وصال روحانی: برناردو برتولوچی 73 ساله شده و بعد از آسیب شدیدی که به کمر وی وارد شد، مدتی است که به زندگی روی صندلی چرخدار محکوم شده است.
او از این بیم داشت که هرگز قادر به فیلمسازی مجدد نباشد اما او اینک با کاری تازه به صحنه بازگشته است. با فیلمی که نخستین کار…
فرزانه ابراهیم‌زاده: تنها بود. مثل نقشی که همه سالهای عمرش از 10، 12 سالگی تا چند وقت پیش که بیماری او را از پا بیندازد، روی صحنه بازی کرد. نقشی که جوانی، سلامت و زندگی‌اش را پای آن گذاشت. سعدالله رحمت‌خواه را هم ما با یک اسم و لقب می‌شناختیم. اسمی که خودش انتخاب کرده بود.…
چه خوب بلد بود خودش را به گیجی و بی خبری بزند و قصه ای را که بارها شنیده طوری با علاقه و تعجب گوش کند که انگار بار اولش است! و اغلب فریب می خوردی و گمان می کردی همه حواسش پیش توست، که نبود...
مدتی بعد از آنکه غزاله علیزاده از میان ما…
سر چارلز اسپنسر چاپلین (Sir Charles Spencer "Charlie" Chaplin) در 16 آوریل سال 1889 در لندن به دنیا آمد.چارلی مهمترین و تاثیرگذارترین شاگرد مک سنت و فرزند یک نمایشگر تالارهای محلی موسیقی انگلیسی به نام جرالدین چاپلین بود.
والدین چاپلین هر دو هنرمندانی در سالن بزرگ شهر لندن بودند و هر دو بازیگر و آوازه‌خوان،…
کتاب «امپراتوران هالیوود» به قلم نیل گابلر نویسنده، مورخ فرهنگی و منتقد سینما به رشته تحریر درآمده است. این کتاب برنده جایزه کتاب لس آنجلس تایمز در زمینه تاریخ و جایزه انجمن تئاتر کتابخانه به عنوان بهترین کتاب شد. این کتاب همچنین در صدمین سالگرد نمایشگاه عمومی سینما در آمریکا، که یکی از بخش‌های ویژه…
سید مرتضی آوینی که به شهادت رسید هجده سال داشتم و چند سالی بود که سفت و سخت پیگیر نشریات هنری و مشخصا سینمایی بودم.در میان انگشت شمار نشریات هنری به درد بخور نشریه سوره هم بود که بخش اعظم مطالبش را به هنر و ادبیات و خاصه سینما اختصاص میداد.اگرچه بسیاری از مطالب این…
گفتگوی زیر از آن جهت دارای اهمیت است که یکی از نزدیکترین کسان درباره سیدمرتضی آوینی سحن می گوید،کسی که لااقل ده سال اول عمرش را بیواسطه در کنار پدر بوده و بعد از آن نیز بسیار درباره او شنیده و پرسیده آنهم از کسانی که سال های سال با او زیر یک سقف زندگی…
پابلو پیکاسو در هر نوآوری و تحولی در مدرنیسم هنری قرن بیستم پیشگام و رهگشا بود. این هنرمند پرکار و توانا با بیش از ۵۰ هزار اثر هنری، بیش از هر هنرمند دیگری بر دید و نگاه انسان امروز تأثیر گذاشته است.
پیکاسو ۲۵ اکتبر ۱۸۸۱ در مالاگا، جنوب اسپانیا، به دنیا آمد. پدرش نقاش…
"راجر ایبرت" روزنامه نگار برنده جایزه پولیتزر و بزرگ ترین منتقد تاریخ سینما، پس از مبارزه ای طولانی با بیماری سرطان، روز پنج شنبه در سن 70 سالگی درگذشت.
در آپریل گذشته "ایبرت" بیماریش که سرطان بوده است را اعلام کرد و گفت که برای درمان به بیمارستان خواهد رفت و فعلا کار نخواهد کرد.
از سال…
هنری میلر متعلق به نسلی از نویسندگان بود که جوانیاش مصادف شد با زمانی که پاریس به عنوان مهد هنر و ادبیات در قلب اروپا شناحته می شد و هنرمندان بسیاری از سرتاسر دنیا در آنجا گرد آمده بودند. او نیز همانند بسیاری از ایشان بدانجا رفت، اما از آنجا که وضع مالی خوبی نداشت…
نویسندگان اندکی آن گونه که ریموند چندلر لس آنجلس را از آن خود ساخت، شهری را به تمامی به خود اختصاص داده اند. از نگاه فیلیپ مارلو، کارآگاه اگزیستانسیالیست رمان های چندلر، خانه های ویلایی، آپارتمان های حیاط دار و بی سامانی آفتاب خورده آنچنان مسحورکننده است که همچون مخدری قوی بر طرفداران پرشمار او…
در میان رماننویسان نیمهی دوّم قرن بیستم، اسماعیل کاداره که در یکی از کشورهای کوچک اروپای شرقی، [آلبانی]، پا به عرصهی وجود گذاشته است چهرهای مشخّص دارد. این تشخّص از آنجا ناشی میشود که کاداره در نوشتههای خود تنها به بیان داستانهای خیالی، شرح ماجراها، توصیف حالات روانی قهرمانان داستان و روابط آنان با یکدیگر…
روز چهارم ژانویه ۱۹۶۰ اتومبیلی که رهسپار پاریس بود با درختی تصادف کرد و «آلبر کامو» در این حادثه جان سپرد. خبر در تمام دنیا پیچید و خیلی‌ها را به یاد روزی شیرین در اکتبر ۱۹۵۷ انداخت، روزی که مطبوعات با عناوین درشت خبر دادند که جایزه نوبل در ادبیات به «آلبرکامو» جوان‌ترین برنده نوبل…
قلمی تند و بیانی صریح و بی تعارف داشت، همچنین نگاهی ایدهآلگرا و سختگیر؛ از نخستین محصلان ایرانی مدرسه سینمایی ایدک در فرانسه بود، دورهای را هم در دانشگاه سوربن گذرانده و مقطعی را هم به عنوان کار آموزی دستیاری فیلمسازان فرانسوی را کرده بود. با سینمای مترقی و پیشرو جهان آشنایی داشت و جالب…
با درگذشت دکتر هوشنک کاووسی، سینمای ایران یکی از قدیمی‌ترین و سر‌شناس‌ترین منتقدان سینمایی خود را از دست داد.
هوشنگ کاووسی نوشتن درباره سینما را از سال ۱۳۳۲ در مجله ستاره سینما و نشریات دیگر آغاز کرد و به همراه منتقدانی چون روبرت اکهارت، هژیر داریوش، ماشاءالله ناظریان و سیامک پورزند از مؤسسان نخستین «انجمن…
امیرهوشنگ کاووسی، یکی از نخستین منتقدان سینمایی ایران، در تهران درگذشت. دکتر کاوسی طی شش دهه با نوشتن ده‌ها مقاله درباره فیلم و هنر سینما، در تکوین و ارتقای آگاهی سینمایی در ایران مؤثر بود. او به ویژه در انتقاد تند از «بی‌مایگی» و «ابتذالی» که در سالهای پیش از انقلاب، سینمای ایران را فرا…
«فرناندو پسوآ» در 13 ژوئن 1888 در لیسبون پرتغال به دنیا آمد. پدر او منتقد پرشور موسیقی و کارمند دولت بود و مادر دانش‌آموخته‌اش خواندن و نوشتن را از نخستین سالهای کودکی به او آموخت. او در پنج‌سالگی پدر و یک ماه پس از آن برادر کوچکش را از دست داد. دو سال بعد به…
شانزده خردادماه درگذشت هوشنگ گلشیری بود. که باوجود نبودن او تبدیل به پروسه‌ای از بازخوانی، نقد، یادآوری و تماشای امضای پررنگ او بود در ادبیات ایران. این فرآیند حضور و زندگی در ذهن نویسندگان جدید ایران به گلشیری وضعیتی چند سویه بخشید. از سویی، با حجمی از اقتدار روایی – زیبایی‌شناسانه روبه‌رو بودیم که سایه…
سیمین دانشور:
گلشیری با هیچ قدرتی مواضعه نکرد. به هیچ مقامی خود را نفروخت. هیچ‌گاه سر فرود نیاورد... می‌گفت: سیاست‌زدگی دنیا را از پشت عینک خاصی دیدن است و من می‌خواهم حتا پشت سرم را ببینم.
وابستگی گلشیری تنها به آزادی و برداشت درست و نشان دادن نابسامانی‌ها بود. او در نوشتن داستان کوتاه…
هوشنگ گلشیری در سال 1316 به دنیا آمده، در احتمالی قریب به یین در روز 25 اسفند، نمی گویم اگر گلشیری زنده بود الان هفتاد و پنج ساله می شد، چون گلشیری زنده است و حی و حاضر نه فقط با آثارش که با شاگردانی که تربیت کرد و تاثیری که از خود بجای گذاشت…
در آستانه‌ی نخستین سالگرد درگذشت سیمین دانشور، درخانه‌ی سیمین دانشور و جلال آل احمد، پای حرف‌های خواهرش (ویکتوریا دانشور) نشستیم که از سیمین گفت، از روز‌های کودکی و جوانی و کهنسالی بانوی داستان ایران.
پیچ کوچه‌ی رهبری در دزاشیب را که رد می‌کنی، خانه‌ی آجری دونبشی نمایان میشود که دری چوبی و سبزرنگ دارد و هنوز…
زندگی و نویسندگی شباهت‌های بسیاری دارند، اما شاید جالب‌ترین آنها را بتوان در زندگی گابوی کلمبیایی شاهد بود؛ رمان‌نویسی که تمام عمرش را صرف سرازیر کردن رخدادهای دنیای اطرافش به کتابهای کاغذی کرد، اما اکنون در آستانه‌ی 86 سالگی سوژه‌ی قلم بدستان شده؛ تیتر اول روزنامه‌ها را به خود اختصاص داده، کتاب زندگیش در دست…
نوشته زیر نگاهی دارد گذرا به زندگی و آثار چهار نویسنده مهم که در دهه شصا میلادی توجه زیادی را به خود جلب کرده بودند. این نوشته ترجمه و نگارشی ست از محمد علی پ÷انلو شاعر نامدار این سالها که در ایام جوانی و در همکاری با مجله آرش دستی هم در ترجمه و نقد…
در میان نسل جوان امروز، شاید کمتر کسی جیمز هادلی چیس (جیمز هادلی چیز) را بشناسد، حتی آنها که عادت دارند رمانهای سرگرمکننده پلیسی هم بخوانند به ندرت اثری از جیمز هادلی چیس خواندهاند؛ اما چند دهه پیش از این وبه خصوص در میانهی قرن بیستم، اوضاع کاملا متفاوت بود. جیمز هادلی چیز به عنوان…
متن زیر خلاصه ای ست از گفتگویی که بی بی سی با جهانگیر هدایت انجام داده، بخشهایی از این گفتگو به جایزه صادق هدایت می پرداخت که به دلیل گذشت زمان تازگی و موضوعیت خود را از دست داده بود و به همین دلیل حذف شد. بخش اصلی گفتگو که به وضعیت نشر کتابهای هدایت…
این را باید از بازیهای روزگار فرض کنیم که نود و چند سال بعد از 28 بهمن 1281که صادق هدایت چشم به جهان گشود، در 28 بهمن 1375 دوست نزدیک او بزرگ علوی روی در نقاب خاک کشید و جشن تولد یکی مصادف شد با سالمرگ دیگری، ماجرای دوستی هدایت و بزرگ علوی را تقریبا…
آشنایی با آقابزرگ علوی با نامه‌نگاری آغاز شد و اولین دیدار پس از انقلاب در تهران اتفاق افتاد و در سالهای بعد به طور متناوب در برلن و تهران ادامه یافت. دیدارهای ما بیشتر در برلن انجام شد. من از خانواده علوی با خواهر او خانم نجمی علوی هم رفت‌وآمد پیدا كردم. دكتر معصومه طرفه…
برای ژرژ سیمنون نوشتن مانند کار یک کاراگاه است، با اولین سرنخ شروع می‌کند و جلو می‌رود و کم کم داستان شکل می‌گیرد.
ژرژ ژوزف کریستین سیمنون در 12 فوریه سال 1903 در شهر لیژ بلژیک به دنیا آمد. پدرش دزیره در یک شرکت بیمه حسابدار بود. ژرژ در سال های 1908 تا 1914 در…
“ژرژ سیمنون” یکی از پرکارترین نویسندگان قرن بیستم است، نویسنده ای که طی حیات هشتاد و شش ساله اش بیش از ۲۰۰ رمان و تعداد زیادی داستان کوتاه خلق کرد. او خود هدفش از داستان نویسی را ” تلاش برای جستجوی انسان آنگونه که هست” عنوان می کرد و می گفت: ” آنچه من جستجوی…
تحول جامعه بورژوایی پس از انقلاب 1848 شرایط ذهنی امکان ظهور رئالیست را از بین برد. اگر این زوال را از دیدگاه ذهن نویسنده بررسی کنیم، در نخستین وهله مشاهده می‌کنیم که نویسندگان اروپایی در این دوره هرچه بیشتر به تماشاگران محض و بینندگان فرایند‌های اجتماعی تبدیل می‌گردند، درست برعکس رئالیست‌های پیشین که این فرایندها…