پاتریک مودیانو درباره معرفی کتابی که پاریس را به مخاطبان معرفی کند، پیشنهاد یک‌اثر از نویسندهای آمریکایی را می‌دهد؛ ارنست همینگوی.
خَنش، خارش است، لذت‌بخش و رنج‌آور، احساسی متناقض از درد و سرخوشی، تجربه‌ای که بیش از همه محمدرضا با آن دست‌به‌گریبان است و بعد کاراکترهای دیگر:عموعلی و مرجانه.
هانس فالادا یکی از پرحاشیه‌ترین نویسندگان آلمانی نیمه‌ی اول قرن بیستم است. در طی دوره‌ی نوجوانی و جوانی، روح سرکش و عصیان‌گرش او را از پیمودن روال طبیعی زندگی‌اش بازداشت. در مسیر تحصیل و نویسندگی خطرات و پیچ و خم‌های بسیاری را تجربه کرد و چندین بار با الهام از آثار ادبی که شیفته‌شان بود،…
جفت های متقابل” (Contrasting Pairs) یک شگرد ادبی است. واژه ی contrast از ریشه ی لاتینی contra stare به معنی “نقطه ی مقابل ” (stand against) گرفته شده که خود دو گونه است: نخست “تقابل نقطه به نقطه” (point – by- point contrast) که مطابق آن نویسنده ابتدا به ویژگی های یک موضوع می پردازد…
یون فوسه با دریافت جایزه نوبل ادبیات حالا به مشهورترین نویسنده نروژی ادبیات داستانی معاصر تبدیل شده است. او که بعد از هنریک ایبسن، بزرگ‌ترین نمایش‌نامه‌نویس نروژ است، جایزه نوبل ادبیات 2023 را به‌خاطر «نمایش‌نامه‌ها و نثرهای بدیعش که به ناگفتنی‌ها صدا می‌دهد» دریافت کرد
ایشتوان اُرکِنی که به نویسنده‌ی قصه‌های یک دقیقه‌ای معروف است، یکی از برجسته‌ترین چهره‌های ادبیات قرن بیستم مجارستان به شمار می‌آید. زندگی پر فراز و نشیب او با حواشی بسیار قبل، حین و بعد از جنگ جهانی دوم درآمیخته است و به همین خاطر تنوع وسیعی در آثار داستانی‌اش دیده می‌شود
لویی فردینان سلین یکی از غول‌های قرن بیستم بود که آثار درخشانی از جمله «سفر به انتهای شب»اش جزو مهم‌ترین آثار ادبیات جهان است. شصت سال پس از مرگ سلین (1961)، رمانی به نام «جنگ» از سلین منتشر شده که بار دیگر نام او را سر زبان‌ها انداخته است.
بیماری همواره منجر به تغییراتی در تصویر انسان از خویش می‌شود و هرچه شدت، وخامت و طول مدت این پدیده بیشتر باشد، تغییراتِ گسترده‌تر و دامن‌گیرتری رخ می‌دهد
ی دو موپاسان در فرانسه قرن نوزدهم شیوه‌ی تازه‌ای را در داستان کوتاه بنیان نهاد. در طول قرن بیستم در جهان داستان، محبوب عوام بود و مورد ستایش خواص. بسیاری از نویسندگان مشهور، در نهان و یا به عیان او را ستوده و از روش او الهام گرفته‌اند، تولستوی، رمان «بل آمی» و به روایتی…
این مصاحبه ی طولانی حدود بیست سال پیش از انتشار، یعنی در 80 سالگی ابراهیم گلستان توسط سیروس علی نژاد سردبیر مجله ی آدینه در سال های 60 و 70 در چند روز انجام گرفت و سال گذشته (1400) در صد سالگیِ وی از طریق انتشارات آسو(دفترهای آسو 17) به صورت کتاب در صد صفحه…
کتاب «تاریخ گریه» [میژووی گریان: لیکولینه وه یه کی گشتگیره له‌سه‌ر گریان]، حاوی 35 جستار از نویسنده کُردِ متولدِ کرکوکِ عراق، صلاح حسن پهلوان [سه‌لاح حه‌سه‌ن پاله‌وان] است که با ترکیبی از نظرگاه‌های فلسفی، تاریخی، ادبی، روان شناختی، جامعه‌شناختی و حتی زیست‌شناختی، به مقوله گریه، شیون و زاری، در طول تاریخ بشر و پهنه جغرافیای…
یوگنی وادالازکین (1964 کی‌یف) در میان نویسندگان معاصر روسیه، یکی از شناخته‌شده‌ترین‌ها در جهان است. کارنامه او با انبوهی از جوایز ادبی در روسیه و خارج از روسیه، نشان از اقبال بسیار از آثار او دارد. در ایران نیز دو اثر شاخص او تا امروز منتشر شده، یکی «هوانورد» با ترجمه زینب یونسی و اکنون…
کانیه وست، رپر و سلبریتی آمریکایی، در مصاحبه‌ای به مناسبت انتشار کتاب خودش گفته بود «اهل کتاب نیستم» و «افتخار می‌کنم که کتاب نمی‌خوانم». در همان روزها سم بَنکمَن فرید، اعجوبۀ سابق دنیای فناوری، نیز به خبرنگاری گفته بود «به نظرم اگر کتاب بنویسید یعنی گند زده‌اید، همه‌چیز را می‌شود در یک پست وبلاگی شش‌پاراگرافی…
در ماه مه 1830، فرستاده‌ی گروهی از اشراف‌زادگان فرانسه به نام «پُلی نی یَک[1]» به سند مقدس، یعنی قانون اساسی حمله کرد. «سَنت بوو[2]» که چندسالی از بالزاک کوچک‌تربود در نامهای مشخص ساخته‌بود که این کار، آرامش ملی را به خطر می‌اندازد.
ابراهیم گلستان، چند روز قبل در سن صد و یک سالگی از دنیا رفت. مرگ او نیز همان زندگی پرماجرایش، جنجال‌آفرین شد و زلزله‌ای در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی به پا کرد. در کنار سوگ‌نامه‌ها و مطالبی که در ستایش گلستان و دستاوردهای ادبی و سینمایی او نوشته شد، سیل فحش‌ها و ناسزاها بود…
روبرت والرز (۱۸۷۸-۱۹۵۶) یکی از نامهای فراموش شده ادبیات آلمانی‌زبان و جهان است که پس از مرگ تراژیکش از پس عمری زندگی در آسایشگاه روانی، یعنی ۲۳ سال ننوشتن، جایگاه رفیعش را در ادبیات جهان پیدا کرد.
روبرت والرز (1878-1956) از مهم‌ترین نویسندگان آلمانی‌زبان قرن بیستم است که کافکا متاثر از او بود و روبرت موزیل، الیاس کانتی، والتر بنیامین و سوزان سانتاگ بارها از نبوغ او بهعنوان نویسندهای بزرگ نوشتند؛ هرمان هسه باور داشت اگر روبرت والرز صدهاهزار خواننده می‌داشت، جهان جایی بهتر و دلپذیرتر می‌شد
مضمون اصلی رمان “جهالت” (Ignorance:2000 ) نوشته ی “میلان کوندرا” M. Kundera البته “مهاجرت” و بهتر بگوییم “تبعید” (Exile) از سوی “قدرت” و دولت حاکم کمونیستی است اما در کنار این مضمون اصلی، ده ها مضمون فرعی و اَقماری دیگر هم هست که به گونه ای با مضمون اصلی، پیوندی پویا دارد. اما آنچه…
ابراهیم گلستان با نگاه مدرنش، استانداردی را برای نوشتنِ داستان به زبان فارسی پایه گذارد، که بعد از آن اگر نویسندهای می‌خواست یک داستان خوب بنویسد، نمی‌توانست از این استاندارد پایین بیاید.
ابراهیم گلستان ذاتا سلیقه هنری داشت؛ و به‌قول رضا براهنی، همین سلیقه تبدیل شد به یک‌جور مدل نگرش به ادبیات؛ که از دل نثری آهنگین راه باز می‌کرد به درون پیرنگ‌های بسیار ساده‌اش، که همه موجز و جذاب می‌نمکد. با اینکه نثر ساده‌ای داشت اما در پسِ پشتِ نثر یک پیچیدگی قابل تامل وجود داشت…
نگاه عمیق نیما به شعر و در یک نگان کلان به ادبیات، بعدها ابراهیم گلستان را که تازه از فعالیت‌های حزبی کنار کشیده بود، تحت‌تاثیر قرار داد. فاصله‌گیری گلستان از حزب، بر آنش داشت تا راه تازه و فارغ از وابستگی، اندیشه کند و به آموزه‌های تئوری نیما بذل توجه نماید. گلستان بیش از شاگردان…
داستان‌نویس و روزنامه‌نگار«تاریخِ گلستان» نه‌تنها بخشی از زیستِ ابراهیم گلستان، که بخشی از تاریخِ معاصر ایران است، به ویژه در ساحتِ ادبیات و سینما؛ گلستان در هیاتِ کارگردان، مولف بود و در هیات داستان‌نویس هم مولف. از این دو منظر، رمان کوتاه «خروس» و فیلم «خشت و آینه»، بهعنوان «کالت» و «اثر کلاسیک» در ایران…
سَبُک یا سنگین. پارمِنیدز می گوید: سَبُکی مثبت است. سنگینی منفی. و فلاسفه از آغاز تا اخیر هرکدام نگاه خاص خود را در این ساحت یا ساحت های مرتبط دارند. کوندرا در کتاب “سَبُکیِ غیرقابل تحملِ هستی” یک دانای کل است به زبان اول شخص که در مقدمه ی کتاب “بازگشت جاودانی” نیچه را بن…
محمود دولت‌آبادی بزرگ‌ترین رمان‌نویس زنده ایران، حالا در آستانه 83 سالگی قرار دارد. او متولد 10 مرداد 1319 از دولت‌آبادِ سبزوار، خراسان بزرگ، دیار بیهقی و فردوسی است؛ از این رو است که نام و زبان و قصه‌های او به شکل عجیبی با این دو استادِ مسلمِ زبان فارسی عجین شده و باز از این…
در یکی از روزهای تابستان 1921، یک سال بعد از نقل‌مکان به برلین، یوزف روتِ نویسنده به سلمانی رفت. آنجا هوا گرم و سنگین بود و تق‌تق قیچی و وزوز مگسی که با تنبلی دور اتاق می‌چرخید مثل موسیقی متن به گوش می‌رسید. جَو آرام بود، گرمای ماه جولای آن را از رمق انداخته بود.
«افسانه میگسار قدیس» آخرین اثر یوزف روت است که با ترجمه علی اسدیان در نشر ماهی منتشر شده. چیزهای بسیار باارزشی در این رمان کوچک وجود دارد؛ مسلما شاهکار روت که از زندگی خود استخراج شده و پیش‌بینی مرگ خودش که یک کلاسیک مینیمال است، طولانی‌تر از یک داستان کوتاه و کوتاه‌تر از یک رمان…
«عصیان» قصه زوال «آندریاس» مردی رام و تسلیم و پرهیزگار را تعریف می‌کند. آندریاسی که در سر آن است که در این جهان بی‌تاب پس از جنگ راهش را پیدا کند، دنیایی که معتقد است انصاف و عدل و قاعده‌ای معین در آن حاکم است؛ دنیایی که با مدال گرفته‌ای در جنگ خوب تا می‌کند
ادبیات آلمانی‌زبان کشور اتریش در سده بیستم با سه چهره بزرگ و جهانی خود یعنی روبرت موزیل، هرمان بروخ و یوزف روت در جهان شناخته می‌شود؛ در این میان، زندگیِ چهل‌وپنج‌ساله تراژیک یوزف روت به او و آثارش بُعدی افسانه‌ای داده است
«اعترافات یک قاتل» یک رمان کوتاه صدوچهل صفحه‌ای است؛ روایتی که در پاریس اتفاق افتاده و نویسندهای آن را شرح می‌دهد. نویسندهای بی‌نام‌ونشان که رو‌به‌روی کافه‌ای روسی به‌نام تاری‌باری زندگی می‌کند و بیشتر زندگی‌اش را با رفت‌وآمد به کافه می‌گذراند
ماتیاس چوکه، نویسنده و فیلمساز سوییسی را شاید بتوان بیش از هر چیز با نگاه نقادانه‌اش به فلسفه‌ی رمان و ارتباط مخاطب با نویسنده شناخت. او در کتاب «ابرها بزرگ بودند و سفید بودند و در گذر» که به فارسی نیز ترجمه شده است،