وقتی کتاب ترسناک می‌خوانید، با وحشت از جا نمی‌پرید، هیچ اثری از جلوه‌های ویژه و گریم ترسناک بازیگران نیست… اما گاه قدرت قلم نویسنده آن‌قدر بُرد دارد که کتاب را کنار بگذارید و شاید تا چند روز جرات نکنید دوباره وارد دنیای وحشت‌آورش شوید.
بعد از شکست مطلقِ کمدیِ پنج روز در میلان (۱۹۷۳)، این کاملا منطقی بود که به قالبِ جالو (فیلم‌های ترسناک ایتالیایی) بازگردم. فکر می‌کنم سرخ تُند به این دلیل اینقدر خوب و مورد توجه طرفدارانم است که من با تمام قوا به شیوه‌ی روایی پیشین خود بازگشتم