گراس» – نویسنده و شاعر بزرگ آلمانی -، سیاستمداران و چهره‌های ادبی بسیاری را متاثر کرده که «ماریو بارگاس یوسا» – نویسنده مطرح پرویی – یکی از آن‌هاست.
به گزارش مد و مه، به نقل از ایسنا، نویسندگان سرشناسی از جمله «ماریو بارگاس یوسا» و شخصیت‌های سیاسی همچون وزیر امور خارجه آلمان در پی درگذشت گونتر گراس – نویسنده و شاعر آلمانی برنده نوبل – در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی تاسف خود را از این رویداد ابراز کردند.
ماریو بارگاس یوسا – رمان‌نویس مشهور پرویی و برنده نوبل ادبیات سال ۲۰۱۰ – در این‌باره گفت: گراس یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان قرن بیستم بود… او نویسنده‌ای متعهد بود که در مسائل اجتماعی بسیار فعال بود. متاسفانه امروز تعداد این نوع نویسندگان کم‌تر شده است.
خالق «سور بز» همچنین از مرگ «ادواردو گاله آنو» – نویسنده مطرح اوروگوئه‌یی – ابراز تاسف کرد.
«فرانک والتر اشتاین مایر» – وزیر امور خارجه آلمان – هم گفت که شنیدن این خبر او را «شدیدا آشفته» کرده است.
به گزارش رادیو فورمیولا، «آندره نالس» – دبیر کل حزب سوسیال‌دموکرات این کشور – نیز از گراس به عنوان «یک روشنفکر اهل جدل» یاد کرد که جای او در عرصه سیاسی روز خالی است.
«کریستین لیندر» – رییس حزب دموکرات آزاد – از دست رفتن گراس را تسلیت گفت و او را «فردی اهل بحث و مجادله خواند که آثارش همیشه برجسته بودند.»
***
گونتر ویلهلم گراس که روز دوشنبه اهالی دنیای ادبیات را با مرگش غافلگیر کرد، رمان‌نویس، شاعر، نمایشنامه‌نویس، تصویرگر، مجسمه‌ساز و نقاش آلمانی متولد ۱۶ اکتبر ۱۹۲۷ در شهر «دانتسیگ» بود. او در سال ۱۹۹۹ به عنوان برنده جایزه نوبل ادبیات معرفی شد. این نویسنده سرشناس در سال ۱۹۵۹ با نگارش رمان «طبل حلبی» که به ۲۴ زبان ترجمه شده است به شهرت رسید.
او رمان کوتاه «موش و گربه» را در سال ۱۹۶۱ به چاپ رساند و در سال ۱۹۶۳ «سال‌های سگی» را روانه بازار کتاب کرد. این آثار که هر سه به ظهور نازیسم پرداخته‌اند، به عنوان «سه‌گانه دانتسیگ» معروف‌اند.
یکی از جنجالی‌ترین رخدادهای زندگی گونتر گراس، مصاحبه او درباره کتاب «پوست کندن پیاز» در سال ۲۰۰۶ بود که طی آن این برنده نوبل ادبیات اعتراف کرد زمانی عضو ارتش نازی بوده، در حالی‌که پیش از آن تصور می‌شد او به علت آن‌که خیلی جوان بوده، در ارتش نازی عضویت نداشته است.
جایزه «کارل گئورگ بوشنر» سال ۱۹۶۵، جایزه «توماس مان» ۱۹۹۶، جایزه «پرنس آستوریاس» ۱۹۹۹ و دکترای افتخاری دانشگاه آزاد برلین از جمله افتخارهای این نویسنده بزرگ آلمانی هستند.
گونتر گراس در سال ۲۰۱۲ با انتشار شعری علیه رژیم اشغالگر قدس به تیتر اول روزنامه‌های جهان تبدیل شد. او در آوریل آن سال شعری را به نام «آن‌چه باید گفت» منتشر کرد که در آن اسراییل را تهدیدی علیه صلح جهانی خواند. چاپ این سروده در سه روزنامه نیویورک تایمز، ریپابلیکا و دویچه سایتونگ خشم مقام‌های اسراییلی را برانگیخت تا جایی‌که ورود این شاعر آلمانی را به سرزمین‌های اشغالی ممنوع اعلام کردند.
او در طول دوران نویسندگی‌اش در گونه‌های مختلف نمایشنامه، شعر و ادبیات داستانی قلم می‌زد. «موش و گربه»، «سال‌های سگی»، «ماده موش»، «قرن من»، «آخرین رقص» و «از دفترچه خاطرات یک حلزون» از جمله مشهورترین کتاب‌های او هستند. شرایط و رخدادهای سیاسی و اجتماعی مهم‌ترین دغدغه‌های گراس بودند که انعکاس آن‌ها در آثارش هوایداست.