رفتن به محتوا رفتن به نوار کناری رفتن به فوتر

برچسب: ملکوت

ملکوتِ صادقی؛ ویرانشهر شیطان/ رضا فکری

شش‌دهه از چاپ نخستِ «ملکوت» (دی‌ماه ۱۳۴۰، کتاب هفته) تنها داستان بلند بهرام صادقی می‌گذرد؛ داستان بلندی که از آن به‌عنوان یکی از کلاسیک‌های فارسی یاد می‌شود. پس از سال‌ها ممنوع‌الچاپی (آخرین چاپِ «ملکوت» مربوط به نشر نیلوفر، ۱۳۹۳ است)، سرانجام در سال جاری نشر معین چاپ جدیدی از این کتاب را منتشر کرد

ادامه مطلب

جهان پر از اضطرابِ بهرام صادقی / حامد قصری

بهرام صادقی متعلق به نسل پس از کودتای ۲۸ مرداد است. نسلی که هراس و نگرانی را در همان نوجوانی خود به جان خرید تا شاهد جهانی پر از دروغ، دورویی و بی‌رحمی باشد. صادقی که با شاعری و نوشتن شعر آغاز کرد در ادامه، این داستان‌هایش بود که  نام او را بر سر زبان‌ها…

ادامه مطلب

مجله نگین (۱۳۴۹): سنگر و قمقمه‌های خالی، به‌همت کتاب‌ زمان، زیور طبع یافت!

نوشته زیر را می توان اولین معرفی و نقد مجموعه آثار بهرام صادقی به حساب آورد، نوشته ای که در مجله نگین در 31 تیر ماه 1349، اندک زمانی بعد از انتشار سنگر قمقمه های خالی (که در این نسخه -چاپ نخست- ملکوت هم جزو این مجموعه بود)، منتشر شده. به هر حال از آنجا…

ادامه مطلب

گفتگویی با محمد رضا اصلانی (فیلمساز) درباره بهرام صادقی و آثارش

گفتگوی زیر که به زندگی و آثار بهرام صادقی می‎پردازد، حاصل نشستی‎ست با محمد رضا اصلانی نویسنده، مستند ساز و فیلمساز ایرانی که آثاری نامتعارف در کارنامه خود ثبت کرده (همانند شطرنج باد و آتش سبز)، او همچنین در نوشتن فیلمنامه ملکوت که براساس داستان بلند ملکوت بهرام صادقی توسط خسرو هریتاش روی پرده رفت،…

ادامه مطلب

بهرام صادقی: روح سرگردان خیابان‌های تاریک

 مهم‌ترین مضمون داستان‌های بهرام صادقی ذهنیت بازماندگان نسل بعد از کودتای ۲۸ مرداد است. آرمان‌ها از دست رفته، روشنفکران هزیمت کرده‌اند و عده‌ای از آن‌ها برای گذران زندگی کارمند شده‌اند. در همان حال لایه‌ اجتماعی تازه‌ای هم پدید آمده که از یک رفاه نسبی برخوردار است. حسن عابدینی در «صد سال داستان‌نویسی در ایران» می‌نویسد:…

ادامه مطلب

«ملکوت» بهرام صادقی اثری‎ست بی‎اهمیت!

درمیانه‎ی دهه شصت نجف دریابندری گفتگویی کرد که در زمان خود بسیار جنجالی بود، او ضمن منحط خواندن بوف کور (البته منحط به معنایی خودش مراد می کرد) عقیده داشت بوف کور به سبک و سیاقی نوشته شده که برخلاف تصور هدایت که فکر می‎کرد بسیار نوبرانه است، از مد افتاده بوده و غیره  (این…

ادامه مطلب

دیدار با بهرام صادقی، نویسنده ای که شفاهی نوشتن پیشه کرد!

به عنوان نقطه آغاز پرونده‎ای برای ادبیات دهه‎های سی و چهل، هیچ‎کس مناسب‎تر از بهرام صادقی، به‎نظر نمی‎رسد. چهره‎ای که نه فقط در میان این نسل که درمیان نویسندگان همه‎ی نسل های بعد از خود نیز چهره‎‎ای ممتاز و سرآمد بود. خوشبحتانه از صادقی چند گفتگو باقی مانده که می‎تواند نشان دهنده حال و احوال…

ادامه مطلب