“جیمز موریه” (موریر) از جمله وابستگان سفارت انگلیس در ایران در روزگار “فتحعلی شاه قاجار” بوده و طبعاً به اشاره ی رؤسای خود به خبرچینی، رشوه دهی و پیشبرد اهداف تباه دولتش می پرداخته و سیمایی که از ایرانیان و کارگزاران ایرانی ترسیم کرده، اغراق آمیز و خصمانه بوده است.

آنچه میان “کوندرا” و “نظریه ی رمان” او و “ماه تا چاه ” مشترک به نظر می رسد، از یک سو تحمیل انواع محدودیت برای تولید آثار ادبی و هنری و کوشش برای همداستان کردن هنرمند با ایده ئولوژی چیره بر فضای فرهنگی از یک سو و ضرورت مبارزه با این “سلطه” و ترسیم…

راویِ “دیرمات”، در گرداب جغرافیا به گروگان گرفته شده، سر به فغان است. از زمین و آسمان می گوید که نیست و “نه گنجشکی و نه پروازی”. انتظار نداشته باشیم قصه ای بخوانیم که ماجراها ما را به دنبال خود بکشد. نه به این دلیل که ماجرا را از اوائل قصه می دانیم. داستانی به…