رفتن به محتوا رفتن به نوار کناری رفتن به فوتر

برچسب: احمد شاملو

من مرگ را سرودی کردم… / مرگ‌ در شعر احمد شاملو

ترانه شبانه «کوچه‌ها باریکن، دکونا بسته‌س» از شاملو یک ترانه گلایه است، گو اینکه شاعر می‌گوید: «به خوب امید و از بد گله ندارد» اما این ظاهر قضیه است که برعکس، بی‌گلایگی شاعر نشان از گلایه‌ای عمیق دارد درواقع گلایه شاعر از ناهماهنگی میان نوعی از مردن با نوع دیگری از زندگی کردن است، گویی…

ادامه مطلب

آیدین آغداشلو: شاملو می توانست ملک الشعرای دوران خود باشد

سیزدهمین سالگرد جاودانگی احمد شاملو/ سال‌ها پیش آیدین آغداشلو و شمیم‌بهار در مجله «اندیشه و هنر» در ویژه‌نامه‌ای به احمد شاملو و شعرش پرداختند. حالا پس از سال‌ها و در سیزدهمین سالمرگ احمد شاملو، آغداشلو از «شاملو» می‌گوید، از «شاملو‌شدن و شاملو‌ماندن»: «بزرگی شاملو با بزرگترشدن من آب نرفت و کوچک نشد که بزرگتر هم…

ادامه مطلب

کوچه ی بن بست!/ چرا انتشار کتاب کوچه متوقف شد؟

کتاب کوچه بخشی از بزرگ‌ترین میراث احمد شاملو برای فرهنگ و ادبیات شفاهی ایران است، مجموعه‌ای عظیم که شاملو چندین دهه یک‌تنه به جمع‌آوری و فیش‌برداری و تدوین آن مشغول بود، حالا امروز درست 13 سال از نبودن شاعر پرآوازه ایرانی می‌گذرد، آیدا سرکیسیان به سیاق همه این سال‌ها امروز به اما‌م‌زاده طاهر می‌رود تا…

ادامه مطلب

یادداشت «مسعود کیمیایی» برای سالمرگ «احمد شاملو»

به صحرا شدم عشق باریده بود/   مسعود کیمیایی/ زیرِ سقفِ شکسته‌ی فلکِ حافظ، همیشه جنگ است، جنگی که «احمد شاملو» در آن شمشیر می‌زد، کشته می‌شد، می‌کشت تا ثابت کند همیشه عیدِ ما بی‌کفش است. عشق‌های ما روزبه‌روز، کارمند شد. تنها شدیم، مردان قدیمی، تاریخ شدند و عشق‌های تازه، نابلد سوخت. خدایا، تنمو از چاقوی کند و زنگ‌زده،…

ادامه مطلب

بازخوانی داستان (۱۳): «تابستان، یک روز بعدازظهر…» اثر ارسکین کالدول

 کاکا ویک گلوور از زور گرمای کباب‌کنندهٔ بعدازظهر و از هرم آفتاب که صاف تو صورتش می‌زد از خواب بیدار شد.. نیمساعت را، شیرین خوابیده بود. وسط این دنده به آن دنده شدن بود که، همین جوری بی‌خود لای پلک چشم‌هایش را واکرد. و توی همین یک لحظه چشم وا کردن بود که «هیوبرت» را…

ادامه مطلب

بازخوانی داستان (۱۱): مجموعه داستانک های فرانتس کافکا

در میان آثار فرانتس کافکا داستان های بسیار کوتاهی (داستانک) دیده می شود که  هرچند به نظر برخی بخش مهم کارنامه او به حساب نمی آیند اما خواندن آنها به دلیل دریافتی که از نوع نگاه کافکا به خواننده ارائه می کند در خور توجه و استفاده است. در ادامه تعدادی از این داستانک ها…

ادامه مطلب

گفت‌و‌گو با م.طاهر نوکنده درباره ترجمه‌های اخیرش وضعیت نشر و ژورنالیسم ادبی

آنچه بیش از همه در کارنامه ترجمه‌های م. طاهرنوکنده جلب توجه می‌کند نام‌هایی‌ست که برای مخاطب فارسی‌زبان چندان شناخته‌شده نیستند. از نویسندگانی چون بورخس و چه‌زاره پاوه‌زه که بگذریم، با نگاهی به همین چند مجموعه قصه ایتالیایی که اخیرا با ترجمه نوکنده منتشر شده، در‌می‌یابیم که این مترجم بیش از آنکه دنبال ترجمه آثار نویسندگان…

ادامه مطلب

شفیعی کدکنی: شهرت شاملو به خاطر جوسازی مطبوعات است!

دیدگاه جالب شفیعی کدکنی درباره احمد شاملو: شهرت و اعتبار شاملو نتیجه پنجاه ـ شصت سال حضور مستمر در روزنامه‌هاست! مدتی حزب توده شاملو را بزرگ می‌کرد، بعد سلطنت‌طلب‌ها، بعد چریک‌ها، حالا هم ناراضیان از اوضاع کنونی. و این بزرگ کردن‌ها به هیچ وجه صددرصد به شعر او مربوط نیست، مربوط به موقع‌شناسی اوست و…

ادامه مطلب

ابراهیم گلستان، احمد شاملو، آیدا، ایرج پزشکزاد و… به روایت ناصر تقوایی

‌تصویر سال امسال با اتفاقی متفاوت همراه بود و آن برگزاری مستر کلاس‌هایی است با حضور بزرگان عرصه تصویر از سینما گرفته تا عکس و انیمیشن و... . در این میان «ناصر تقوایی» ‌هم به عنوان یکی از مدرسان این مسترکلاس‌ها حضور یافت و مثل همیشه حرف‌هایی زد که همه را غافلگیر کرد. او گفت…

ادامه مطلب

شعر و شاعری در گفت و گو با رضا سید حسینی

مهدی مظفری ساوجی: مهدی اخوان‌ثالث، شاعر تضادها و تناقض‌های رازآلود روزگارانی است که در آن به‌سر برده، یا بهتر است بگوییم روزگاران پرمهر و قهری که در او به‌سر برده‌اند. اخوان از نیاکانش سخن می‌گوید و معترف است یا خودش را به تجاهل‌العارف می‌زند که آیا جز پدرش کسی را می‌شناسد که از نیاکانش سخن می‌گوید؟…

ادامه مطلب

گفتگو با داریوش مهرجویی؛ «هامون» را با «ترس و لرز» ساختم!

آن شب سرد زمستانی هرگز از خاطرم نمی‌رود. شبی که با «خسرو شکیبایی» از کافه‌ای محقر در مقابل سینما عصرجدید آغاز شد و در ادامه به دیداری شتابزده با «داریوش مهرجویی» به هنگام ورود به سینما گره خورد. همان‌جا بود که در آن ازدحام تماشاگران جشنواره، مهرجویی خطاب به شکیبایی گفت: «می‌توانم روی تو حساب…

ادامه مطلب

چهره زن در شعر احمد شاملو

برای بررسی چهره زن در شعر احمد شاملو لازم است ابتدا نظری به پیشینیان او بیندازیم. در ادبیات کهن ما، زن حضوری غایب دارد و شاید بهترین راه برای دیدن چهره او پرده برداشتن از مفهوم صوفیانه عشق باشد. مولوی عشق را به دو پاره مانعه الجمع روحانی و جسمانی تقسیم می‌کند. مرد صوفی باید…

ادامه مطلب

نگاهی به رویکرِدِ زبانی ِ شاملو در پیوند با اندیشه

بقایای خصلت ادب و اندیشه ی کهن در شعر شاملو/ احمد شاملو شاعر برجسته و پایه‌گذار شعر سپید پارسی، به خاطر نقش و تأثیر ویژه‌ی شعرهایش برشعر معاصر پارسی و بربخشی از جامعه‌ی “روشنفکری” ما، هنوز این ظرفیت را دارد که موضوع بحث و تحلیل قرار بگیرد؛ چرا که او و درونمایه‌ی شعرهایش به نوعی…

ادامه مطلب

دو گفتگوی کوتاه با احمد شاملو

این گفت‎وگو و گفت‎‎وگویی دیگر که در ادامه خواهید خواند، از جمله گفت‎وگو‎های کمتر خوانده شده احمد شاملو‎ به شمار می آیند، برای پرداختن به شاملوی بزرگ بهانه و مناسبت مورد نیاز نیست، آنقدر سایه‎ی حضورش برما ، زندگی ما و خلوت‎هایمان سنگین است که واژه مرگ در برابر او واقعا درمانده می‎نماید! اهمیت این…

ادامه مطلب

روایت خواندنی و جذاب محمد علی سپانلو از چگونگی تشکیل کانون نویسندگان ایران

خاطراتی از فصل اول کانون نویسندگان ایران 1349-1346 هرچند که تشکیل کانون‎های مستقل و غیر دولتی در عرصه هنر و ادبیات، در کشور ما  همواره با چالش‎هایی اساسی از درون و بیرون روبه‎رو شده، اما این مسئله مانع از آن نمی‎شود که بتوان از کنار اهمیت وجود داشتن چنین تشکیلاتی که به‎نوع حافظ منافع صنفی…

ادامه مطلب

«شاعر پیر، شاعر است؛ مباد که کسی شاعر نباشد!» در حاشیه‎ی گفتگوی باباچاهی

علی باباچاهی، شاعر و منتقد شعر، در بخش‎هایی از گفتگویی با خبر آنلاین که با تاکید بر قدم گذاشتن او به هفتاد سالگی منتشر شده،  با گوشه کنایه‎ای به احمد شاملو و اخوان ثالث گفته است: «شاملو در «مدایح بی‌صله» حرف‌هایش مکرر بود» در ادامه این مطلب و در بیان جزییات آن آمده است: «علی…

ادامه مطلب

فروغ فرخزاد به روایت احمد شاملو

شعر فروغ همیشه برای من یک چیز زیبا بوده است، اگر این صفت برای بیان کیفیت شعر فروغ کافی باشد. فروغ، تا آن حدی که من می شناسم و به من اجازه می دهد که قضاوت کنم، در شعرش- همچنان که در زندگی- یک جستجوگر بود. من هرگز در شعر فروغ نرسیدم به آنجایی که…

ادامه مطلب

ادبیات ناسره برآورنده نیاز ذوق های مبتذل است!

متن زیر روایت‎گر آخرین دریافت‎‎های احمد شاملو درباره شعر امروز ایران (در دومین دهه بعد از انقلاب) است. احمد شاملو در این گفت‎وگو، مثل همیشه تحلیلی عمیق و هوشمندانه از اوضاع و احوال شر فارسی به مخاطب عرضه می‎کند. این گفت‎وگو به مناسبت سالمرگ بزرگترین شاعر معاصر ایران منتشر می شود. یادش گرامی و جاودان…

ادامه مطلب

مرثیه برای «ایگناسیو سانچز مخیاس» اثر فدریکو گارسیا لورکا

شعر یکی از آن حوزه‎هایی‎ست که در ترجمه، بخش قابل توجهی از غنای زبان و زیبایی کلام و شاید بخشی هم از معنای آن از دست برود، برای نمونه آیا می‎توان متصور بود که در ترجمه‎ی اشعار حافظ به زبانهای دیگر  لطف واقعی این اشعار باقی‎ بماند، حتی در مورد اشعار احمد شاملو که شاید…

ادامه مطلب

شرف هنرمند بودن

مقاله زیر یکی از مقالات منتشر نشده احمد شاملوست، منتشر نشده بدین معنا که در زمان حیات او به زیور چاپ درنیامد و ماند تا سالها بعد. در این مقاله شاملو از مسئله‎ای سخن می‎گوید که همواره از دغدغه‎های خود بوده، دغدغه‎های هنرمندی متعهد به پیرامونش، چنان که نمی‎توانست نسبت به آنچه بر مردم دیار…

ادامه مطلب

گفتگو با احمد شاملو؛ ادبیات ما حکم قله‌هایی را دارد که از مه بیرون است

بسیار شنیده‎ایم که گفته‎اند، جایزه نوبل به دلیل عدم توجه کافی به بورخس، همیشه به او و ادبیات داستانی به دلیل ندادن جازه‎ای که حقش بود، بدهکار ماند. بی‎اغماض جایزه نوبل این بدهکاری را نسبت به ادبیات ما و احمد شاملو نیز دارد. بی‎شک شاملو در دو دهه پایانی عمرش به مرز آن کمال و…

ادامه مطلب

کتاب‌خوانی با اعمال شاقه (۳): عشق در پامنار!

و این هم بخش سوم، از چهار‎گانه(!) طنز امید مهدی‎نژاد در جریده شریفه‎ی الکترونیکی «مد و مه» که استقبال از آن با توجه به آمار و ارقام بازدید‎ها از این صفحه، خوب بوده و ما نیز به او گفتیم که نرخ بازدید خوب است، پس بیا و ادامه بده، چند بار هم در اول مطالب…

ادامه مطلب

گفتگو با «آلبرتو موراویا»؛ خالق «دلتنگی»

«آلبرتو موراویا» نامی آشنا برای علاقمندان ادبیات داستانی در ایران به حساب می‎آید، اکثریت قریب به اتفاق آثار او به فارسی ترجمه شده و با اقبالی نسبی قابل قبول نیز روبرو شده‎اند، اما سوای این پاره‎ای از ادبیات دوستان ایرانی موراویا را به دلیل علاقه‎ای که به «بوف کور» صادق هدایت داشته گرامی‎ می‎دارند، موراویا…

ادامه مطلب

در آستانه‎ی اهدای جایزه نوبل ادبیات

اكنون بيش از يك قرن است كه از اهداي جايزه ادبي نوبل مي‎گذرد، اما هنوز هيچ شاعر يا نويسنده ايراني موفق به كسب اين جايزه‎ي مهم جهاني  نشده‎است. از زماني كه رنه سولي پرودوم، اديب فرانسوي نخستين جايزه‎ي نوبل را در سال 1901 از آن خود كرد، شاعران و نويسندگان كشورهاي ديگري نيز به آن…

ادامه مطلب