بالزاک، نویسندهی کُمِدی انسانی، چنان در کار خویش غرق بوده که عملاً خطوط ویژگیهای فردی خویش را ازدست دادهاست. شخصیت او ازطریق گسترش شایعهها، هرچند در معیاری بسیاری عظیم، به عنوان یک اندیشمند رؤیایی و یا تنها شخصیت یکنواخت لطیفهها و طنزها، تبدیل به نوعی از کاریکاتورهای «رابله[۱]»ای شدهاست.
