در یک عصر پاییزی رفتیم که با محمود دولت‌آبادی درباره کتاب «بنی‌آدم» حرف بزنیم. مجموعه داستانی که اوایل امسال منتشر شد. در مجموعه تازه نویسنده، او بر خلاف عادت مرسوم داستان‌نویسی‌اش عمل کرده است. داستان‌هایی که فضای رئال ندارند و فضایی سرشار از خیال و گاهی وهم آنها را در خود پیچیده است. درباره این…

یون فوسه از چیز‌هایی می‌نویسد که درونمان هستند اما نمی‌خواهیم آنها را ببینیم یا بشناسیم. منظورم نگرانی‌های درونی و زندگی‌هایمان هستند که کاملا محافظه‌کارانه شده‌اند. یون فوسه دقیقا اینها را برای روایت‌کردن انتخاب کرده است. او به سردی از اینها حرف می‌زند و داستان‌هایش اغلب پایان خوشی برای کسی ندارند.

جایی گفته‌ای تنها فرم هنری که نبض زمان را دارد، ترانه‌های مردمی است. با افزایش فروش کتاب و فیلم‌ها و حضور مردم در گالری‌ها آیا به نظرت این حرف هنوز هم صادق است؟ آمار‌ها درباره کمیت حرف می‌زنند، نه کیفیت. مردم در آمار حضوری عددی دارند. کیفیت ارتباط مردمی با ترانه‌های مردمی قابل‌قیاس با شکل‌های…

باب دیلن با صدای سرد و مرگبار و ترانه‌های شاعرانه‌اش بیش از ۶ دهه اسطوره‌ای بی‌بدیل در دنیای موسیقی بوده؛ پدر موسیقی اعتراض – عنوانی که دیلان آن را به حق پس از وودی گاتری بزرگ به خود اختصاص داده- در طی این ۶٠ سال جنگ، دلشکستگی، خیانت، دروغ، مرگ و بی‌اخلاقی و دیگر تراژدی‌های…

عزیز نسین شخصیت جالبی بود؛ در زندگی طبیعی خود، از بقالی و دستفروشی و حسابداری و عکاس تا روزنامه نگاری و ناشری و نویسندگی و از گوشه های زندان و حبس و حصر تا فرش های قرمز معتبرترین جشنواره های ادبی را تجربه کرده بود.از قعر چاه تا روی ماه!

یوجین اونیل (۱۸۸۸-۱۹۵۳) تنها نمایشنامه‌نویسی است که در تاریخ ادبیات نمایشی جهان، توانسته چهاربار جایزه پولیتزر نمایشنامه‌نویسی را در سال‌های ۱۹۲۰، ۱۹۲۲، ۱۹۲۸ و ۱۹۵۷ از آن خود کند. جز اینها، او جایزه نوبل ادبیات را هم در سال ۱۹۳۶ دریافت کرد. اونیل چهل‌وهفت نمایشنامه نوشته که تقریبا در تمامی آنها مبارزه انسان در برابر…

یوجین اونیل (۱۸۸۸-۱۹۵۳) تنها نمایشنامه‌نویسی است که در تاریخ ادبیات نمایشی جهان، توانسته چهاربار جایزه پولیتزر نمایشنامه‌نویسی را در سال‌های ۱۹۲۰، ۱۹۲۲، ۱۹۲۸ و ۱۹۵۷ از آن خود کند. جز اینها، او جایزه نوبل ادبیات را هم در سال ۱۹۳۶ دریافت کرد. اونیل چهل‌وهفت نمایشنامه نوشته که تقریبا در تمامی آنها مبارزه انسان در برابر…

بریل بینبریج یکی از محبوب‌ترین رمان‌نویسان بریتانیا است. دوبار برنده جایزه معتبر کاستا (ویتبرد) برای بهترین رمان سال بریتانیا شده: رمان‌های «وقت هرز» (ترجمه فارسی از: آزاده فانی) و «هر کسی به فکر خودش» (ترجمه فارسی از: سلما رضوان‌جو، نشر شورآفرین) و نامش بارها در فهرست نامزدهای نهایی جایزه بوکر قرار داشته که در آخرین…

با انتشارِ «ائوریپیدس»، شامل پنج نمایشنامه مهمِ این تراژدی‌نویس مطرح یونان، اینک مخاطبان فارسی‌زبان مجموعه‌ای درخور از تراژدی‌های مطرح را در اختیار دارند. «اورستیا»، تریلوژیِ آیسخولوس، «سنکا»، «آیسخولوس» و «ائوریپیدس»، ماحصل دستاورد مترجمِ بنام، عبدالله کوثری است که «ائوریپیدس» را اخیرا با نمایشنامه‌های «مدئا»، «ایپولیتوس»، «الکترا»، «زنان تروا» و «باکخانت‌ها» در نشر نی درآورده است

ویلیام اس. باروز، با نام ادبیِ ویلیام لی (۱۹۹۷-۱۹۱۴)، داستان‌نویس، مقاله‌نویس و نقاش آمریکایی بود که به‌عنوان اولین چهره‌ی نسل بیت و همچنین یکی از سیاسی‌ترین، تأثیرگذارترین و خلّاق‌ترین نویسندگان قرن بیستم شناخته شده است. نوشته‌های او به‌یک‌اندازه بر ادبیات و فرهنگ عمومی تأثیر داشته‌اند