دهه چهل خورشیدی، بنا بود مهری آهی آثار داستایفسکی را از روسی به فارسی برگرداند، اما مرگ به او فرصت نداد تا او تنها به ترجمه «جنایت و مکافات» اکتفا کند. بعد از او، سروش حبیبی از روسی و علیاصغر خبرهزاده از فرانسه آثاری از داستایفسکی را ترجمه کردند، و سپس رضا رضایی، صالح حسینی،…
داسـتـایـوفـسـکـی در یـک بـیـمـارسـتـان ویـژۀ فـقـرا در حـومـۀ مـسـکـو، کـه پـدرش( یـک پـزشک نـظـامـی) از سـال ۱۸۲۱ در آن بـه اسـتـخـدام درآمـد، دیـده بـه جـهـان گـشـود، و دورۀ کـودکـیـش را در جـنـاحـی از آن بـیـمـارسـتـان کـه بـه صـورت مـنـزل دولـتـی دراخـتـیـار پـدر او گـذارده شـد، سـپـری سـاخـت
لئو تولستوی گرچه در عرصه داستاننویسی به رفیعترین قلهها دست یافت و شاهکارهایی همچون «جنگ و صلح» و «آناکارنینا» را خلق کرد، اما دلمشغولیهای مذهبی، اخلاقی و فلسفیاش همواره بحثبرانگیز بود.
گنچارف در مقابل هنر برخاسته از یک نظریه یا مفهوم، با بحث درباره فرآیندهاى خلق ادبى، آثار خود را مؤکدا در زمره مقوله “خلاقیت ناخودآگاه” قرار مىدهد.(۱) منظور وى این بود که وقتى تصور [ تصویرسازى ]، (imagination) خلاق وى بهجوش مىآمد، به عینه تصاویر [ ایماژها ] و صحنههایى را مىدید که به وفور…
داستانهای کوتاه و بلند ایوان تورگنیف (۱۸۸۳-۱۸۱۸)، چه در دوره حیاتش چه پس از آن، همواره بحثانگیز بوده است. اوج این مباحث در دوره شوروی بود. منتقدان ادبی شوروی هیچگاه موفق به ارائه تحلیل و تفسیر منسجم و واحدی درباره این «غول زیبا»ی ادبیات روسیه و جهان نشدند.
اندک زمانی پس از جنگ جهانی اول ویرجینیا وولف نوشت: «هرچند غرایز در زن و مرد کم و بیش یکسان است، اما جنگیدن همواره راه و رسم مردانه بوده نه زنانه. تاریخ بشر کمتر انسانی را به یاد دارد که به ضرب گلوله زنی از پای در آمده باشد. بخش اعظم پرندگان و حیوانات را…
«مرگ ایوان ایلیچ» یکی از کوتاهترین کارهای «لئو تولستوی» نویسنده کلاسیک روسیه است و داستان آن درباره مردی است که با نزدیک شدن به مرگ به پاسخ بزرگترین گرههای زندگیاش میرسد.
داستایوسکی در تمام دورهٔ نویسندگیش، دائماً مشغول یادداشت برداشتن بود. البته نه دقیقاً بهرسم و راه نویسندههای حرفهئی. و همین یادداشتها، بعدها، زمینهئی فراهم آورده بود برای طرح دیدگاههای فلسفی، اجتماعی، و ادبی این روح بزرگ «خصلت روسی».
آندری کورکوف نویسنده بزرگ اوکراینی (۲۳ آوریل ۱۹۶۱، لنینگراد، اتحاد جماهیر شوروری) که نامش با شوروی -جایی که با فروپاشیاش آنطور که در این گفتوگو نیز به آن اذعان میکند متوجه میشد میتواند نویسنده شود- گره خورده است، این روزها نیز سایه این کشور –روسیه- بر کشور او – اوکراین- سنگینی میکند
سنپترزبورگ، جایگاه قدرت و مرکز تفکر امپراتوری روس طی دو قرن، بزرگترین نویسندگان این کشور را جذب کرده و برای آنها سرچشمه اصلی الهامات بود. گوگول، داستایوفسکی و تولستوی ازجمله نویسندگانی هستند که سنپترزبورگ در آثارشان نقشی اساسی ایفا میکند.
روسها کتابهای الکترونیک را ترجیح میدهند؛
جای خالی پوشکین در بین سه نویسنده برتر روس
بر اساس یک نظر سنجی در روسیه، الکساندر پوشکین پس از لِف تالستوی، فئودور داستایفسکی و آنتون چخوف، چهارمین نویسنده محبوب روسها است.
به گزارش مد و مه به نقل از سایت لوادا سنتر، تحقیقات اخیر مرکز مطالعات افکار عمومی «لوادا…
آبلوموف؛ همه چیز از تنبلی شروع می شود
سعید برآبادی
صبح های خاکستری و تیره زمستان برای چه چیزی جان می دهند؟ ماندن در رختخواب، شانه به شانه شدن، پی گرفتن پرهیب خواب دیشب و ادامه آن در ساعت های اولیه روز! آیا روز در انتظار ماست؟ اصلا روز پیش رو چه چیز تازه…
قحط سال ۱۹۸۲ بود. من میان سوخوم[۱] و اوچمچیری[۲] بر صخرههای کنار رود کودور[۳] نشسته بودم. از آنجا تا دریا تنها سنگاندازی فاصله بود و غریو برخورد امواج بهساحل از میان همهمهٔ شادی بخش جویبارهای صخرهها بهوضوح شنیده میشد.
از جنگ صلح اثر تالستوی آنقدر تعریف شده که خیلیها مایل هستند آن را بخوانند؛ اما اغلب همین که با چهارجلد کتاب حجیم روبرو می شوند، از تصمیمی که گرفته اند صرف نظر می کنند. قزاق که این روزها ترجمه تازه ای از آن توسط عباس علی عزتی (از روسی به فارسی) به همت نشر…
آنتون چخوف (۱۸۶۰ – ۱۹۰۴) در زندگی کوتاه خود (۴۴ سال) بیش از ۷۰۰ اثر ادبی نوشت. برخی از کارهای او در قالب داستان کوتاه برای رشد و شکوفایی این ژانر مدرن تعیینکننده بود. چخوف ۱۵۰ سال پیش در روسیه به دنیا آمد.
لئون نیکلایوویچ تولستوی یکی از ستون های پنج گانه ادبیات غرب در کنار هومر، دانته، شکسپیر و گوته یا به روایتی بزرگ ترین رمان نویسی است که تا کنون مادر گیتی به روی خود دیده است.
وقتی سخن از ادبیات روس به میان می آید بی مقدمه به یاد بزرگان نامداری می افتیم که نهتنها بر ادبیات روس که بر ادبیات جهان نیز سیطره افکندهاند. رمانهای قطور و پرشماری در ادبیات روس، شاهکارهایی هستند که هر کتابخانهای ناگزیر از کنار هم نشاندن آنهاست.
زمانی که آکادمی سوئد به اسوتلانا آلکسییویچ تلفن کرد که تا اطلاع دهد برندۀ جایزۀ ادبیات نوبل شده است، او که مشغول اتوکردن لباسهایش بود، در پاسخ میگوید با هشت میلیون کرونا میتواند برای خود آزادی بخرد.
تازه ترین گفته های برنده نوبل ادبيات
بهار سرلك
«سوتلانا الكسيويچ»، نويسنده بلاروسي كه جايزه نوبل ادبيات ٢٠١٥ را از آن خود كرد، در تازهترين مصاحبهاي كه با بخش روسي راديو آزاد اروپا (راديو ليبرتي) انجام داده است، ميگويد: قصد دارد با استفاده از توجهي كه اين جايزه براي او به ارمغان آورده است…
چنگیز آیتماتوف ۴ دهه پیش با داستان Dshamilja به یکباره به شهرت جهانی رسید. این گفتگو را توبیاس آسموت بعد از انتشار آخرین رمان او به نام «پلنگ برفی» با آیتماتوف انجام داد.
چنگیز آیتماتوف از جمله نویسندگانی است که سازگاریشان با شرایط به آن ها کمک میکند تا در هر اوضاع و احوالی حتی در زیر سایه سنگین اختناق کار خودشان را بکنند و بار خودشان را ببندند و از مزایای قانونی تابعیت بهره مند شوند. در میان این قبیل نویسندگان یا نویسندگان از این قبیله بسیارند
داستایوسکی در تمام دورهٔ نویسندگیش، دائماً مشغول یادداشت برداشتن بود. البته نه دقیقاً بهرسم و راه نویسندههای حرفهئی. و همین یادداشتها، بعدها، زمینهئی فراهم آورده بود برای طرح دیدگاههای فلسفی، اجتماعی، و ادبی این روح بزرگ «خصلت روسی».
حاصل دو قرن اخیر ادبیات روسیه چیزی شبیه معجزه است چرا که با وجود حکومت ظالمانه رژیم تزار، سالهای تاریک دو جنگ جهانی و رژیم مستبد استالین، روسها به خلق شاهکارهای ماندگار پرداختهاند.
گرچه داستایفسکی از باب تمجید از گوگول گفته بود: ما همگی از زیر شنل گوگول بیرون آمدهایم، اما داستایفسکی از بابت بیرونآمدن از زیر شنل بهای سنگینی پرداخت: در ١۶نوامبر١٨۴٩ دادستان وقت روسیه داستایفسکی را به جرم قرائت نامه خیانتکارانه بلینسکی به اعدام محکوم میکند
داستایفسکی در مواجهه با وضعیت روسیه، در دورهای که غرب به واسطه انرژیهای آزاده شده مدرنیزاسیون فرآیند تاریخی متفاوتی را از سر میگذراند، از نبود حس وقار و منزلت شخصی یا خودپرستی ضروری نزد روسها یاد میکند و این پرسش را پیش میکشد که «آیا روسهای بسیاری وجود دارند که کشف کردهاند فعالیت واقعی آنها…
«ولادیمیر ناباکوف»، نویسندهی نامدار روسیه و خالق اثر مشهور «لولیتا» 36 سال پیش در چنین روزی بدرود حیات گفت.
«ولادیمیر ولادیمیرویچ ناباکوف» روز 22 آوریل 1899 در سنتپترزبورگ روسیه و در خانوادهای متمول به دنیا آمد.
کودکی شگفتانگیز و نبوغ در عرصههای متعدد
این رماننویس روسی آمریکایی 9 اثر نخستش را به زبان مادری خلق…
بسياري از منتقدان، الكساندر پوشكين، شاعر ملي روسيه را، بزرگترين و تاثيرگذارترين نويسنده اوايل قرن نوزده روسيه ميدانند. وي با تاكيد به سادگي و زيبايي زبان مادرياش، زبان ادبي را تغيير شكل داد و به ادبيات روسيه كمك كرد تا از تسلط نئوكلاسيسيسم قرن هجدهم رها شود. وي در آثار خود بسياري از ويژگيهاي سبكي…
1- اما آشنايي ما ايرانيان با الكساندر پوشكين، شاعر و نويسنده روس (1837-1799)، سابقهيي دراز دارد: استاد سعید نفیسی نخستين اين مواجهات را گزارش كرده كه گويا به سال 1829 رخ داده، يعني در سيسالگي شاعر، يك سال پس از امضاي معاهده تركمانچاي ميان ما و آنها و نيز، اندكي پس از قتل گريبايدوف، سفير…
الكساندر پوشكين در دو دهه نخست عصر موسوم به «عصر طلايي» ادبيات روسيه زيست. هر چند كه خود او را ميتوان از جمله مولفاني دانست كه در شكلگيري اين عصر نقشي بارز داشتند، اما عصر طلايي برهه تاريخي 1820 تا 1883 ميلادي را در بر ميگرفت و پوشكين در سال 1837 چشم از جهان فرو…
تحول جامعه بورژوایی پس از انقلاب 1848 شرایط ذهنی امکان ظهور رئالیست را از بین برد. اگر این زوال را از دیدگاه ذهن نویسنده بررسی کنیم، در نخستین وهله مشاهده میکنیم که نویسندگان اروپایی در این دوره هرچه بیشتر به تماشاگران محض و بینندگان فرایندهای اجتماعی تبدیل میگردند، درست برعکس رئالیستهای پیشین که این فرایندها…